@article{article_1804474, title={ÇAĞDAŞ RESİM SANATINDA YAPISÖKÜM, ÇIPLAKLIK VE KOLAJ ÜZERİNDEN BEDENİN TEMSİLİ}, journal={Sanat ve Tasarım Dergisi}, pages={525–548}, year={2025}, DOI={10.20488/sanattasarim.1804474}, author={Özbahar, Meryem and Karaca, Gülçin}, keywords={Çıplaklık, Beden, Çağdaş sanat, Yapısöküm, Kolaj.}, abstract={Jacques Derrida’nın ortaya attığı “dekonstrüksiyon” Türkçe karşılığı yapısöküm olan kavramın, resim sanatı eserlerindeki yöneliminin parçalılıklar ve çoklu katmanlarla ilgili olduğu düşünülmektedir. Kolajda olduğu gibi nesnelerin, bağlamından koparılarak sanat çalışmasının yüzeyinde kullanılmasının da yapısökümle ilişkili olduğu kabul edilebilmektedir. Bu özelliklerden yola çıkarak, bu makalede, çıplak bedeni yapısökümle ilişkili olduğu düşünülen parçalamalar ve kolaj tekniği ekseninde kullanan 1960 sonrası eser üreten sanatçılardan beş tanesi seçilmiştir: Bedri Baykam, İrfan Önürmen, Jeff Koons, Nur Koçak ve Tom Wesselmann. Bu sanatçıların işleri yapısöküm perspektifinden incelenerek, bu çözümleme aracılığıyla bedenin sanat tarihindeki geleneksel temsil biçimlerinin nasıl bozulduğu ve yeniden yapılandırıldığı tartışılmaktadır. Çalışma, kolaj tekniği ekseninde çıplak bedenin sanat içinde nasıl bir anlam kaymasına uğradığını ve sanatçılar tarafından nasıl farklı stratejilerle ele alındığını ortaya koyarak, sanat ve görsel kültür ilişkisine yeni bir bakış açısı sunmayı amaçlamaktadır. Araştırmada yöntem olarak literatür tarama yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak, çağdaş sanatta çıplak bedenin yalnızca estetik öğe bir olarak değil, kültürel, ekonomik ve ideolojik bir araç olarak ele alındığı ve bu beş sanatçının yapısöküm kavramı bağlamında hangi benzer ve farklı özelliklere sahip oldukları ortaya konmaya çalışılmıştır.}, number={15- Özel sayı}, publisher={Anadolu Üniversitesi}