TY  - JOUR
T1  - SON DÖNEM TÜRK SİNEMASINDA ALEVİ KİMLİĞİNİN  GÖRÜNÜMÜ
TT  - ВЗГЛЯД ТУРЕЦКОЙ КИНЕМАТОГРАФИИ ПРИЗНАНИЕ АLEVİ В НАСТОЯЩЕЕ ВРЕМЯ
AU  - Uyanık, Zeki
PY  - 2014
DA  - March
JF  - Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi
JO  - Karadeniz | Black Sea | чёрное море
PB  - Hayrettin İVGİN
WT  - DergiPark
SN  - 1308-6200
SP  - 42
EP  - 60
VL  - 1
IS  - 21
LA  - tr
AB  - 1980’lerin sonundan itibaren kamuoyunda kendi söylem ve kimlikleriyle ortaya çıkmaya başlayan Aleviler, kimliklerinin kamuoyunda dile getirilmesinde medya kanallarını etkili bir şekilde kullanmışlardır. Aynı amaca yönelik olarak sinemanın bir araç olarak kullanıldığını görmek için ise 2000’li yıllara kadar beklemek gerekti. Geleneksel Türk sinemasında hak ettikleri biçim ve yoğunlukta temsil imkânı bulamayan Aleviler, “aksanlı sinemanın” örnekleri arasında değerlendirebileceğimiz ve bu çalışmada ele alınacak olan filmlerde merkezi bir yer tutmaktadırlar. Bu makalede incelenen filmlerin (O da Beni Seviyor, Başka Semtin Çocukları, Bir Ses Böler Geceyi) yükselen ve ivme kazanmış olan Alevi hareketinin bir ürünü olarak değerlendirilebileceğini ileri sürmek yanlış olmayacaktır. Buna ek olarak, bu filmlerin ortaya çıktıktan sonra geri dönüp kendilerinin oluşmasına yardım eden toplumsal hareketi etkileme kabiliyetine sahip olması gözden kaçırılmaması gereken bir husustur. Tüm kolektif kimlik inşa süreçleri gibi Alevi kimliğinin inşası da dinamik bir süreçtir ve bu süreç içerisinde kimliğin sınırlarının ve sorunlarının kamusal alanda tartışılmasında söz konusu filmler önemli bir rol üstlendiği görülmektedir. Aleviliği merkeze alan bu filmleri bizim için önemli kılan hususlar: a) 1990’lardan itibaren yeniden inşa sürecinde olan Alevi kimliğinin şekillenmesine geleneksel Aleviliğin ve kurumlarının eleştirisi yolu ile katkı sağlıyor olmaları, b) Sünnilerle olan ilişkiler başta olmak üzere Alevilerin bazı sorunlarını dile getiriyor olmaları ve c) hâkim sinemada veya ana akım sinemada görmezden gelinmiş olan Alevi inanç ve ibadet esaslarının kamuoyunun dikkatine sunmuş olmalarıdır.
KW  - Alevi Kimliği
KW  - Türk Sineması
KW  - Aksanlı Sinema
KW  - İdeolojik Devlet Aygıtları
N2  - С конца 1980-х годов в обществе начали появляться работы в общественных медиа каналов, посвященныес алавитам, которые показывают свою сущность. Для той же цели , в 2000-х годах в кино появляются материалы, посвященные этой теме.Традиционное турецкое кино имеет возможность показать интенсивность алеви, на этом «акцентировано кино» и они занимает центральное место в кинематографии. В статье проанализированы фильмы ( «Он любит меня», «Другие дети Семтина», « Один голос прервет ночь»), в которых показана сила Алеви - как продукт движения.После появления этих фильмов мы возвращаемся к образованию социальных движений , чтобы иметь возможность влиять на это вопрос, который не следует упускать из виду . Все коллективные строительные процессы, а также идентичности Алеви представляет собой динамический процесс, и в процессе границы идентичности и вопросов в публичном пространстве играют важную роль в обсуждении фильмов. Алевизм этих фильмов важен для нас, что ставит следующие вопросы : а) С 1990-х годов перестроен в процессе идентичности Алеви, в формировании традиционного алевитства; б) отношения суннитов с главным Алеви, некоторые проблемы; в) неопределенные связи правосудия и права кинематографии в отношении Алеви, вера и богослужение.
CR  - ALTHUSSER, Louis. (2001). “Ideology and Ideological State Apparatuses,” Ed.Vincent B.L., The Norton Anthology of Aheory and Criticism, New York, Norton.
CR  - BOZKURT, Fuat (1992). Aleviliğin Toplumsal Boyutları, İstanbul: Tekin Y.
CR  - DERİNGİL,   Selim   (1998).   The   Well-Protected   Domains:   Ideology   and   the Legitimation of Power in the Ottoman Empire 1876-1909, Tauris, London.
CR  - DOĞAN, İzzettin (1995). “Hacı Bektaş’ı Seviyorsanız Güvercini Uçurmalısınız, Hem de İncitmeden,” Milliyet, 17 Ağustos 1995.
CR  - ERDEMİR, Aykan (2004), Incorporating Alevis: The Transformation of Governance and  Faith-Based Collective  Action  in  Turkey,  Harvard  University,  Anthropology  and Middle 
Eastern Studies, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Boston.
CR  - KALELİ, Lütfi (2001). “Örgütlenme ve İletişim” Ed. Engin, İsmail and Erhard, Franz, Aleviler, Hamburg v:3 p.283.
CR  - KEHL-BODROGI, Krisztina (2003). “Atatürk and the Alevis: A Holy Alliance,” Ed. White, P. J. ve Jongerden, J., Turkey’s Alevi Enigma, Brill, Leiden, s. 60-79.
CR  - MAALOUF, A. (2000). Ölümcül Kimlikler, İstanbul, YKY.
CR  - MASSICARD,     Elise     (2007).     Türkiye’den     Avrupa’ya     Alevi     Hareketinin Siyasallaşması. İstanbul: İletişim Yayınları.
CR  - MELIKOFF, Irene (1999). Hacı Bektaş, Efsaneden Gerçeğe, Cumhuriyet Yayınları, İstanbul.
CR  - NAFICY, Hamide (2001). An Accented Cinema, Exilic and Diasporic Filmmaking, Princeton University Press, New Jersey.
CR  - OCAK, Ahmet Y. (2000). “Babailer İsyanından Kızılbaşlığa: Anadolu’da İslam Heterodoksisinin Doğuş ve Gelişim Tarihine Kısa Bir Bakış,” Ed. Engin, İ . ve Franz, Erhard, 
Aleviler/Alewiten. Hamburg: Deutsches Orient-Institut.
CR  - ORTAYLI, İlber (2001). Gelenekten Geleceğe, Ufuk Yayınları, İstanbul.
CR  - PAKALIN, M. Zeki (1946). Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, MEB Y., İstanbul.
CR  - RYAN, M. ve KELLNER, D. (1997). Politik Kamera, Ayrıntı Yayınları, İstanbul. SUNER,  Asuman (2006).  Hayalet  Ev,  Yeni  Türk  Sinemasında  Aidiyet,  Kimlik  ve Bellek, Metis 
Yayınları, İstanbul.
CR  - ÜZÜM, İlyas (2000). Günümüz Aleviliği, İsam Y., İstanbul.
CR  - VERGİN, Nur (1991). “Din ve Muhalif Olmak: Bir Halk Dini Olarak Alevilik,” Türkiye Günlüğü, s.17, ss. 11-21.
CR  - YAVUZ,  M.  H.  (1995).  “The  Patterns  of  Political  Islamic  Identity:  Dynamics  of National and Transnational Loyalties and Identities,” Central Asian Survey, 14(3), ss. 341-
372.
UR  - https://dergipark.org.tr/tr/pub/kdeniz/issue//175350
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/155170
ER  -