TY - JOUR TT - Adıyaman People's House as a Cultural Institution of Ataturk (1938-1951) AU - Doğan, Hamdi PY - 2017 DA - December DO - 10.14520/adyusbd.335122 JF - Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi PB - Adıyaman Üniversitesi WT - DergiPark SN - 1308-9196 SP - 926 EP - 951 IS - 27 KW - Halkevi KW - Adıyaman KW - Modernleşme N2 - While Ataturk was performingthe Turkish Revolution, especially gave great importance to the NationalCulture. It has been found in importantstudies for investigate and uncover the Turkish National Culture. Upon theclosure of the Turkish hearths, there was a need for an educational and culturalschool for social and cultural activities. For this purpose, in order to reacha modern society level, the community centers considered as one of theimportant cultural institutions were opened in 1932 in accordance with thedirectives of Ataturk. The opening of the community centers led to thedevelopment and development of a vital socio-cultural breakthrough in thecountry. With the activities of the Republic, which is a cultural institutionand spread throughout the country, The Community Centers were tried to breakthe gap between the new Turkish State and the people, who are not trying tomodernize. They have undertaken important duties as the means of Atatürk'sthought-gathering, the formation of democratic cultures and the means of socialchange. This research intends to shed light into 13-year social andcultural life of Adıyaman. In other words, it studies Adıyaman People's House'sactivities which functioned as one of the most important institutions inAdıyaman between 1938 and 1951. The subject matters scrutinized in this study canbe classified as follows: Language and literature, history, fine arts, theater,sports, various courses and workshops, as well as some other domains of sociallife. Main resources applied to are national press news of the time includinglocal newspapers, Adıyaman Peoples House Magazine, related documents in thearchive of the Prime Ministry of Turkish Republic, and other academic researchmaterials. CR - BCA. 490.01/959.712.1. BCA. 490.01/972.764.1. BCA, 490.01/1048.1024.3. BCA, 490.01/944.661.1. BCA, 490.01/682.311.1. BCA, 490.01/1000.865.2. Araştırma ve İnceleme Eserler Akyol, Y. (2008). İzmir Halkevi (1932-1951), İzmir: İzmir Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayını. Arıkan, Z. (1999). “Halkevlerinin Kuruluşu ve Tarihsel İşlevi”, Atatürk Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 6/23, s. 261-277. Binzet F.(t.y.). Dünden Bugüne Adıyaman, GNG Ofset Mat. CHF Halkevleri Talimatnamesi, (1932). Ankara: Hâkimiyet-i Milliye Matbaası. CHF Halkevleri Talimatnamesi, (1932). Ankara: Hâkimiyet-i Milliye Matbaası. CHF Nizamnamesi, 1931. Ankara: T.B.M.M. Matbaası. CHF Üçüncü Büyük Kongre Zabıtları (10-18 Mayıs 1931) (1931). İstanbul. CHP Halkevleri 1932-1935, 103 Halkevi Geçen Yıllarda Nasıl Çalıştı, (Halkevleri), (1935). CHP Halkevleri Öğreneği (1938). Ankara: Recep Ulusoğlu Basımevi. CHP XVI. Yıldönümünde Halkevleri ve Halkodaları, (1948). Ankara: Ulus Basımevi. Cumhuriyet Halk Fırkası Katibi Umumiliğinin Fırka Teşkilatına Umumi Tebligatı, (Mayıs 1932’den Birinci Kanun 1932 nihayetine kadar) (1933). C. 1, Ankara: Hakimiyet-i Milliye Matbaası. Cumhuriyetin XV. Yılında Malatya, 29 Birinciteşrin 1938. Çavdar, T. (1983). ‘’Halkevleri’’, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, C. 4, İletişim Yayınları, s. 877-884. Çeçen, A. (1990). Atatürk’ün Kültür Kurumu Halkevleri, Ankara: Gündoğan Yayınları. Duman, S. (2008). Türk Modernleşme Sürecinde Sivas Halkevi (1933-1951), Ankara: Berikan Yayınevi. Erdal, İ. (2013). Halkevlerinin Kuruluşu, Yapısı ve Yozgat Halkevi (1932-1951), Ankara: Siyasal Kitapevi. Ergün, M. (1997). Atatürk Devri Türk Eğitimi, Ankara: Ocak Yayınları. İnan, A. (1966). “Halkevlerinin İlk Kuruluşu”, Halkevleri Dergisi, Özel Sayı 1, Ankara. Koçak, C. (2010), Türkiye’de Milli Şef Dönemi (1938-1945),C. II, İstanbul: İletişim Yayınları. Öz, E. (1996). Otoriterizm ve Siyaset, Türkiye’de Tek Parti Rejimi ve Siyasal Katılma (1932- 1945), Ankara. Özacun, O. (1996). “ Halkevlerinin Dramı”, Kebikeç, Yıl 2, Sayı 3, Ankara, s. 87-96. Özüçetin, Y. vd. (2016), “Malatya Halkevi ve Faaliyetleri”,Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt. 9 Sayı. 4, s. 211-244. Şahin M. S. (2016). Erken Cumhuriyet Dönemi’nde CHP’nin Malatya Teşkilatı (1923- 1950), İstanbul: Libra Kitapçılık ve Yayıncılık. Şahin, F. K. (2014). Atatürk’ün Kültür Kurumlarından Halkevleri ve Afyon Halkevi, Ankara: Berikan Yayınevi. Şeker, K. (2011). “CHP Parti Müfettişlerinin Isparta ve İlçe Halkevi Raporları (1940–1942)” SDÜ Fen Edebiyat Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı. 24, s. 37-50. CR - Topal, N. (2013). “Niğde Türk Ocağı’nın Kuruluşu ve İlk Faaliyetleri”, Turkish Studies, 8/7 (Summer), s. 655-670. Türkoğlu, Ö. (1996). “Halkevlerinin Kuruluş Amaçlar, Örgütsel Yapısı ve Bazı Uygulamaları” Kebikeç, Yıl.2, Sayı.3, s. 97-106. Ünal, Kemal, (1940). “Halkevlerinin İdaresinde ve Çalışmasında Bazı Yeni Esaslar”, Ülkü, Cilt. 15, Sayı. 89, Temmuz, s. 387-395. Zeyrek, Ş. (2006), Türkiye’de Halkevleri ve Halkodaları, Anı Yayınları, Ankara. Gazeteler Akşam Cumhuriyet Fırat Hâkimiyeti Milliye Kurun UR - https://doi.org/10.14520/adyusbd.335122 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/392488 ER -