TY  - JOUR
T1  - İLKÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL SORUN ÇÖZME BECERİLERİNİN GELİŞTİRİLMESİNE İLİŞKİN BİR ÇALIŞMA
TT  - A Study on Development of Elementary Education Students’ Social Problem Solving Skills
AU  - Ayvaz Tuncel, Zeynep
AU  - Demirel, Melek
PY  - 2010
DA  - April
JF  - Toplum ve Sosyal Hizmet
PB  - Hacettepe Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 2147-3374
SP  - 25
EP  - 44
VL  - 21
IS  - 1
LA  - tr
AB  - Sosyalsorun çözme becerileri, öğrencilerin daha iyi sosyal ilişkiler kurmaları ve karşılaştıklarısorunları etkili bir biçimde çözebilmeleri için gerekli olan sosyal gelişimalanlarından biridir. İlköğretim programlarında da yer alan sosyal sorun çözme,bilişsel becerilerin yanı sıra, duyuşsal ve davranışsal özellikleri de içerenoldukça karmaşık bir süreçtir. Bu araştırmada, bütünleştirilmiş programuygulamasının ilköğretim 4. Sınıf öğrencilerinin sosyal sorun çözmebecerilerine etkisini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Sosyal sorun çözmebecerileri, Türkçe, Matematik, Fen ve Teknoloji, Sosyal Bilgiler, Trafik Güvenliğive Görsel Sanatlar dersleri ile “Bağlı Model” kullanılarak bütünleştirilmiştir.Araştırmada “karma yöntem” kullanılmış ve veriler problem senaryoları, görüşmeve gözlemle toplanmıştır. Problem senaryoları ve gözlemler yoluyla elde edilen nicelveriler üzerinde istatistiksel analiz; görüşmeler yoluyla elde edilen nitelveriler üzerinde betimsel analiz yapılmıştır. Araştırma senaryoları vegözlemler yoluyla elde edilen nicel veriler üzerinde istatistiksel analiz;görüşmeler yoluyla elde edilen nitel veriler üzerinde betimsel analizyapılmıştır. Araştırma sonunda deney grubu öğrencilerinin, uygulama öncesinde sosyalsorun çözme becerilerinde kontrol grubu öğrencileri ile benzer özellikler göstermelerinerağmen, uygulama sonrasında sosyal sorun çözme becerilerinin daha fazlageliştiği saptanmıştır. Ayrıca öğrenciler, bütünleştirilmiş program yoluyla sosyalsorun çözme basamaklarını öğrenme ve uygulama fırsatına sahip olmuşlardır. Eldeedilen bulgulara göre, öğrenciler arasında yaşanan sorunlar en çok iletişimeksikliğinden kaynaklanmaktadır.
KW  - Sosyal sorun çözme
KW  - bütünleştirilmiş program
N2  - Socialproblem solving skill is one of the areas of social development which isrequired for students to establish social relations and to solve problems theyencounter in a more effective way. Problem solving, which is also included inprimary curricula, is a very complex process which involves behavioural andaffective features in addition to cognitive skills. This study aims atdiscovering the effects of integrated curriculum application on 4th graders’social problem solving skills. Social problem solving skills were integrated withprimary education 4th grade courses of Turkish, Mathematics, Science and Technology,Social Studies, Traffic Security, and Visual Arts by using the “Threaded Model”.“Mixed Method” was implemented in the research and the data were collected viaproblem scenarios, and interview and observation forms. Statistical analysiswas conducted on quantitative data collected through problem scenarios andobservation forms whereas descriptive analysis was performed on qualitativedata collected through interviews. In consequence of the research it was foundthat experimental group students displayed features similar to those of controlgroup prior to the application; yet it was discovered that the skills of socialproblem solving improved more after the application. Besides, students had theopportunity to learn and apply the stages of social problem solving throughintegrated curriculum. The findings obtained revealed that problems occurring betweenstudents stemmed most from lack of communication.
CR  - Arı, R ve Şahin Seçer, Z. (2003). Farklı ana baba tutumlarının çocukların psikososyal temelli problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 451-463.
CR  - Çam, S. ve Tümkaya, S. (2006). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası problem çözme. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15 (2), 119-132.
CR  - D’Zurilla, T. J. ve Nezu, A. M. (1990). Development and preliminary evaluation of the social problem-solving inventory. Psychological Assessment, 2 (2), 156-163.
CR  - Demirel,Ö. (2004). Eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
CR  - Dinçer, F. Ç. (1995). Anaokuluna devam eden 5 yaş grubu çocuklarına kişilerarası problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
CR  - Dref, Michelle. (2002). Assessing the Needs of Young Children. Guidance & Counseling, 17 (3), 60-67.
CR  - Duyan, V. ve Gelbal, S. (2008). Sosyal sorun çözme envanterinin Türkçe’ye uyarlama çalışması. Toplum ve Sosyal Hizmet, 19 (1), 7-28.
CR  - Elias, M. J. ve Tobias, S. E. (1996). Social problem solving. London: The Guilford Press.
CR  - Eraslan Çapan, B. (2006). Çocukların kendilik değerini geliştirmede kendilik değeri geliştirme programı ve sosyal ve duygusal eğitim programının etkililiği. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
CR  - Erden, M. ve Akman, Y. (2006). Eğitim psikolojisi. Ankara: Arkadaş Yayınevi
CR  - Eskin, M. (2009). Sorun çözme terapisi. Ankara: HYB Basım Yayın.
CR  - Erwin, P. G. (1994). Effectiveness of social skills training with children. A meta-analytic study. Counselling Psychology Quarterly, 7 (3), 305-310.
CR  - Fogarty, R. (1991). Ten ways to integrate Curriculum. Educational Leadership, 49 (2), 61-65.
CR  - Fogarty, R. (2002). How to integrated curricula. Illinois: SkyLight Proffesional Development.
CR  - Gömleksiz, M. N. ve Kan, A. Ü. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Türkçe dersi öğretim programının problem çözme ve karar verme becerilerini kazandırmadaki etkililik düzeyine ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27 (3), 51-63.
CR  - Hamamcı, Z. ve Çoban, A.E. (2009). Psikodramanın psikolojik danışmanların problem çözme becerilerini algılama düzeyleri üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 63-74.
CR  - Kenç, M. F. (2004). Kişilerarası sorunların çözümünde kullanılan sistematik modeller. Milli Eğitim Dergisi, 161.
CR  - Kızılhan, P. (2003). Öğretimde sorun çözme yöntemi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 12-19.
CR  - Korkut; F. (2007). Okul temelli önleyici rehberlik ve psikolojik danışma. Ankara: Anı Yayıncılık
CR  - Kuzgun, Y. (2000). Meslek danışmanlığı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
CR  - Larkin, J. H., McDermott, J., Simon, D. P. Ve Simon, H. A. (1980). Models of competence in solving phsics problems. Cognitive science, 4, 317-345.
CR  - Meijers, J. J. (1978). Problem solving therapy with socially anxious children. Amsterdam: Swets&Zeitlinger
CR  - Öğülmüş, S. (2006). Kişilerarası sorun çözme becerileri ve eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
CR  - Özden, Y. (2003). Öğrenme ve öğretme. Ankara: PegemA Yayıncılık.
CR  - Stevahn, L., Johnson, D. W., Johnson, R. T., Oberle, K. ve Wahl, L. (2000). Effects of conflict resolution training integrated into a kindergarten curriculum. Child development, 71 (3), 772-784.
CR  - Strauss, A. ve Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research. London: Sage Publications.
CR  - Terzi, Ş. (2003). Altıncı sınıf öğrencilerinin kişilerarası problem çözme beceri algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 221-231
CR  - Turan, F., Bayhan, P. ve Yükselen, A. (2004). 6-12 yaş çocuklarının problem çözme becerilerinin incelenmesi. Çocuk Gelişimi ve Eğitim Dergisi, 10,11, 71-85.
CR  - Ülgen, G. (1997). Eğitim psikolojisi. İstanbul: Alkım Yayınevi
CR  - Weissberg, R. P., Gesten, E. L., Rapkin, B. D., Cowen, E. L., Davidson, E., Flores de Apodaca, R. ve McKim, B. J. (1981). Evaluation of a social-problem-solving training program for suburban and inner-city thirdgrade children. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 49 (2), 251-261.
CR  - Yavuzer, H. (2005). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
UR  - https://dergipark.org.tr/tr/pub/tsh/issue//613499
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/797189
ER  -