TY - JOUR T1 - İstanbul’daki Biyolojik Atıksu Arıtma Tesislerinin Sera Gazı Emisyonunun Modelleme Metodu ile Tahmini AU - Gülhan, Hazal AU - Özgün, Hale AU - Erşahin, M. Evren AU - Dereli, R. Kaan AU - Öztürk, İzzet PY - 2018 DA - March JF - Fırat Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi PB - Fırat Üniversitesi WT - DergiPark SN - 1308-9072 SP - 59 EP - 67 VL - 30 IS - 1 LA - tr AB - Atıksu arıtma tesislerinde oluşan sera gazı emisyonları sonyıllarda küresel ölçekte önem kazanan bir konu haline gelmiştir. Özelliklenitröz oksit (N2O), atıksu arıtma tesislerinden kaynaklanan enönemli sera gazlarından biridir. Sera gazı emisyonu miktarı, atıksu arıtma tesisindeuygulanan prosese ve işletme koşullarına bağlı olarak ihmal edilebilirseviyelerden önemli miktarlara kadar çıkabilmektedir. Bu çalışmanın amacı,İstanbul’da bulunan dokuz adet biyolojik atıksu arıtma tesisinin incelenmesisuretiyle, bu tesislerde oluşan sera gazı miktarlarının tahmin edilmesi vetesislerinin sera gazı emisyonu miktarları bakımından karşılaştırılmasıdır. Böylece,atıksu karakterizasyonu ve proses konfigürasyonu gibi faktörlerin sera gazı emisyonuüzerine etkisi araştırılmıştır. Atıksu arıtma tesislerinin sera gazı emisyonlarımodel bazlı hesaplanmış olup, bu amaçla General Purpose Simulator (GPS-X) sürüm6.5 simülasyon programı kullanılmıştır. İstanbul’da bulunan ve toplam eşdeğernüfusu 6.395.341 kişi olan dokuz biyolojik atıksu arıtma tesisinin 2020 yılıiçin net metan gazı (CH4) emisyonu 45.497 tCO2eşd/yıl ve net N2O gazıemisyonu 697.942 tCO2eşd/yılolarak tahmin edilmiştir. Proses konfigürasyonunun, arıtma prosesiningelişmişlik düzeyinin, atıksu KOİ/TKN oranının ve azot giderim verimininatıksu arıtma tesislerinden kaynaklanan sera gazı oluşumunu etkilediği belirlenmiştir.Özellikle azot gideren proseslerin N2O gazı emisyonu oluşumuna olanetkisi ve bu prosesleri etkileyen faktörler konusunda araştırma yapılmasıihtiyacı mevcuttur. Gelecekte yapılacak bu araştırmalar ışığında N2Ogazı emisyonu oluşumunu azaltıcı tesis içi çözümlerin ve işletmestratejilerinin belirlenmesi mümkün olacaktır. KW - Atıksu arıtma tesisi KW - biyolojik arıtma KW - nitröz oksit KW - sera gazı emisyonu CR - 1.Law, Y., Ye, L., Pan, Y. and Yuan, Z. (2012). Nitrous oxide emissions from wastewater treatment processes. Philosophical Transactions of The Royal Society, 367 (1593), 1265-1277. 2.IPCC. (2001). Climate Change 2001: The Scientific Basis. Cambridge University Press, 94s. 3.Kampschreur, M.J., Temmink, H., Kleerebezem, R., Jetten, M.S.M. and van Loosdrecht, M.C.M. (2009). Nitrous oxide emission during wastewater treatment. Water Research, 43(17), 4093-4103. 4.Czepiel, P., Crill, P. and Harriss, R. (1995). Nitrous oxide emissions from municipal wastewater treatment. Environ. Sci. Technol. 29, 2352–2356. 5.EEA. (2015). European Environment Agency, http://www.eea.europa.eu/data-and-maps/data/data-viewers/greenhouse-gases-viewer 6.Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2016). Yıllara göre il nüfusları, www.tuik.gov.tr 7.İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ). (2016). 2016 Yılı Faaliyet Raporu, İstanbul, 306s. 8.Hydromantis. (2016). GPS-X Technical Reference - V.6.5. Hydromantis Environmental Software Solutions, Inc., Canada. 9.Henze, M., Gujer, W., Mino, T. and Loosdrecht, M. (2000). Activated Sludge Models ASM1, ASM2 and ASM3. IWA Publishing, London. 10.Batstone, D.J., Keller, J., Angelidaki, I., Kalyuzhnyi, S.V., Pavlostathis, S.G., Rozzi, A., Sanders, W.T.M., Siegrist, H., Vavilin, V.A. (2002). The IWA Anaerobic Digestion Model No 1 (ADM1). Water Science and Technology 45 (10) 65-73. 11.İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ). (2016). Arıtma Çamuru Yönetimi Master Planı, İstanbul, 134s. 12.WRI & WBCSD. (2005). The GHG Protocol for Project Accounting. Washington: World Resources Institıte (WRI) and World Business Council for Sustainable Development (WBCSD). 13.Daelman, M., van Voorthuizen, E., van Dongen, U., Volcke, E. and van Loosdrecht, M. (2012). Methane emission during municipal wastewater treatment. Water Research, 46, 3657-3670. 14.Lorenzo-Toja, Y., Alfonsin, C., Amores, M.J., Aldea, X., Marin, D., Moreire, M.T. and Feijo G. (2016). Beyond the conventional life cycle inventory in Wastewater treatment Plants. Science of the Total Environment, 553 (2016) 71–82. 15.Öztürk, İ. (2015). Atıksu Arıtma Çamurlarının İşlenmesi ve Bertarafı (El Kitabı). Türkiye Belediyeler Birliği, 2015, Ankara, 218s. 16.Gülhan, H. (2017). Evsel Atıksu Arıtma Tesislerinden Kaynaklanan Sera Gazı Salımının Tahmini. Yüksel Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 183s. UR - https://dergipark.org.tr/tr/pub/fumbd/issue//400340 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/433459 ER -