TY - JOUR T1 - SEYYİD KUTUB’A GÖRE ALLAH’IN VARLIĞI VE BİRLİĞİNİN DELİLLERİ AU - Pınar, Fatma PY - 2018 DA - December JF - Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi PB - Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi WT - DergiPark SN - 1302-6879 SP - 271 EP - 286 IS - 42 LA - tr AB - Kelam ilminde Allah’ın varlığı ve birliği konusu akli venakli delillerle ispatlanmaya çalışılmıştır. Kelamcıların çoğu Allah’ındoğrudan duyularla kavranamayacağı gerekçesiyle iç ve dış âlemden delillergetirmek suretiyle delillendirme yoluna gitmiştir. Bazı kelam âlimleri ise Allahinancını zaruri ve fıtri olarak değerlendirmiş, Allah’ın varlığı ve birliğiniispatlamada dışarıdan deliller aramaya gerek duymamıştır. Onlara göre fıtratıbozulmamış her insan Allah’ın var ve bir olduğunu kolaylıkla anlayabilir. Buyoldaki deliller sadece insanı uyarmak ve Allah’ın var ve bir olduğuna dairinsanın içindeki zorunlu bilgiyi geliştirmek içindir. Yirminci yüzyılda düşünceleridolayısıyla idama mahkûm edilen ve uzun yıllarını hapishanede hacimli kitaplar yazarakgeçiren Seyyid Kutub da Allah’ın varlık ve birliğinin delileri üzerindedurmuştur. Hapishanenin zor şartları altında üstelik idam bekleyen bir mahkûmunderinlemesine tefekkürü neticesinde kaleme aldığı bu eserlerin kıymetinebinaen, Allah’ın varlığına ve birliğine dair delillere bir de Kutub’unperspektifinden bakmanın konuya farklı bir boyut kazandıracağı kanaatindeyiz.Bu nedenle genel olarak Allah’ın varlık ve birliğinden kısaca temas edeceğimizgirişin ardından, ilk bölümde Kutub’un Allah’ın varlığının, ikinci bölümde isebirliğinin delilleri hakkındaki görüş ve tespitlerini sunmaya ve böylece Kutub’undüşünce dünyasına inmeye çalışacağız. KW - Hudûs KW - Gaye ve Nizam KW - Temânû KW - Fıtrat KW - Delil CR - el-Makdisi, M. (ts.). el-Bed' ve't-tarih. Bağdat: Mektebetü'I-Müsenna. Eş’ari, H. (1410). el-İbâne an Usulu’d-Diyâne. Medine. Eş’ari, H. (1953). Kitabu’l-Lumafi’r-Red ala Ehli’z-Zeyğive’l-Bida. (Richard J. M. Tahkik), Beyrut. Gazzâli, H. (1967). İhyâu ulûmi’d-din. Kahire: Müessesetü’l-Halebi. Kevseri, M. Z. (2004). el-Akide ve İlmü’l-Kelam min A’mali’l-İmam Muhammed Zahid el-Kevseri. Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye. Kılavuz, A.S. (2017). İslâm Akâidi ve Kelama Giriş. İstanbul: Enar Yay. Kutub, S. (1972). Fi zılali’l-Kur’ân. Beyrut: Dâru’ş-Şuruk. Kutub, S. (1982). Nahve müctemi-i İslami. Beyrut: Dâru’ş-Şurûk. Kutub, S. (1985). Davetin İlkeleri. İstanbul: Muvahhid Yay. Kutub, S. (1986). İman Gerçeği. İstanbul: Hikmet Yay. Mâtürîdi, M. (2009). Kitâbü’t-Tevhîd. Bekir T. (Çev.). Ankara: İsam Yay. Nesefi, M. (2010). Kitabü’t-temhid li kavaidi’t-Tevhid. Hülya A. (Çev.). İstanbul: İz Yay. Özler, M. (2012). Tevhid. TDV, XXXXI, 19. Şehristânî, A. (1934). Nihayetü’l-ikdam fi ilmi’l-kelam. ( Alfred G. Tahkik), London. Topaloğlu, B. (1998). Hudûs. TDV, XVIII, 304-309. UR - https://dergipark.org.tr/tr/pub/yyusbed/issue//532136 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/657395 ER -