@article{article_184184, title={The Basis and Effects of the Division Between Private and Public Law in Classical Islamic Law}, journal={Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi}, volume={45}, pages={51–66}, year={2014}, DOI={10.15370/muifd.80144}, author={Hacak, Hasan}, keywords={Kamu hukuku, özel hukuk, Allah hakları, kul hakları, örfi hukuk, yasa, Cengiz Yasası, siyasa.}, abstract={<p>Abstract: The distinction between public law and private law is commonly referred to in Western <br />legal culture and is considered as the basis of the classification of law. When we study whether such a <br />distinction exists in Islamic law, we discover that it particularly resembles the distinction of the rights <br />(claims) of God and the rights of man in Hanafi legal doctrine. The rights of man encapsulate some <br />benefits which are under his exclusive authority. They are related to civil law (muʿamalāt) and some <br />aspects of penal law, such as the right of retaliation (qisās). On the other hand, the rights of God, <br />which resemble public law, are the rights not related exclusively to any one person but to the benefit <br />of all humanity. By means of this distinction between the rights of man and rights of God, Islamic law <br />is divided into two separate areas similar to the division between (Western) Public and Private law. <br />Yet these two branches of law differ from one another in certain aspects. We observe that the area of <br />rights of man (private law) is shaped around the concept of “milk” which is the most significant term <br />indicating exclusivity on a property. The rights in marriage and retaliation (qisās) are also explained <br />under the light of this term. Moreover, we can say that fiqh gives a more extensive place and time to <br />private law, and that the main theories of fiqh are always developed in the field of private law. <br />Keywords: Private, public, rights of God, Rights of man, Yasa, siyasa, milk, ʿurfī law <br />İslam Hukukunda, Kamu Hukuku- Özel Hukuku Ayırımının Temelleri ve Bunun Etkisi. <br />Öz: Batı hukuk kültüründe kendisine yaygın olarak atıf yapılan Kamu Hukuku ve Özel Hukuk <br />ayrımı, hukuku iki farklı alana ayırmaktadır. Özellikle Hanefi doktrini tarafından geliştirilen Kul <br />hakkı - Allah hakkı ayırımının İslam hukukunda benzer bir fonksiyonu olduğunu ve bu ayrıma <br />paralel görülebileceğini söyleyebiliriz. Kul hakkı belirli fertlerin inhisar ve ihtisasları altındaki hakları, <br />temel olarak da medeni hukuk terimiyle paralel olan “muamelat” alanındaki yetkileri ve kısas <br />gibi bazı ceza konularını kapsar. Allah hakkı ise belirli kişilerin inhisarı ve ihtisası altında olmayıp <br />kamunun tamamını ilgilendiren, onların yararını içeren haklardır. Özellikle had cezaları ve diğer <br />kamusal hususlar ise Allah hakkı alanına girmektedir. İslam hukukçuları fıkhın bu iki alanını bazı <br />temel kriterler bakımından birbirinden ayırmışlardır. Kul hakkı/Özel hukuk alanının, kulların inhisar <br />ve ihtisasını belirten en önemli terim olan, “milk” kavramı etrafında şekillendiğini ve nikah <br />ve kısastaki hakların da bu terim etrafında açıklandığını görürüz. Ayrıca fıkhın özel hukuka çok <br />daha geniş bir yer ve zaman ayırdığını, fıkhın ana teorilerini hep özel hukuk alanında geliştirdiğini <br />söyleyebiliriz. <br />Anahtar Kelimeler: Kamu hukuku, özel hukuk, Allah hakları, kul hakları, örfi hukuk, yasa, Cengiz <br />Yasası, siyasa. </p>}, number={45}, publisher={Marmara Üniversitesi}