TY - JOUR TT - Çanakkale Doğal Meralarında Bulunan Trifolium spumosum L. ve Trifolium angustifoilium L.’un Bazı Morfolojik, Biyolojik ve Tarımsal Özellikleri AU - Özaslan Parlak, Altıngül AU - Gökkuş, Ahmet AU - Karakoyunlu, Ziya AU - Sürücü, Emine PY - 2017 DA - December Y2 - 2017 DO - 10.18016/ksudobil.348892 JF - KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi PB - Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi WT - DergiPark SN - 1309-1743 SP - 22 EP - 27 VL - 20 KW - Trifolium spumosum L. KW - Trifolium angustifolium L. KW - morfolojik özellikler N2 - Kurak ve yarı kurak meralarda tek yıllıkbaklagiller kendi kendini tohumlayabilmesi, kaliteli ot üretmesi, toprağa azotbağlaması, toprağın verimliliğini artırmasından dolayı ekosistem ve otlayanhayvanlar için çok önemli bitkilerdir. Bu türler sıcak ve kurak mevsimitohumlarıyla geçirdikleri için, küresel ısınmaya bağlı artan kuraklık nedeniyleson yıllarda önemleri daha da artmaktadır. Bu yüzden bu çalışma Çanakkalemeralarının yaygın yıllık üçgül türlerinden olan Trifolium spumosum L. ve Trifoliumangustifolium L. türlerinin morfolojik, biyolojik ve tarımsal özelliklerinibelirlemek amacıyla yürütülmüştür. Doğal meralarda 2011 yılında her bir türden50 adet bitki örneği çiçeklenme döneminde toprak seviyesinden kesilerektoplanmış ve üzerinde biyometrik ölçümler yapılmıştır. T. spumosum ve T. angustifoliumtürlerinin ortalama bitki boyu sırasıyla 33.44 ve 45.06 cm, ana dal sayısı 3.58ve 5.34 adet, yan dal sayısı 2.17 ve 2.99 adet, ana dal çapı 2.56 ve 2.33 mm,ana dalda yaprak sayısı 11.59 ve 18.84 adet, ana dalda kömeç sayısı 2.26 ve2.53 adet, kömeçte çiçek sayısı 21.72 ve 55.98 adet, yaprak uzunluğu 5.36 ve 5.70cm, yaprakçık boyu 2.31 ve 3.09 cm, yaprakçık eni 1.46 ve 0.42 cm, sap oranı %65.65 ve 51.09, yaprak oranı % 21.48 ve 17.63, çiçek topluluğu oranı % 12.87 ve31.28, bitki başına kuru madde verimi 5.73 ve 6.16 g, NDF oranı % 49.79 ve53.02, ADF oranı % 45.80 ve 45.66, ADL oranı % 28.43 ve 31.04, ham proteinoranı da % 21.10 ve 17.75, olarak belirlenmiştir. Yapılan korelasyon analizisonucunda T. spumosum’un bitki boyuile ana dal çapı, ana dal sayısı ile yan dal sayısı, sap oranı ile yaprak oranıve çiçek topluluğu arasında önemli ilişki belirlenmiştir. T. angustifolium’da ise incelenen özelliklerin hemen hemen hepsiarasında önemli ilişki saptanmıştır. Her iki bitki de tarımsal açıdan oldukçaönemli olup, tür içinde varyasyon oldukça yüksektir. Verim bakımından yüksekolan genotipler seçilerek Akdeniz kuşağı meralarının ıslahında kullanabilecekdurumdadır. Bunun yanında bu bitkiler örtü bitkisi, arkadaş bitki ve koruyucubitki olarak da kullanılabilecek özelliklere sahiptirler. CR - Bakoğlu, A., Gökkuş, A., Koç, A. 1999. Dominant mera bitkilerinin biomas ve kimyasal kompozisyonlarının büyüme dönemindeki değişimi. II. Kimyasal kompozisyondaki değişimler. Doğa Tur. Tar. Ve Orm. Der. CR - Bakoğlu, A., Koç, A., Erkovan, H.İ., Özaslan, A., 1999. Erzurum yöresi mera vejatasyonlarında bulunan korunga (Onobrychis viciifolia Scops.)’nın bazı özellikleri. III. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım, 1999, Adana, 251-255. CR - Caporali F., Campiglia E., Mancinelli R., Paolini R. 2004. Maize performances as influenced by winter cover crop green manuring. Italian Journal of Agronomy, 8 (1):37-45. CR - Cocks, P.S. 1998. Ecological adaptation of pasture legumes and their response to management systems. Centre for Legumes in Mediterranean Agriculture, Annual Report 1997-1998, p32-33. CR - Driouech, N., Fayat, A., Ghanem, F. Al-Bitar, L. 2008. Agronomic performance of annual self-reseeding legumes and their self-establishment potential in the Apulia region of Italy. Proceedings of the 16th IFOAM Organic World Congress, Modena, Italy, 2008. pp. 1–4 CR - Fara G., Franca A., Porqueddu C., Caredda S., Roggero P.P. (1997).Mediche e trifogli annuali autoriseminanti per usi foraggeri e non convenzionali. I. Adattamento e persistenza. Rivista di agronomia, 31: 1009–1018. CR - Hatipoğlu, R., Tükel, T. 1994. Çukurova bölgesinde bulunan doğal domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) bitkisinin morfolojik, biyolojik ve tarımsal karakterleri üzerinde araştırmalar. Tarla Bitkileri Kongresi 25-29 Nisan 1994 İzmir, III Çayır-Mera ve Yembitkileri Bildirileri, 44-47. CR - Koç, A., Tan, M. 1996. Erzurum meralarında doğal olarak yetişen melez yonca (Medicago varia L.)’nın bazı özellikleri.Türkiye 3.Çayır-Mera ve Yem Bitkileri Kongresi,17-19 Haziran 1996, Erzurum, 621-626. CR - Özaslan-Parlak A., Gökkuş, A., Samıkıran E., Şenol M.Y. 2014. Bazı yabani korunga türlerinin morfolojik ve agronomik özelliklerinin incelenmesi. ÇOMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi 2(2): 111-117. CR - Springborg, R. 1986. Impediments to the transfer of Australian dryland agricultural technology to the Middle East. Agriculture, Ecosystems and Environments17:229-251. CR - Street, K., Cocks, P., El Moneim, A.A. 1998. Ecology of subterranean vetch (Vicia sativa subsp. Amphicarpa) in North Syria. Centre for Legumes in Mediterranean Agriculture, Annual Report 1997-1998, p33-34. UR - https://doi.org/10.18016/ksudobil.348892 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/390994 ER -