TY  - JOUR
T1  - Eğitsel Oyunlara Yönelik Öğretmen Görüşleri ve Yeterliliklerinin İncelenmesi
TT  - Investigation of Teacher Opinions and Competencies for Educational Games
AU  - Hazar, Zekihan
PY  - 2018
DA  - June
Y2  - 2018
JF  - CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi
JO  - CBÜ BESBD
PB  - Manisa Celal Bayar Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 2149-1046
SP  - 52
EP  - 72
VL  - 13
IS  - 1
LA  - tr
AB  - Bu araştırmanınamacı, ortaokul kademesinde öğretmenlik yapan farklı branşlardaki öğretmenlerin“eğitsel oyunlar” konusundaki görüşlerinin incelenerek yeterliliklerinin kendigörüşleri ve deneyimleri doğrultusunda araştırılmasıdır. Araştırma nitelaraştırma modelinde olup durum çalışması deseni benimsenmiştir. Araştırmaya,2015-2016 eğitim-öğretim döneminde Ankara ili Kızılcahamam ilçesinde bulunanMilli Eğitim Bakanlığına bağlı 2 devlet okulunda görev yapmakta olan farklıbranşlardan 33 öğretmen katılmıştır. Araştırmada yarı yapılandırılmış görüşmetekniğinden yararlanılmıştır. Katılımcılara, araştırmacılar tarafındangeliştirilen 6 soru sorulmuş ve görüşmeler sesli olarak kayıt altınaalınmıştır. Elde edilen veriler, betimsel analiz ve içerik analizine göredeğerlendirilmiştir. Verilerin analizi sürecinde, alan içinden uzman görüşleri alınarakkodların kategorilerle anlamlı bir bütün oluşturup oluşturmadığı noktasındadeğerlendirmeler yapılmıştır. Bu görüşler doğrultusunda bazı kodların aynıanlamı ifade ettikleri ve bu kodların tek bir kod olarak alınması ve bazı altkategorilerin tekrardan isimlendirilmesine karar verilmiştir. Araştırmanıngüvenilirlik hesaplaması için Miles ve Huberman’ın (1994) önerdiği güvenirlikformülü (Güvenirlik = Görüş Birliği/ (Görüş Birliği + Görüş Ayrılığı) × 100)kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda güvenirlik oranı % 89 olarakbulunmuştur. Yapılan analizler sonucunda “oyun”, “eğitsel oyun”, “oyun yoluylaöğretimin önemi”, “oyun yoluyla öğretimi kullanma” ve “öğretmen yeterliliği”olmak üzere 6 kategori ve bu kategorilere ait alt kategoriler ve kodlar bulunmuştur.Araştırma sonuçlarına göre; öğretmenlerin genel olarak “eğitsel oyunlar”konusunda iyi düzeyde literatür bilgisine sahip oldukları görülmüştür. Ancaköğretmenler, uygulama sürecinde kendilerini bu konuda yetersiz gördüklerini vebu durumun en önemli nedenlerinden birisi olarak da lisans döneminde “oyunyoluyla eğitim" veya "eğitsel oyunlar” gibi önemli bir “öğretimtekniği” eğitimini almadıklarından kaynaklandığını ifade etmişlerdir. Sonuçolarak, öğretmenlerin ders sürecinde “eğitsel oyunları” yeterincekullanamadıkları ve öğretim tekniği açısından bu konuda yetersiz olduklarısonucuna ulaşılmıştır.
KW  - Oyun
KW  - Eğitsel Oyun
KW  - Öğretmen
KW  - Yeterlilik
KW  - Branş
N2  - This study isintended to examine opinions of secondary school teachers working in differentbranches about "educational games" and investigating the competencethereof in line with their opinions and experiences. Qualitative researchmethodology was utilized and case-study pattern approach was adopted in thisstudy. 33 teachers from different branches working in two state schools withinthe Ministry of Education in 2015-2016 academic years located in theKızılcahamam district of Ankara province participated to the study.Semi-structured interview technique was employed in the study. Participantswere asked 6 questions developed through the researchers and sound recording ofthe interviews were conducted. The data obtained were evaluated usingdescriptive analysis and content analysis. Opinions of the experts in the fieldwere received in the process of data analysis and assessments were made inorder to determine if the codes created a meaningful whole with categories. Itwas found that some codes expressed the same meanings in line with theseopinions and it was decided to take these codes as a single code and renamesome of the subcategories. Reliability formula suggested by Miles and Huberman,namely (Reliability = Consensus / (Consensus + Dissidence) × 100) was utilizedfor calculating the reliability of the study (1994). Reliability rate was foundto be 89% as a result of the analysis. 6 categories, consisting of "game", "educationalgame", "significance of teaching through play","utilization of teaching through play" and "teachercompetence" and subcategories of these categories and codes were found asa result of the analyses. It wasobserved that teachers in general had good literature knowledge about"educational games" according to the results of the survey. However,the teachers considered themselves insufficient in this regard during theapplication process and stated that one of the most important reasons of thissituation was the lack of training of an important teaching technique such as "educationthrough play" or "educational games" during their undergraduateeducational period. As a result, it was concluded that teachers could not use"educational games" sufficiently during the process of lessons andthey were insufficient in terms of teaching techniques.
CR  - Akandere, M. (2013). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel.
CR  - Aslan, N. (1977). Oyunla eğitim, 100 küçük oyun. Ankara: Bilim Matbaası.
CR  - Benigno, J. P., & Farrar, M. J. (2012). Determinants of Joint Attention in Young Siblings' Play. Infant and Child Development, 21(2), 160-174.
CR  - Bulak, D. A., Emir, S., ve Avcı, C. (2006). Sosyal bilgiler öğretiminde eğitsel oyunların erişiye ve kalıcılığa etkisi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 35-51.
CR  - Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
CR  - Charles, C. M. (2003). Öğretmenler için piaget ilkeleri. (çev. G. Ülgen). (4. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
CR  - Corbin, A., & Vigarello, J. J. C. G. (2008). Bedenin tarihi 1, Rönesans’tan Aydınlanma’ya. (çev.S. Özen). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
CR  - Coşkun, H., Akarsu, B., ve Kariper, İ. A. (2012). Bilim öyküleri içeren eğitsel oyunların fen ve teknoloji dersindeki öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13 (1), 93-109.
CR  - Creswell, J.,W. (2014). Araştırma yaklaşımının seçimi. Demir, A.B. (Ed.). Nitel, Nicel ve Karma Yöntem Yaklaşımları Araştırma Deseni. Ankara: Eğiten.
CR  - Demirel, Ö. (2015). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi Dempsey, J. V.,Haynes, L. L., Lucassen, B. A.
CR  - Casey, M. S. (2002). Forty simple computer games and what they could mean to educators. Simulationand Gaming,33(2),157-168.
CR  - Er, A. (2008). Çocuklara yabancı dil öğretiminde sınıf içi etkinlik olarak oyun kullanımı. KKEFD, 17, 301-310.
CR  - Erçetin, Ş. (2007). KPSS eğitim bilimleri. Ankara: Arın Yayınları.
CR  - Erden, M. (1996). Sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: Alkım Kitabevi.
CR  - Ertürk, S. (1979). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
CR  - Gürsoy, A. ve Arslan, M. (2011). Eğitsel oyunlar ve etkinliklerle yabancılara Türkçe öğretim yöntemi. 1st International Conference on Foreign Language Teaching and Applied Linguistics Sarajevo, 177-185.
CR  - Hallowell, E. M., ve Ratey, J. J. (2013). Dikkat eksikliği bozukluğu: çocukluktan yetişkinliğe dikkat eksikliği bozukluğunu tanımak ve onunla başa çıkmak. (çev. İ. K. Yücel). İstanbul: Pozitif Yayınları.
CR  - Hanbaba, L., ve Bektaş, M. (2010). Oyunla öğretim yönteminin hayat bilgisi dersi başarısı ve tutumuna etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1), 115-128.
CR  - Hazar, M. (2000). Beden eğitimi ve sporda oyunla eğitim. Ankara: Tutibay.
CR  - Karaağaçlı, M. (2011). Öğretimde kuramlar ve yaklaşımlar. Ankara: Sage Yayıncılık.
CR  - Kirriemuir, J. ve McFarlane, A. (2004).  Literature review in games and learning, report 8, Futurelabseries. [http://admin.futurelab.org.uk/resources/documents/lit_reviews/Games_Review.pdf], Erişim Tarihi: 27 Eylül 2016.
CR  - Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 324-342.
CR  - Kukul, V. (2013). Eğitsel dijital oyunlar kuram, tasarım ve uygulama: Oyunla ilgili tarihsel gelişim ve yaklaşımlar. (s.20-31). M. A. Ocak (Eds.) içinde. Ankara: Pegem.
CR  - Lou, Y., Abrami, P., & D'Apollonia, S. (2001). Small group and individual learning with technology: a meta-analysis. Review of Educational Research, 71(3), 449-521.
CR  - Mackey, A. P.,Hill, S. S., Stone, S. I., & Bunge, S. A. (2011). Differential effects of reasoning and speed training in children. Developmental Science, 14(3), 582-590. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1467-7687.2010.01005.x, Erişim Tarihi: 04.02.2016.
CR  - MEB. (2002). Öğretmen yeterlilikleri. öğretmen yetiştirme ve eğitimi genel müdürlüğü. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
CR  - Miles, M.B., & Huberman, A. M. (1994), Qualitive data analisis. international educationaland professional publisher. Thousand Oaks London New Delhi: SAGE.
CR  - Nicolopoulou, A. (2004). Oyun, bilişsel gelişim ve toplumsal dünya: piaget, vygotsky ve sonrası. (çev. M. T. Bağlı). Ankara 
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37 (2), 137-169.
CR  - Pehlivan, H. (2012). Oyun ve öğrenme. Ankara: Anı.
CR  - Rosas, R., Nussbaum, M., Cumsille, P., Marianov, V., Correa, M., Flores, P., Grau, V.,Lagos, F., López, X., López, V., Rodriguez, P. & Salinas, M. (2003). Beyond Nintendo: designan dassessment of educational video games for first and second gradestudents. Computer&Education, 40 (1), 71-94.
CR  - Sarahan, B. M. (2015). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Selahattin Turan (Eds). Ankara: Nobel.
CR  - Tamer, K., ve Pulur, A. (2001). Beden eğitimi ve sporda öğretim yöntemleri. Ankara: Kozan Ofset Mat. San. ve Ti. Ltd. Ş.
CR  - Uğurel, I., ve Moralı, S. (2008). Matematik ve oyun etkileşimi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 75-98.
CR  - Yıldırım, H., ve Şimşek, A. (2012). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
UR  - http://dergipark.org.tr/tr/pub/cbubesbd/issue//382797
L1  - http://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/498831
ER  -