TY - JOUR T1 - Orman üçgülü yulaf karışımlarının silaj kalitesinin belirlenmesi TT - Determination of silage quality of Bituminaria bituminosa with oat mixtures AU - Gülümser, Erdem AU - Can, Mehmet AU - Kaymak, Gülcan AU - Acar, Zeki AU - Ayab, İlknur PY - 2019 DA - October Y2 - 2019 DO - 10.7161/omuanajas.548215 JF - Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi JO - ANAJAS PB - Ondokuz Mayıs Üniversitesi WT - DergiPark SN - 1308-8750 SP - 371 EP - 376 VL - 34 IS - 3 LA - tr AB - Buçalışmada, orman üçgülü “OÜ” (Bituminariabituminosa (L.) C.H. Stirt.) ile yulaf “Y” (Avena sativa L.) karışımlarının (% 100:0, 90:10, 80:20, 70:60,60:40, 50:50, 40:60, 30:70, 20:80, 10:90 ve 0:100) silaj kalitesininbelirlenmesi amaçlanmıştır. Hasat edilen bitkiler 2 cm boyutunda parçalandıktansonra karışım oranları dikkate alınarak vakum poşetlere doldurulmuş ve 45 günsüre ile 25±2 oC’de muhafaza edilmiştir. Silaj örneklerinde;fiziksel gözlemler (renk, koku, strüktür) ile kuru madde, ham protein, ham kül,ADF, NDF, laktik asit, asetik asit, bütürik asit, potasyum (K), fosfor (P),kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), demir (Fe), çinko (Zn), mangan (Mn), molibden(Mo), bakır (Cu) ve sodyum (Na) oranları belirlenmiştir. En yüksek ham proteinoranı % 16.13 ile yalın orman üçgülünde belirlenmiş ancak, % 10Y+90OÜ (% 15.13)karışımı da yalın orman üçgülü ile aynı grupta yer almıştır. ADF ve NDF oranısırasıyla % 27.85-39.22 ve % 39.10-62.61 arasında değişmiştir. En yüksek laktikasit içeriği % 20Y+80OÜ (% 7.074), % 100OÜ (% 6.653) ve % 10Y+90OÜ (% 6.606), en düşük ise % 90Y+10OÜ(% 1.975) silajlarından elde edilmiştir. Silajların asetik asit içeriği %0.024-0.084 arasında değişirken, bütürik asite rastlanılmamıştır. Mineraliçerik bakımından %100OÜ ve % 10Y+90OÜ silajları diğer karışımlardan dahayüksek değere sahip olmuştur. Sonuç olarak, fiziksel kriterler ile kaliteözellikleri göz önüne alındığında, yulaf ile orman üçgülünün 10:90 karışımınınsilaj kalitesinin diğer karışımlara oranla daha iyi olduğu tespit edilmiştir. KW - Bituminaria bituminosa KW - kalite KW - silaj KW - yulaf N2 - The aim of currentstudy was to determine silage quality traits of Tedera Bituminariabituminosa (L.) C.H. Stirt.). “T” and oat “O” (Avena sativa L.) mixtures (100:0, 90:10,80:20, 70:60, 60:40, 50:50, 40:60, 30:70, 20:80, 10:90 and 0:100%). Theharvested plants were chopped in size of 2 cm, and they filled into vacuum bagsaccording to the mixture ratios, and then they were stored at 25±2 oCfor 45 days. In this study; physical observations (colour, structure, odour)with dry matter, crude protein, crude ash, ADF, NDF, lactic acid, acetic acid,butyric acid, potassium (K), phosphor (P), calcium (Ca), magnesium (Mg), iron(Fe), zinc (Zn), manganese (Mn), molybdenum (Mo), copper (Cu), and sodium (Na) ratios weredetermined. The highest crude protein content was determined in sole tederawith 16.13 % and 10O+90T % mixture was same statistical group with sole tedera(15.13 %). ADF ve NDF ratio ranged between 27.85-39.22 % and 39.10- 62.61 %,respectively. The highest lactic acid was determined in 20O+80T % (% 7.074),100T % (% 6.653) and 10O+90T % (% 6.606), while the lowest in 90O+10T % (%1.975). The acetic acid of the silages ranged between 0.024-0.084 %, and thebutyric acid content was not observed. 100T % and 10O+90T % treatments weremore than value other mixtures in term of nutrients. As a result, it wasdetermined that the silage quality of the mixture of oat and tedera 10:90 wasbetter than other mixtures in terms of the physical criteria and quality traits. CR - Acar, Z. ve M. Bostan, 2016. Değişik doğal katkı maddelerinin yonca silajının kalitesine etkilerinin belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilim. Derg./Anadolu J Agr Sci, 31 (3):433-440.Açıkgöz E 2002. Silaj Yapımında Kullanılan Diğer Bitkilerin Tarımı. Silaj Bitkileri Yetiştirme ve Silaj Yapımı (E. Açıkgöz, İ. Filya ve İ. Turgut ed.) Hasad Yayıncılık, 2002 s: 35-57.Alaca B, Parlak, AÖ. 2017. Mısır, sorgum sudanotu melezi ile soya, börülce ve guarin karışık ekimlerinin silaj verimi ve kalitesine etkileri. ÇOMÜ Zir. Fak. Derg., 5(1): 99–104.Alçiçek A, Özkan K. 1996. Silo Yemlerinde destilasyon yöntemi ile süt asidi, asetik asit ve bütirik asit tayini. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 3:(2-3): 191-198.Başaran U, Gülümser E, Mut, H, Çopur Doğrusöz,M., 2018. Mürdümük +Tahıl Karışımlarının Silaj Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi. Türk Tarım – Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(9): 1237-1242.Demirel R, Saruhan V, Baran MS, Andıç N, Şentürk DD. 2010. Farklı oranlarda ak üçgül (Trifolium repens ) ve arpa (Hordeum vuliare L.) karışımlarının silolanma özelliklerinin belirlenmesi. YYÜ Tar Bil Dergisi, 20(1): 26-31.Filya İ. 2001. Silaj teknolojisi. Hakan Ofset, İzmir.Gülümser E, Acar Z 2012. Morphological and chemical characters of Bituminaria bituminosa (L) C.H. (Stirtion) grown naturally in the middle black sea region. Turk. Journal of Field Crops, 17(2): 101-104.Karabulut A Filya İ Değirmencioğlu T & Canbolat Ö 1997. Bazı silajlık mısırçeşitlerinin naylon kese tekniği ile rumende parçalanabilirliklerinin saptanması. Türkiye I. Silaj Kongresi Bildirileri. 16- 19 Eylül 1997, Bursa. 135-147.Kılıç A. 1984. Silo yemi. Bilgehan Basımevi. İzmir.Kılıç A 1986. Silo Yemi Öğretimi (Öğretim, Öğrenim ve Uygulama Önerileri), Bilgehan Basımevi, Bornova, İzmir.Kidambi SP, Matches AG and Gricgs TC. 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn and K/(Ca +Mg) ratio among 3 wheat grasses and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Management, 42: 316-322.Lamand MI. 1975. Symtoms de carence et roles des oligo-elements chez 1 animal:Diagnostic Clinique. II. Nations de digestibility et teneurs recommandees dans laration: prophylaxie et yraite mets. Oligo Elemnts. No special Bull. Trech. CRVZde theix 1, 5-13NRC 2001. Nutrient requirements of dairy cattle seventh revised edition.Özen N Çakır A Haşimoğlu S & Aksoy A 1993. Yemler Bilgisi ve Yem Teknolojisi. Ata. Üniv. Zir. Fak. Ders Kitabı, No: 50, Erzurum. 254.Özbay O 2007. Silaj Yapım Tekniği. T.C Tarım ve Köyişleri Bakanlığı,Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları.Periguad S. 1970. Les carences en oligo-elements Ches les ruminants en france leur diagnostic. Les problems souleves par I’intensification fourragere. Ann. Agron, 21: 635-669.Rohweder D A Barnes R & Jorgensen N 1978. Proposed hay grading standart based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science. 47: 747-759.Sakal S 1973. Süt sığırcılığı ve besicilikte silo yemlerinin önemi. Ege Bölgesi 1.Hayvancılık Semineri. BirlikMatbaası, Bornova İzmir.Van Soest PJ., 1963. The use of detergents in the analysis of fibre feeds. II. A rapid method for the determination of fibre and lignin. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 46:829-835,Van Soest, P.J., Wine, R.H., 1967. Use of detergents in the analysis of fibrous feeds. IV. Determination of plant cell-wall constituents. Assoc. Off. Agr. Chem. J. 50, 50–55.Yalçınkaya MY, Baytok E, Yörük MA. 2012. değişik meyve posası silajlarının bazı fiziksel ve kimyasal özellikleri. Erciyes Üniv Vet Fak Derg, 9(2): 95-106. UR - https://doi.org/10.7161/omuanajas.548215 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/830575 ER -