@article{article_1787673, title={Çileklerde Yavaş Çözünen ve Kimyasal Gübrelerin Eksibe Kumlarında Verim, Kalite ve Erkencilik Üzerine Etkileri}, journal={Bahçe}, volume={17}, pages={77–91}, year={1988}, author={Kaşka, Nurettin and Özdemir, Emine and Paydaş, Sevgi and Doran, İlhan}, keywords={Çilek, Kimyasal Gübre, Eksibe Kumları, Verim, Kalite, Erkencilik}, abstract={Bu çalışma 1985-1987 yıllan arasında Alata Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsünde yapılmıştır. Denemeye alınan 4 çilek çeşidinde (Pocahontas, Tioga, Tufts ve Vista), 2 gübre tipi (yavaş çözünen: SD-996 ve kimyasal gübreler: Amonyum sülfat, Potasyum sülfat ve Triple süper fosfat) ile bunların 3 farklı dozunun (25 g/m², 50 g/m² ve 100 g/m²) verim, erkencilik ve meyve kaliteleri üzerine etkileri incelenmiştir. İki yılın bitki başına verim sonuçları istatiksel olarak karşılaştırıldığında çilek çeşitleri üzerine değişik yapıdaki gübrelerden çok, dozların etkili olduğu bulunmuştur. Pocahontas çeşidinde 50 g/m²’lik doz tanığa göre en yüksek verimi sağlarken öteki çeşitlerde 100 g/m²’lik doz en iyi sonucu vermiştir. Erkencilik ve kaliteli ürün eldesine ortalama değerlere göre, çeşit faktörü, gübre tip ve dozlarından daha etkili olmuştur. Tufts en erkenci çeşit olup, bunu Vista ile Pocahontas izlemiştir. Ancak gübre dozları azda olsa tanığa göre kaliteyi artırmışlardır. Tufts ve Vista en fazla 1. kalite meyve eldesine neden olurlarken Tioga bunları izlemiş, Pocahontas çeşidinden ise öteki çeşitlere göre daha düşük kaliteli meyveler alınmıştır. Ortalama değerlere göre yaprak analiz sonuçları 1986 yılında azot, fosfor ve potasyum düzeylerinin tüm uygulamalarda normalin altında, 1987 yılında ise azotun optimum düzeyde, fosfor ve potasyumun ise düşük düzeyde olduğunu göstermiştir.}, number={1-2}, publisher={Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü}