@article{article_471844, title={THE BRAND NEW TESTAMENT’TA ALTERNATİF BİR DÜNYA KURGUSU: BABALIK KRİZİ VE ANAERKİL ÜTOPYA}, journal={sinecine: Sinema Araştırmaları Dergisi}, volume={9}, pages={7–37}, year={2018}, DOI={10.32001/sinecine.471844}, author={Çaylı Rahte, Emek}, keywords={The Brand New Testament,dinsel komedi,Tanrı imgesi,mizah,anaerkil toplum}, abstract={<div class="page" title="Page 1"> <div class="layoutArea"> <div class="column"> <p style="text-align:justify;margin-bottom:8.5px;line-height:normal;"> <span style="font-size:14px;">Dinsel filmler, bir yanıyla dinin sinemayı kolonileştirmesini, diğer yanıyla ise kutsal olanın eleştirel bakışa konu edilmesini örnekler. Dinsel olanı ve ilahi alanı mizah konusu yapan filmlerde, inancı merkeze alan bir yaşam tasavvuru ile gündelik hayatı şekillendiren ilahi yasaların ve dini figürlerin hicvedildiği bir anlatısallık bir aradadır. Dinsel komedinin, türüne az rastlanan bir örneği olan, Jaco Van Dormael’in yönettiği </span> <span style="font-size:14px;">The Brand New Testament </span> <span style="font-size:14px;"> ( </span> <span style="font-size:14px;">Le Tout Nouveau Testament / Yeni Ahit </span> <span style="font-size:14px;">, 2015), Tanrı’nın insan imgesinde mizah unsuru haline geldiği, ütopik bir anlatımla ataerkil dünya eleştirisi getiren bir politik komedi filmidir. Anaerkil bir toplum düşü kuran film, bu çalışmada, eril yasalara itirazın dinsel komedi ile nasıl mümkün olduğu temel sorusu bağlamında ve feminist perspektifle incelenmektedir. Çalışmada, sinemada din olgusuna yaklaşımlara yer verilmekte, din ve mizah ilişkisi ele alınmakta ve dilsel ve görsel mizahta Tanrı figürüne dair tarihsel arka plan bilgisi sunulmaktadır. Film üzerine çözümlemeler, babalık krizi ve babasız topluma ilişkin filmin öngörüleri ve alternatif bir dünya kurgusu olarak sunulan anaerkil yeni dünya tahayyülü etrafında örülmektedir. </span> </p> </div> </div> </div>}, number={2}, publisher={Semire Ruken ÖZTÜRK}