TY  - JOUR
T1  - Türkçe Ezan
AU  - Akgün, Seçil
PY  - 1980
DA  - May
DO  - 10.1501/Tarar_0000000031
JF  - Tarih Araştırmaları Dergisi
JO  - TAD
PB  - Ankara Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 1015-1826
SP  - 105
EP  - 113
VL  - 13
IS  - 24
LA  - tr
AB  - Konuştuğuiıu, duyduğunu, okuduğunu anlıyabilmek, insanoğlunun en doğal ~htiyacı olmuştur. Bunlarıp yanısıra, duasının da anhyabileceği dilde, kendi dilinde olmasını ister. Tapınma, !ıerne kadarkişisel hir işlemse de, memleketimizde büyük bir çoğunluğun Müslüman olması nedeniyle, İslam dini gereği olan beş vakit naııı:ııza çağrı,yüksek sesle, cami hoparlörlerinden yapılmaktadır. Türkçemizin özbenliğine kavuş~ası için sürekli çabaların gösterildiği bu dönemdecamiIerden gelen ezan sesinin Türkçe olmayıp Arapça olması, dikkat'çekici bir sorundur. Kaldı ki, toplıımumuz bu çağırının Türkçe olarak yapıldığı bir dönem de geçirmiştir~ "Arapça" dilinin "din dili"olarak nitelenmesi ve bu ,dilde dindaşlara seslenilmesinin sakıncalarıpek çoktur. En baş-ı:ada insanın söylediğini ve duyduğunu, anlamaması gelir. Türkiye'de bu yolda geçirilen aşamalarıincelemek istersek, buna ezan kelimesinin tanımını yaparakbaşlıyabmriz:
KW  - Türkçe
KW  - Ezan
KW  - Tarih
UR  - https://doi.org/10.1501/Tarar_0000000031
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/782719
ER  -