TY - JOUR T1 - Nehcü’l-Ferâdîs’in Kazan Nüshası Üzerine TT - On the Kazan Manuscript of the Nehcü’l-Ferâdîs AU - Şeker, Ayşe PY - 2018 DA - August DO - 10.29000/rumelide.454265 JF - RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi JO - RumeliDE PB - Yakup YILMAZ WT - DergiPark SN - 2148-7782 SP - 192 EP - 196 LA - tr AB - Nehcü’l-Ferâdîs, kırk hadis türünde yazılmışmensur bir eserdir. Kerderli Mahmud bin Ali tarafından 759’dan önce yazıldığıdüşünülmektedir. Eser, her biri onar fasıldan oluşan dört baptan meydana gelir.Birinci bapta Hz. Muhammed’in hayatı ve faziletleri, ikinci bapta dört halife,ehl-i beyt ve dört imamın faziletleri, üçüncü bapta insanı Allah’a yaklaştıranameller ve son bapta ise insanı Allah’tan uzaklaştıran ameller anlatılmaktadır.Her fasıl bir hadisle başlar ve bu hadisin Türkçe tercümesi verildikten sonratanınmış İslam âlimlerinin eserlerinden bu hadisle ilgili görüşlere, hikâyelereyer verilir. Edebî bir gaye güdülmeden sade ve açık bir üslupla kaleme alınaneserin pek çok nüshası bulunmaktadır. Bu nüshalardan bazıları üzerinde çeşitliçalışmalar yapılmıştır. Yeni Cami nüshası János Eckmann tarafından tıpkıbasımolarak yayımlanmış, Eckmann’ın metin ile ilgili notları Semih Tezcan ve Hamza Zülfikar’ındüzenlemeleriyle bilim dünyasına sunulmuş, Aysu Ata tarafından da metnin dizinihazırlanmıştır. Gülden Sağol Yüksekkaya, Yeni Cami nüshası ile Paris nüshasınıntenkitli metnini doçentlik tezi olarak sunmuştur. Nehcü’l-Ferâdîs’inKastamonu’da bulunan nüshası giriş, metin, tıpkıbasım ve gramatik inceleme,dizin ve sözlük olarak iki cilt hâlinde Ergün Acar tarafından yayımlanmıştır.Çalışmamızda, Nehcü’l-Ferâdîs’in Kazan Devlet Üniversitesi Kütüphanesi 60261numarada kayıtlı bulunan nüshası üzerinde durulacak, nüsha hakkında bilgilerverilecektir.  KW - Nehcü’l-Ferâdîs KW - Mahmud bin Ali KW - Kazan nüshası N2 - The Nehcü’l-Ferâdîs is as a prose work, writtenin forty hadith form. It is thought to have been written by Kerderli Mahmud binAli, before 759. The work consists of four parts, each consisting of tenchapters. The first part is about the Prophet Muhammad’s life and virtues, thesecond part is about Four Great Caliphs, Ahl al-bayt and the virtues of the Four Imams, the third part is about actionsthat have become close people to Allah, and the last part is about actions thatremove people from Allah. Each chapter begins with a hadith. And after theTurkish translation, given some stories and views about the hadiths, from theworks of famous Islamic scholars. There are many manuscripts of the work takenin a plain and open style without a literary purpose. Several works have beendone on some of these manuscripts. The New Mosque manuscript was published byJános Eckmann as a facsimile, and Eckmann's notes about the text were presentedto the world of science by the regulations of Semih Tezcan and Hamza Zülfikar,and the text’s index was also prepared by Aysu Ata. Gülden Sağol Yüksekkaya presentedthe critical text of the manuscripts of the New Mosque and Paris, as anassociate professor thesis. Nehcü’l-Ferâdîs’s manuscript in Kastamonu waspublished by Ergün Acar in two volumes as introduction, text, facsimile andgrammatical examination, index and dictionary. In this work, Nehcü’l-Ferâdîs’smanuscript in the Kazan State University Library, number of 60261, will bediscussed, and some information will be given about the manuscript. CR - Acar, Ergün (2018). Eski Anadolu Türkçesine Ait Bir Nehcü’l- Ferâdîs (Giriş-Metin-Tıpkıbasım) I, Ankara: Gazi Kitabevi. Akman, Eyüp, Sakallıoğlu, Tuncay (2013). “Nehcü’l-Ferâdîs’in Eski Anadolu Türkçesiyle Yazılmış Yeni Bir Nüshası: Kastamonu Nüshası”, Türk Dili Dergisi, c. CV, sayı 739:78-80. Ata, A. (1998). Nehcü’l-Ferâdîs. Uştmaĥlarnıñ Açuķ Yolı (Cennetlerin Açık Yolu). III. Dizin-Sözlük, Ankara: TDK Yayınları:518. Blochet, E. (1933), Catalogue des manuscrits turcs, II, Paris. Caferoğlu, A. (1958). Türk Dili Tarihi, İstanbul: İÜEF Yay., c. II. Eckmann J. (1956). Nehcü’l-Feradis I, Tıpkıbasım. Önsözü yazan: János Eckmann, Ankara: TDK Tıpkıbasımlar Dizisi 35. Eckmann, J. (1963). “Nehcü’l-Feradis’in Bilinmeyen Bir Yazması”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı-Belleten. Eckmann, J., Çevriyazı (Tarihsiz). Nehcü’l-Ferâdîs. Uştmahlarnıñ Açuķ Yolı (Cennetlerin Açık Yolu): II Metin, Yay. Semih Tezcan, Hamza Zülfikar, Ankara: TDK Yay. Karahan, A. (1991). İslâm-Türk Edebiyatında Kırk Hadis Toplama, Tercüme ve Şerhleri, Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yay: 284. Mercanî, Ş. (1885). Kitâbu Müstefâdü’l-Ahbâr fî-Ahvâli Kazan ve Bulgar, c. I., Kazan. Nadjip, E. N. (1977). “Nehcü’l-Feradis ve Dili Üzerine”, çev. Nazif Hoca, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi XXII, İstanbul, s. 29-44. Sağol [Yüksekkaya], G. (1998). Nehcü’l-Ferâdîs: İlk İki Bap (Giriş-Tenkitli Metin-Sözlük, Dizin, Arapça İbareler), Basılmamış Doçentlik Çalışması. Sağol [Yüksekkaya], G. (2002), “Harezm Türkçesi ve Harezm Türkçesi ile Yazılan Eserler, Türkler, 5, Yeni Türkiye Yay., s. 804-813. Togan, Z. V. (1928). “Harezm’de Yazılmış Eski Türkçe Eserler”, Türkiyat Mecmuası II, Ankara, s. 315-345. Yafarov, B. A. (1949). Literatura Kamsko-Voljkih Bulgar X-XIV vv. i rukopis ‘Nahc al-Faradis’, Kand. Diss. Kazan. Yakup, Kemal, (1930). Tyurko-tatarskaya rukopis’ XIV veka “Nehju’l-feradis”, Önsözü yazan: A. Samoyloviç, Yaltinskiy Ob’edinennıy Kraevedçeskiy Muzey, Simferopol. UR - https://doi.org/10.29000/rumelide.454265 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/525254 ER -