@article{article_375471, title={SÖZLÜ EDEBİYAT ÜRÜNÜ YAZMALARIN EDİSYON KRİTİK YÖNTEMİ İLE OKUNMASI: DEDE KORKUT ÖRNEĞİ}, journal={Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten}, volume={65}, pages={91–104}, year={2017}, author={Özçelik, Sadettin}, keywords={Yazma eserler,telif eser,sözlü geleneğe dayanan anonim eser; yazar,anlatıcı,yazıcı,anlatıcı-yazıcı; edisyon kritik,metin okuma}, abstract={<p>Kültür mirasımızın ilk elden kaynaklarından olan yazma eserlerin büyük kısmı </p> <p>yazarı belli olan, bir kısmı ise yazarı belli olmasa da telif veya başka kaynaklardan </p> <p>derlenerek yazıldığı anlaşılan eserlerdir. Yazma eserlerin önemli bir bölümü de sözlü </p> <p>edebiyattan gelen ve günün birinde yazıya geçirilmiş ve farklı zamanlarda kopya </p> <p>edilerek çoğaltılmış eserlerdir. Sözlü geleneğe dayanan yazmalar kimi bir yazara </p> <p>ait olan kimi anonim özellik taşıyan eserlerdir. Telif yazma eserler ile sözlü kültüre </p> <p>dayanan yazmaların farklı yönleri ve karakteristik özellikleri olacağını düşünmek </p> <p>yanlış olmasa gerek. İşte tam bu noktada söz konusu yazılı ve sözlü kültüre ait </p> <p>yazmaların okunması ve metinlerinin tespitinde aynı yöntemlerle hareket edilmesi </p> <p>bir sorun teşkil eder mi, şeklinde bir soru akla gelmektedir. Yani bilimsel metin </p> <p>okumalarında telif eserler için kullanılan edisyon kritik yönteminin sözlü geleneğe </p> <p>dayanan yazmalar için de uygulanması uygun ve yeterli bir yöntem midir? İşte bu </p> <p>makalede edisyon kritik yönteminin bu konuda ne derece uygun ve yeterli olduğu / </p> <p>olabileceği tartışılmaktadır. </p>}, number={1}, publisher={Türk Dil Kurumu}