TY  - JOUR
T1  - Structural and thematic analysis of Shakespeare’s sonnets 153 and 154 with their Turkish translations
TT  - Shakespeare’in 153. ve 154. sonelerinin Türkçe çevirileri ile yapısal ve tematik çözümlemesi
AU  - Kuleli, Mesut
PY  - 2019
DA  - June
DO  - 10.29000/rumelide.580643
JF  - RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi
JO  - RumeliDE
PB  - Yakup YILMAZ
WT  - DergiPark
SN  - 2148-7782
SP  - 353
EP  - 376
IS  - 15
LA  - en
AB  - The purpose of this study is to analyze thestructural features of sonnets 153 and 154 of Shakespeare based on the sourcetexts in order to find out to what extent these two sonnets relate to or differfrom the other 152 sonnets by Shakespeare as well as analyze six Turkishtranslations of these two sonnets by different translators to find howconsistently the target texts relate to or differ from mainstream Shakespeareansonnet opinion as compared to the situation with source texts in terms ofstructure and theme. These two sonnets are ascribed to Shakespeare; however,there is ongoing debate on whether the origin of these two sonnets can reallybe attributed to Shakespeare. Structural analysis of the source texts showedthat these two 14-line sonnets were written in a rhyme schema that is inaccordance with mainstream Shakespearean sonnet rhyme schema, which keeps thesesonnets away from doubts regarding their origin from Shakespeare. In threetarget texts of sonnet 153, the rhyme schema of Shakespeare was preserved whileno rhyme schema was adopted in the other three target texts, in which there isno rhyme system for any of the sonnets, therefore the target texts also keptthe doubts regarding the origin of this sonnet away. With respect to the sonnet154, another 14-line sonnet, the rhyming structure of this sonnet also compliedwith other sonnets by Shakespeare. Two target texts also showed the sametendency, thereby providing a smooth reading of the sonnet without raising anydoubts about its origin. However, TT1, TT3, TT5 and TT6 were not in line withthe general rhyme schema of sonnet by Shakespeare. Structurally, the readingsof sonnets 153 and 154 did not raise any doubts regarding their origin eitherin the source text or the target texts. Thematic analysis of both sonnets notonly in the source texts but also in the target texts showed that these twosonnets do not relate to the rest 152 sonnets by Shakespeare thematically, andthat these two sonnets are very much alike theme-wise. Regarding the thematicflow of quatrains and couplet in Shakespearean sonnets, the couplet in sourcetext of sonnet 153 was in stark contrast with generally admitted Shakespeareansonnet thematic flows while there was no deviation from mainstream flow in thesource text of sonnet 154. However, the target texts of sonnet 154 do notpreserve this normality in thematic flow in quatrains and couplets, which couldraise doubts in the target text readers about the origin of this sonnet. 
KW  - Sonnet 153
KW  - sonnet 154
KW  - translation
KW  - structural analysis
KW  - thematic analysis
N2  - Bu çalışmanın amacı, Shakespeare’in 153 ve 154numaralı sonelerinin özgün metinler ve Türkçe çeviri metinler üzerinde yapısalve tematik çözümlemesini yaparak bu iki sonenin diğer 152 sone ile benzer vefarklı yanlarını bulmak ve özgün metinlerdeki genel Shakespeare soneanlayışından farklı olan veya benzer durumların çeviri metinlerde hangi düzeydekorunduğunu ve farklılaştığını saptamaktır. Bu iki soneShakespeare’e atfedilmekle birlikte ona ait olup olmadıkları tartışılmaktadır. Yapısalçözümlemede bu iki sonenin özgün metinlerindeki uyak düzeninin genel kabulgörmüş Shakespeare sone uyak düzenine uygun olduğu ve 14 satırdan oluştuklarıiçin Shakespeare’e dayandırılması konusunda bir şüphe doğurmadığıdüşünülmektedir. Sone 153’ün altı çevirisinden üçünde bu uyak düzenininkorunduğu, diğer üçünde ise herhangi bir uyak düzenine bağlı kalınmadığı ancak buüç erek metnin diğer sonelerinde de Shakespeare uyak düzeni kullanılmadığı içinçeviri metin okurlarında da sonenin Shakespeare’e ait olmayabileceğine dair birşüphe oluşmayacağı düşünülmektedir. 14 satırlı diğer sone 154 de Shakespeare’inuyak düzenine uygun olarak bulunmuştur. Hedef metinlerin sadece ikisinde buuyak düzeni korunmuştur ancak yapısal olarak her iki sonenin de özgün metinlerive çevirileri metinlerin kökenine ait bir şüphe doğurmamaktadır. Tematikçözümleme, her iki sonenin de kaynak metinlerinde ve çeviri metinlerinde diğer152 sone ile ilişkili olmadığını, ikisinin birbirine büyük oranda benzerlikgösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Shakespeare sonelerinin dörtlük ve ikilikakışı düşünüldüğünde, sone 153’ün ikilik bölümünde bu akışa ters bir durumsaptanırken, sone 154’ün özgün metninde genel Shakespeare soneleri akışısaptanmıştır. Bu tematik akışın sone 154’ün bazı çeviri metinlerinde özgünmetindeki normalliğe uymadığı, çeviri metin okurunda sonenin Shakespeare’edayandırılabileceği konusunda şüpheler uyandırabileceği öne sürülebilir.  
CR  - Aroui, J.L. (2009). Metrical Structure of the European Sonnet. Jean-Louis Aouri and Andy Arleo (Ed.), in Towards a Typology of Poetic Forms (pp. 385-428). Amsterdam, Philadelphia: John Benjamins Publishing.  
Bell, I. (2010). Rethinking Shakespeare’s Dark Lady. Michael Schonfeldt (Ed.), in A Companion to Shakespeare’s Sonnets (pp. 293-313). Oxford: Blackwell Publishing.
Burnham, M. (1990). Dark Lady and Fair Man: The Love Triangle in Shakespeare's Sonnets and Ulysses. Studies in The Novel, 22, 43-56.
Fuller, J. (2018). The Sonnet. London and New York: Taylor & Francis.
Grazia, M. (2000). The Scandal of Shakespeare’s Sonnets. James Schiffer (Ed.), in Shakespeare’s Sonnets: Critical Essays (pp. 89-112). New York: Garland Publishing. 
Halman, T. S. (1964). Önsöz. In William Shakespeare Soneler. (pp.7-20.) İstanbul: Yeditepe Yayınları.
Hutton, J. (1941). Analogues of Shakespeare's Sonnets 153-54: Contributions to the History of a Theme. Modern Philology, 38(4), 385-403.
McGuire, P. C. (1987). Shakespeare's Non-Shakespearean Sonnets. Shakespeare Quarterly, 38(3), 304-319.  
Öztürk Kasar, S. and Tuna, D. (2018). Üç Dilde Shakespeare: Göstergebilimin Işığında 130. Sone ile Çevirilerini Okumak ve Çözümlemek. International Journal of Languages' Education and Teaching, 6(1), 514-539. Doi: 10.18298/ijlet.2708.
Schoenfeldt, M. C., and Schoenfeldt, M. (Ed) (2010). A Companion to Shakespeare's Sonnets. New Jersey: John Wiley & Sons.
Stirling, B. (1968). The Shakespeare Sonnet Order: Poems and Groups. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. 
Shakespeare, W. (1964). Soneler. Talat Sait Halman (Trans.). İstanbul: Yeditepe Yayınları.
Shakespeare, W. (2008). Soneler. Hasan İlhan (Trans.). Ankara: Alter Yayıncılık.
Shakespeare, W. (2009). Soneler. Talat Sait Halman (Trans.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Shakespeare, W. (2013). Soneler. Sezen Özgür Güngör (Trans.). İstanbul: Sis Yayıncılık.
Shakespeare, W. (2014). Soneler & Şiirler. Ezgi Ovat (Trans.). Ankara: İtalik Kitaplar. 
Shakespeare, W. (2017). Soneler. Saniye Kısakürek (Trans.). İstanbul: Oda Yayınları.
Shakespeare, W. (2018). Soneler. Metin Genç (Trans.). Ankara: Altınpost Yayınları.
Tomlinson, C. (1874). The Sonnet: Its Origin, Structure, and Place in Poetry. London: Murray.
Werth, A. (2002). Shakespeare’s ‘Lesse Greek.’. The Oxfordian, 5, 11-29.
UR  - https://doi.org/10.29000/rumelide.580643
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/740278
ER  -