TY  - JOUR
T1  - HİDROLİK KEYNESYEN YAKLAŞIMIN BİR ELEŞTİRİSİ: DENGESİZLİK KEYNESCİLİĞİ
AU  - Yılmaz Genç, SEMA
AU  - Bayraktar, ONUR CAN
PY  - 2018
DA  - September
JF  - Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
JO  - KLUJFEAS
PB  - Kırklareli Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 2146-3417
SP  - 107
EP  - 119
VL  - 7
IS  - 3
LA  - tr
AB  - Amaç:Buçalışmada Hidrolik Keynesyen Yaklaşım’ın Keynesyen İktisadi Düşünce’yi Klasikİktisadi Düşünce ile birleştirme çalışmalarına yöneltilen eleştirilerDengesizlik Keynesçiliği Yaklaşımı temelinde ele alınacaktır. Bu bağlamdaçalışmada Hidrolik Keynesyen Yaklaşım’ın piyasa denge analizine karşı çıkarakKeynes’in genel teorisinin bir dengesizlik modeli olduğunu öne süren veöncülüğünü Robert Wayne Clower ve Axel Leijonhufvud’un yaptığı DengesizlikKeynesçiliği Yaklaşımı incelenecektir. Yöntem: Alan yazın tarama vederleme yöntemi kullanılmıştır.Bulgular: Dengesizlik KeynesçiliğiYaklaşımı, Keynes’in teorisinin Walrasyan denge analiziylebirleştirilemeyeceğini savunur. Bu bağlamda öncülüğünü Clower ve LeijonhufvudKeynes Teorisi’ni, Walrasyan olmayan genel denge durumu etrafında; eksik bilgi,yanlış fiyatlar gibi kavramlarla yorumlayarak Keynes’in teorisinin birdengesizlik modeli olduğunu savunur.
KW  - Keynes
KW  - Keynesyen Yaklaşımlar
KW  - Hidrolik Keynesyen Yaklaşım
CR  - Aktan, C. C. (2002). Lord Keynes, Keynesyenler ve Fonksiyonalistler. İçinde: Anayasal İktisat, 165-186. Akyüz, Y. (1980). Sermaye. Bölüşüm, Büyüme, (Ankara, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, No. 453).Alada, A. D. (2000). İktisat Felsefesi ve Belirsizlik. Bağlam Yayıncılık.Alçın, S. (2010). Keynes ve Keynesçilik Nedir? https://ozgurlukdunyasi.org/arsiv/24-sayi-197/200-keynes-ve-keynescilik-nedir.Alp, S (2009). Refah Devleti Düşüncesinin Gelişimi Ve Bir Liberal Alternatif Olarak Üçüncü Sektör. Sakarya Üniversitesi Maliye Dergisi, 156, 265-279.Altıok, M. (2009). Keynes ve Keynesçi Kuramda Kriz ve İktisat Politikası Tartışmaları, Toplum ve Demokrasi, 3 (6-7), 75-102.Arın, T. (1987). Keynesçi Akımlar: Keynesçiliğin Krizi ve İç Tartışmaları. İktisat Fakültesi Mecmuası, 45(1-4), 32-70.Birol, Ö. H., & Gencer, A. H. (2014). Neo-Klasik İktisat ve Neo-Klasik Sentez. Trakya University Journal of Social Science, 16(1, 259-280).Büyükakın, T. (2007). Yeni Keynesyen İktisat mı, Yeni Neo-Klasik Sentez mi? Kocaeli Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(13), 22-36.Çataloluk, C. (2016). Keynezyen Teoriye Çağdaş Keynezyen Yaklaşımlar. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, (11), 69-84.Daldal, Ş. (2009). Kapitalizmin Bütünsel Bir Analizi: John Maynard Keynes. Toplum ve Demokrasi, 3(6-7), 41-66.Delfaud, P. (2010). Keynes ve Keynesçilik, İsmail Yerguz (Çev.), Ankara.Demir, Ö. (1996). Kurumcu İktisat. Vadi Yayınları.Fisunoğlu, M. , & Bilge, K. T. (2009). Keynes Devrimi ve Keynesyen iktisat. Ekonomik Yaklaşım, 20(70), 31-60.Greenwald, B., & Stiglitz, J. (1993). New and old Keynesians. The Journal of Economic Perspectives, 7(1), 23-44.Güngör, K. (2006). İktisadın Tarihine Kısa Bir Bakış Ve Merkantilizmden Günümüze İktisadi Düşünceler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Afyon.Herr, H. , & Gündüz, Ü. (2009). Keynes ve Keynes’i Yorumlayanlar. Toplum ve Demokrasi 3(6-7), 103-124.İslatince, H. (2007). İktisatta Denge ve Dengesizlik Kavramlarına Yönelik Kuramsal Tartışmalar. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (19). 205-216.Kazgan G. (2004). İktisadi Düşünce veya Politik İktisadın Evrimi. Remzi Kitabevi, 12.Kılınçoğlu, D. T. , Özçelik, E. (2016). John Maynard Keynes... Yine, Yeniden, İstanbul: İletişim Yayınları.Küçükkalay, A. M. (2015). İktisadi Düşünce Tarihi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.Leijonhufvud, A. (1973). Effective demand failures. The Swedish Journal of Economics, 27-48.O'Meara, G. The Modified General Equilibrium Approach to Keynesian Economics. The Student Economic Review Vol. XXVI.Orhan, S. S. (2016). Modern Makroiktisadi Uzlaşının Kayıp Ekonomi Politiği: Yerlesik Formalist, Yerlesik Kuramsal ve Yerlesik Politik Uzlaşı/The Loss of the Political Economy of Modern Macroeconomic Consensus: Mainstream Formalist, Mainstream Theoretical and Mainstream Political Consensus. Sosyoekonomi, 24(27), 139.Öğüt, K. (2014). Liberal Görüşün Sözde Bilimle Dayanağı: Neoklasik İktisat. Aydınlanma 1923, 45(45), 49-64.Özel, H. (2009). İktisadi Analiz Tarihine Nasıl Yaklaşmak Gerekir? (II). H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 27, Sayı 1, 45-72Romer, D. (1993). The New Keynesian Synthesis. The Journal of Economic Perspectives, 7(1), 5-22.Takım, A. (2011). Türkiye’de 1960-1980 Yılları Arasında Uygulanan Kalkınma Planlarında Maliye Politikaları. Maliye Dergisi, 160, 154-176.Tunay, K. B. (2011). Türkiye'de Durgunlukların Mars Yöntemi İle Tahmini ve Kestirimi. Marmara University Journal of the Faculty of Economic & Administrative Sciences, 30(1), 71-91.
UR  - http://dergipark.org.tr/tr/pub/klujfeas/issue//401124
L1  - http://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/539189
ER  -