TY  - JOUR
TT  - SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ BAĞIŞLAMA İSTEKLİLİĞİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ: OMÜ ÖRNEĞİ
AU  - Öksüz, Yücel
AU  - Baba Öztürk, Melek
PY  - 2017
DA  - March
JF  - TÜBAV Bilim Dergisi
JO  - TÜBAV Journal of Science
PB  - TÜRK BİLİM ARAŞTIRMA VAKFI (TÜBAV)
WT  - DergiPark
SN  - 1308-4933
SP  - 114
EP  - 125
VL  - 10
IS  - 1
KW  - Bağışlama
KW  - bağışlama istekliliği
N2  - Bireyin psikolojik iyi oluş sürecinde son derece önemli bir kavram olan bağışlama, en genel anlamda bireyin kişilerarasıilişkilerinde yaşadığı olumsuzluklar sonucu oluşan öfke ve intikam duygusundan vazgeçmesi olarak tanımlanmaktadır. Gerekonarıcı adalet açısından taşıdığı önem gerekse kişilerarası ilişkiler üzerindeki rolü düşünüldüğünde kavramın önemi bir kez dahaortaya çıkmaktadır. Ancak literatür incelendiğinde kavrama ilişkin çalışmaların son derece yetersiz olduğu görülür. Özellikleiletişim ve etkileşim açısından yoğun süreçler yaşayan ve bu konudaki yeterlikleriyle ön planda olması gereken eğitimcilerinbağışlama isteklerinin ne düzeyde olduğu hala bilinmemektedir. Bu sebeple söz konusu araştırmada sınıf öğretmeni adaylarınınbağışlama istekliliğinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Tarama modelinde hazırlanan araştırmaya 2015-2016 eğitim öğretim yılı güz döneminde Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı’ndaöğrenim gören öğretmen adayları katılmıştır. Araştırmanın verileri, DeShea (2003) tarafından geliştirilip Çoklar ve Dönmez(2015)tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Bağışlama İstekliliği Ölçeği” yardımıyla toplanmıştır. Öyküsel bir test olan ölçekten elde edilenveriler, bir istatistik paket programıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, yüzde, frekansgibi betimsel istatistiklerin yanı sıra ilişkisiz örneklemler t testi ve varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda sınıföğretmeni adaylarının bağışlama istekliliklerinin düşük olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca cinsiyet, sınıf düzeyi ve anne eğitimdurumunun bağışlama istekliliği üzerinde anlamlı bir fark yaratmadığı buna karşın baba eğitim durumunun bağışlama istekliliğiniönemli ölçüde etkilediği görülmüştür.
CR  - [1] M. E., McCullough, K.I., Pargament, C.E., Thoresen, “Forgiveness: Theory, Research and Practice”, Newyork: Guilford Press, (2000).
CR  - [2] N., Park, C., Peterson, M.E.P., Seligman, “Strenghts of Character and Well-Being”, Journal of Social and Clinical Psychology, 23, 5, 603-619, (2004).
CR  - [3] A., Bugay, A., Demir, “Affetme Arttırılabilinir mi?: Affetmeyi Geliştirme Grubu”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4, 37, 96-106, (2012).
CR  - [4] B. L., Brush, E. M., McGee, B., Cavanagh, & M., Woodward, “Forgiveness: A concept analysis”, Journal of Holistic Nursing, 19, 27–41, (2001), doi:10.1177/089801010101900104.
CR  - [5] S., Freedman, R.D., Enright, J. Knutson, “A Progress Report on the Process Model of Forgiveness”. Everett L. Worthington, Jr. (Ed.), In Handbook of Forgiveness, Newyork: Routledge, 393-406, (2005).
CR  - [6] D., Gündüz, “Üniversite Öğrencilerinde Affetmeyi Yordayan Değişkenlerin Belirlenmesi”,Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (2014).
UR  - https://dergipark.org.tr/tr/pub/tubav/issue//296810
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/281998
ER  -