TY  - JOUR
T1  - THE EXAMINATION ABOUT KNIFE USING BEHAVIORS OF YOUTH WITH REGARD TO VARIOUS VARIABLES DURING A FIGHT (SIVAS EXAMPLE)
AU  - Nair, Güney
PY  - 2018
DA  - April
DO  - 10.18490/sosars.418994
JF  - Sosyoloji Araştırmaları Dergisi
JO  - SAD / JSR
PB  - Sosyoloji Derneği
WT  - DergiPark
SN  - 2148-9947
SP  - 169
EP  - 189
VL  - 21
IS  - 1
LA  - tr
AB  - The major issue to dealwith is the violence of youth who is dynamic part of the society, yet thiscrucial social problem is not put enough emphasis on World Health Organization (WHO) considers thatmatter as one of the prior and universal issues needed to be solved. Acts ofviolence committed by young persons with cutleries and firearms make a greateffect on the social life with the results of psychological and socio-economic resultsin addition to life losses and injuries. The youth-borne activitiesespecially in the Western societies that are performed with firearms and causethe mass deaths lead to worries in all communities inasmuch as violence is alearned behavior.In our country, the studiesconducted on the youth violence are hardly sufficient. The scientificresearches concentrate on the certain types of violence such as the"violence against women", "domestic violence", and"child battering" but however the studies on the "youthviolence" remain short.The research study in youthviolence is conducted in Sivas, which aims to examine the knife using behaviorsof youth during a fight with regard to various variables. We choose theprovince of Sivas on the grounds that the cutlery has a great importance in thecity life, the prevalence of the behaviors of carrying a knife and knife usingin the swagger culture in its old boroughs such as Yüceyurt (Çavuşbaşı),Kızılırmak (Çayırağzı), Pulur, the official records of stabbing cases of almostevery day among the youth according to the statistics of the years of 2001 –2011, an action plan developed for the city, and the convenience for aresearch.The quality and form of relationships which youngsters establish amongtheir families, schools and social environment act as a determinative informing their behaviors towards violence. In order to solve theproblems derived from the youth violence, it is of vital importance that theyouth are able to communicate with their parents in a trust-based relationshipand share their problems. This is also true in the school environment and socialcircle where they spend a considerable part of their lives. In addition, somestrategies facilitate the problem solving, such as raising awareness on thenegativities of the youth violence, making eye-opening additions into theeducational programs, extending the counseling services, and developinginformative programs through the communication instruments. 
KW  - Youth
KW  - Youth Violence
KW  - Knife
KW  - Violence
KW  - cutlery
KW  - stabbing
CR  - Alikaşifoğlu, M.; Ercan, O.; Erginöz, E.; Kaymak, D. (2004).  Violent behavioramong turkish high school students and correlate of  physicalfighting. European Journal of PublicHealth, 14 (2), 173-177.
Aras, Ş.; Günay, T.; Özan, S.; Orçin, E. (2007). İzmir ilinde lise öğrencilerinin riskli davranışları. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8 (3), 186-196.
Avcı, A. (2010). Eğitimde şiddet olgusu, Lise öğrencilerinde şiddet, saldırganlık ve ahlaki tutum ilişkisi: Küçükçekmece ilçesi örneği. Unpublished Doctoral Thesis, Marmara üniversitesi, İstanbul.
Avcı, A. (2010-b). Aile yapı ve atmosferinin okul şiddetine etkisi. Değerler Eğitimi Dergisi, 8 (19), content/img/PDF_Makaleler/ ahmet_avci_ded1.pdf  (01/06/2016).
Avrupa Konseyi. (2002). Okullarda şiddetin önlenmesi ve şiddetle mücadele için yerel ortaklıklar konferansı sonuç bildirgesi.  Strasbourg. http://www.meb.gov.tr/ (11/11/2016).
Ayan, S. (2007). Aile içinde çocuğa yönelik şiddet: Sivas ilköğretim ikinci kademe öğrencileri üzerine bir inceleme.  Unpublished Doctoral Thesis, Cumhuriyet üniversitesi, Sivas.
Aygen, M. (2009). Elazığ ilinde gençlerde şiddete başvurma yada maruz kalma sıklığı, etkileyen faktörler ve öfke ile ilişkisi. Unpublished Doctoral Thesis, Fırat üniversitesi, Elazığ.
Balkıs, M.; Duru, E.; Buluş, M. (2005). Şiddete yönelik tutumların özyeterlik, medya, şiddete yönelik inanç, arkadaş grubu ve okula bağlılık duygusu ile ilişkisi. Ege Eğitim Dergisi, (6), 2, 81-97.
Baş, A.; Öz, S.; Kabasakal Z. (2012). İlköğretim ve ortaöğretim okullarında reaktif ve proaktif saldırganlık. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (23), 354-370.
Diepold, B.; Krannıch, S.; Sanders, M. (1997). Uber aggression und gewalt bei kindern in unterschiedlichen kontexten. Praxis  Kinderpsychologie und Kinderpsychiatrie, 46, 153-168.
Dingfelder, F. S. (2010). Ending an Epidemic. http://www.apa.org/ monitor/2010/03/epidemic. Aspx adresinden erişildi.
Gökdaş, İ. (2007). İlköğretimde şiddet. Editör: A. Solak. Okullarda Şiddet ve Çocuk Suçluluğu içinde (s. 263-295). Ankara: Hegem Yayınları.
Incanews (2016). Amerika’da Silahlanma ve Suç İstatistikleri, www.incanews.net/dosya
Kitzmann, K.; Gaylord, K. (2003). Child witnesses to domestic violence: A Meta-Analytic review. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 71 (2), 339-352.
Koç, B. (2011). Okullarda Şiddet  (2. Baskı). İstanbul: e yazı yayınları.
Kulaksızoğlu, A. (1998). Ergenlik Psikolojisi. İstanbul: Remzi Yayınevi.
Haskan, Ö.; Yıldırım, İ. (2012). Şiddet eğilimi ölçeğinin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 37, (163) 165-177.
Lowry, R.; Powell, K. (1998). Weapen carying, physical fightihg, and fight-related injury among. U.S adolescents, Prev med, 14, 122-129.
Özcebe, H.; Çetik, H.; Üner, S. (2006). Adölesanlarda şiddet davranışları. Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Uluslararası Sempozyum Bildiri Özetleri. İstanbul: Duman Ofset.
Özgür, G.; Yörükoğlu, G.; Arabacı, L. (2011). Lise öğrencilerinin şiddet algıları, şiddet eğilim düzeyleri ve etkileyen faktörler. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 2 (2), 53-60.
Schrumpf, F.; Crawford, D.; Bodıne, R. (2007). Okulda Çatışma Çözme ve Akran Arabuluculuk, (çev: F.G. Akbalık, B.D. Karaduman). Ankara: İmge Kitabevi.
Smith, D. L.; Smith, B. J. (2006). Perceptions of violence: The views of teachers who left urban schools, The High School Journal, 34-42. 
T.C. Başbakanlık. (1998). Aile İçinde ve Toplumsal Alanda Şiddet. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Türkiye Ergen Profili Araştırması 2013 (2014). T.C. Aile e Sosyal Politikalar Bakanlığı. Ankara: Uzerler Matbaacılık.
UNFPA. (2013). Kadına yönelik aile içi şiddet konusunda ilköğretim ikinci kademe ve lise öğrencilerinin tutumları: Ankara, Erzurum ve Aydın illerinde niteliksel bir araştırma, Ankara: Uzerler Matbaacılık.
Valois, R. F.; Mc keown R.E. (1995). Corelates of aggressive and violent behaviors among public high school adolescents. J Adolesc Health, 16: 26-34.
World Health Organızatıon. (2002). World report on violence and health, Edited by Etienne G. Krug ... [et al.], Geneva, Switzerland.
UR  - https://doi.org/10.18490/sosars.418994
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/464353
ER  -