“Dil yaşayan bir canlıdır” tezi doğrultusunda Arap dili de kendisini
korumak ve yenileyebilmek adına kendi içerisinde bir takım
değişikliğe veya yeniliğe ihtiyaç duymuştur. Bu yenilenmenin başında
iç faktörler olarak anılan iştikâk, naht, kalb, ibdâl, ezdâd ve
müsellesât gibi kelime türetme metotları gelmektedir. Bu çalışmada
araştırması ilginç bir konu olan “el-Müsellesât” bahsi tanım,
tarihi süreç ve eserler bağlamında kısaca bilgiden sonra eş-zıt anlam
bakımından bazı örneklerle incelenecektir.
}, number={1}, publisher={Yakın Doğu Üniversitesi} }