TY  - JOUR
T1  - “LUTFΔ MAHLASLI BİR ŞAİRİMİZİN MANZUM BİR ESERİ: NAZM-I NESR-İ LEÂL
AU  - Ceyhan, âdem
AU  - Yılmaz, Hasan
PY  - 2018
DA  - April
DO  - 10.18026/cbayarsos.411515
JF  - Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
PB  - Manisa Celal Bayar Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 1304-4796
SP  - 417
EP  - 462
VL  - 16
IS  - 1
LA  - tr
AB  - Türkedebiyatı tarihinde ahlâk ve adap konusundaki eserlerin sayı bakımından mühimbir yer tuttuğu bilinmektedir. Bu tür kitapların bir kısmını da peygamber,halife, mutasavvıf, filozof, hükümdar gibi şahsiyetlerin ahlâkî güzel sözleriteşkil eder. Hz. Muhammed’in aile fertlerinden biri, amcası oğlu, damadı vedördüncü halifesi olan Hz. Ali’nin (698?-661) vecizeleri arasından seçilmiş veelifba harfleri sırasınca tertip edilmiş 280 civarında Arapça özlü sözdenibaret Nesrü’l-leâlî’nin Türkçe tercüme ve şerhleri de ahlâkî eserlerimizarasında yer alır. Hangi asır edebî şahsiyetlerinden olduğu eserindenanlaşılamayan “Lutfî” mahlaslı Yahyâ bin Abdünnebî de Nesrü’l-leâlî isimlimeşhur Arapça vecize derlemesinden seçtiği yüz güzel sözü, “Nazm-ı Nesr-i Leâl”adıyla nazmen dilimize çevirmiştir. Mütercim,kitapçığına mensur bir önsözle başlamış; burada eserini nerede ve hangimaksatlarla yazdığını anlatmış; sonra yüz Arapça vecizeyi birer kıt’aylaTürkçeye tercüme etmiş; nihayet mesnevi şeklindeki bir sonuçla çalışmasınıtamamlamıştır. Bu yazıda Lutfî’nin anılan eseri hakkında bilgi verildiktensonra, söz konusu kitapçığın metni, bilinen tek yazma nüshasına dayalı olarakyeni harflere ve günümüz Türkçesine çevrilerek sunulmuştur. 
KW  - Hz. Ali
KW  - Nesrü’l-leâlî
KW  - Lutfî
KW  - Nazm-ı Nesr-i Leâl
CR  - CEYHAN, Âdem (2006), Türk Edebiyatında Hazret-i Ali Vecizeleri, 
Öncü Kitap, Ankara.  
DÜZDAĞ, M. Ertuğrul (1983), Şeyhülislâm Ebussuud Efendi Fetvaları, 
İstanbul.
	FLEMMING, Barbara (2011), “{Isar} Gelecek Zaman Eki ve Onun Kiplik 
Fonksiyonları Üzerine Notlar, Çev: Musa Salan, Dil Araştırmaları, Güz, s. 141-155.
HARMAN, Ömer Faruk, Mustafa Uzun (2003), “Lokman”, Türkiye Diyanet 
Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Ankara, c. 27, s. 205-208.
	İsmâil b. Muhammed Aclûnî (1418/ 1997), Keşfü’l-hafâ ve müzîlü’l-ilbâs 
‘amme’ştehere mine’l-ehâdîs ‘alâ elsineti’n-nâs, I-II, Beyrut.
İZBUDAK, Velet (1936), Atalar Sözü, İstanbul, Devlet Basımevi.
Kefeli Hüseyin (2004), Rāznāme, haz. İ Hakkı Aksoyak, Harvard Üniversitesi 
          	yayını.
LEVEND, Sırrı Levend (1988), “Ümmet Çağında Ahlâk Kitaplarımız”,
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1963, s. 89-115.
Manastırlı Mehmed Rif‘at (1308), Mecâmiu’l-edeb, Dördüncü kitab, İlm-i 
Bedî‘, Dersaâdet.
Mâtemî, Terceme-i Nesrü’l-leâlî min Kelâmi Alî bin Ebî Tâlib, 
   Süleymaniye Ktp. Fatih, nr. 5404, vr.108b-141b.
	Mehmed Âkif, Safahat, İkinci Kitab, Süleymâniye Kürsüsünde, Dördüncü 
tab‘ı, İstanbul, H. 1347, M. 1928.
	Mehmed Âkif, Safahat, Yedinci Kitab, Gölgeler, Mısır, H. 1352, M. 1933.
Mısır Millî Kütüphanesi Türkçe Yazmalar Kataloğu, I-V, 1987-92.
Muallim Nâcî (2011), Emsâl-i Alî- Hazret-i Ali’nin Hikmetli Sözleri, haz. 
Âdem Ceyhan, Buhara Yayınları, İstanbul.
PAKALIN, Mehmet Zeki (1993), Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri 
Sözlüğü, İstanbul.
Tarama Sözlüğü, TDK yayını, Ankara 1965, c. 2.
YILDIZ,	Hüseyin (2013), “Türkçede {-(y)IsAr} Eki ve “istemek” Anlamlı 
Fiiller Üzerine Notlar”,  Türk Kültürü, 1, s. 29-46.
UR  - https://doi.org/10.18026/cbayarsos.411515
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/451046
ER  -