TY  - JOUR
T1  - Türkiye’de Yayılış Gösteren Carex L. (Ayakotu) Taksonlarının Tür Epiteti Etimolojisi
AU  - Çıngay, Burçin
AU  - İldeniz, Hüseyin Kürşad
AU  - Cabi, Evren
PY  - 2019
DA  - August
DO  - 10.35163/bagbahce.613725
JF  - Bağbahçe Bilim Dergisi
PB  - Ali Nihat Gökyiğit Eğitim, Sağlık, Kültür, Sanat ve Doğal Varlıkları Koruma Vakfı
WT  - DergiPark
SN  - 2148-4015
SP  - 42
EP  - 57
VL  - 6
IS  - 2
LA  - tr
AB  - Sazlar olarak bilinen, Bilimsel Türkçe Adı ayakotu olan Carex L., Türkiye’de doğal yayılışgösteren 157 takson ile Cyperaceae (Hasırotugiller) familyasının en büyük cinsidir. Carexsözcüğünün etimolojik sınıflandırmasında, eski İngilizce dilinde “secg" yani saz olarakkullanımı ve Gotik Almanca da ise kenarı keskin anlamında “sagjaz” kelimesiyle ifade edildiğigörülmüştür. Bu iki örneğe bakıldığında bir bitki cinsine farklı ülkelerde farklı dillerde isimlerverildiği görülmektedir. Dünyada yaklaşık 2000 ile temsil edilen bir cinsin, sadece cinsisminin bile farklı dillerde farklı kelimeler ile ifade ediliyor olması bu cins hakkında bilimselbilginin doğru gelişmesine engel teşkil etmektedir. Bilim insanları ortaya çıkan bu karışıklığıgidermek adına, ortak bir isimlendirme sistemi geliştirmişlerdir. Başlangıçta bilimsel isimlerçoğunlukla Klasik Yunanca veya Latince kelimelerinden türetilmiştir. Bu tür isimler genellikle,alışık olmayanların kulaklarına karmaşık veya garip gelebilir. Bilimsel isimlerde kullanılanifadelerin anlamının bilinmesi, bilimsel isimlerin en iyi şekilde akılda kalıcı ve anlaşılırolmasında önemli bir etkendir. Ancak klasik dillerin (ve özellikle de Latince) giderek azalangenel bilgisi, bu bilimsel isimlerin anlamını erişilmez kılmaktadır. Bu makalede, Türkiye’deyayılış gösteren Carex cinsine ait türlerin bilimsel olarak anlaşılmasını kolaylaştırmakamacıyla verilen tür epitetlerinin Türkçe anlamları ve türler arasındaki ilişki etimolojik açıdanirdelenmiştir. Çalışmanın sonucunda Carex cinsine ait 157 taksonun geçerli isimleri vesinonimleri değerlendirilmiş, isimlerin %61’nin türlerin morfolojik özelliklere dayalı olarakverildiği görülmüştür. 
KW  - Ayakotu
KW  - Carex L.
KW  - epitet
KW  - etimoloji
CR  - Bailly, Anatole (1935). Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Hachette, Paris.
Bauer, W., Arndt, W. F., Gingrich, F. W. ve Danker, F. W. (1957). A Greek–English.
Baytop, A. (1998). İngilizce-Türkçe botanik kılavuzu. İstanbul Üniversitesi Yayın, (4058), İstanbul. Charlton T. Lewis (1891). An Elementary Latin Dictionary. Harper & Brothers, New York. Charlton T. Lewis ve Short C. (1879). A Latin Dictionary. Clarendon Press, Oxford.
Clifford, H. T. ve Bostock, P. D. (2007). Etymological dictionary of grasses 86. Springer Science & Business Media, Berlin.
Davis, P.H., Mill, R.R. ve Tan, K., (edlr.). (1985). Flora of Turkey and the East Aegean Islands, 9. Edinburgh Univ. Press, Edinburgh.
Demiriz, H. (1969). Genel Botanik Ders Kitabı İkinci Baskı say. 118-118. Fen Fak. Dön. Sermaye Basımevi, İstanbul. Eggli, U., ve Newton, L. E. (2004). Etymological dictionary of succulent plant names. Springer Science & Business
Media, Berlin.
Gaffiot, F. (1934). Dictionnaire Illustré Latin-Français. Hachette, Paris.
Gledhill, D. (2008). The names of plants. Cambridge University Press, Cambridge.
Google Inc. (1998). https://scholar.google.com.tr/ (erişim tarihi: 10.01.2019).
Greuter, W., McNeill, J., Barrie, F., Burdet, H. M., Demoulin, V., Filgueiras, T. S. ve Turland, N. J. (2000).
International code of botanical nomenclature (Saint Louis Code): 16. Uluslararası Botanik Kongresi, St Louis,
Missouri, USA.
Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.). (2012). Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler).
Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul.
Güner, A., Karabacak, E., Çıngay, B., Eker, İ., Güneş, F., Keskin, M. ve Öztekin, M. (2014), Bitki Terimleri, Şu eserde: Güner, A. ve Ekim, T.(edlr.) Resimli Türkiye Florası 1: 445-528, Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora
Araştırmaları Derneği Yayını ve İş bankası Kültür Yayını, İstanbul.
Harry Thurston P. (ed.). (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities. Harper & Brothers, New York.
ITIS (2018). Standard Report Page: Carex flava. Retrieved from
https://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=39606#null. (erişim
tarihi: 4.11.2018).
Karatay, H. (2007). Kelime öğretimi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 27(1): 141-153.
Lewis, Charlton T. L. (1890). An Elementary Latin Dictionary. American Book Company New York, Cincinnati ve
Chicago.
Lewis, Charlton T., Freund, W., Short, C. ve Andrews, E. A. (1879). A Latin dictionary: founded on Andrews' edition
of Freund's Latin Dictionary, rev., enl. and in great part rewritten by Charlton T. Lewis and Charles Short.
Clarendon.
Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature. University of Chicago Press, Chicago.
Liddell, Scott (1889). An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York.
Linnaeus, C (1753). Species Plantarum. A facsimile of the first edition 1753, vol. 1, with an introduction by W. T.
Stearn. Ray Society, London.
Merriam-webster: http://www.merriam-webster.com /dictionary (erişim tarihi: 10. 01. 2019).
MOBOT, Missouri Botanical Garden (MBG),: http://www.mobot.org/MOBOT/research/, (erişim tarihi: 10. 01.
2019)
Molina, A., Acedo C., ve Llamas F. (2008). Taxonomy and new taxa of the Carex divulsa aggregate, Botanical Journal
of the Linnean Society, 156, 385–409. doi: 10.1111/j.1095-8339.2007.00760.x.
Noble, J. C. (1982). Carex arenaria L. Journal of Ecology, 70(3), 867-886.
Noble, J. C., Bell, A. D. ve Harper, J. L. (1979). The population biology of plants with clonal growth: I. The morphology
and structural demography of Carex arenaria. The Journal of Ecology, 67(3), 983-1008.
Online Etymology Dictionary (etymonline): https://www.etymonline.com/ (erişim tarihi: 10. 01. 2019).
Peck, H. T., (edtr.), (1898). Harper's Dictionary of Classical Antiquities, Harper & Brothers, New York.
Pokorny, J. (1959), Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in
German). Francke Verlag, Münih.
Quattrocchi, U. (2006). CRC world dictionary of grasses: common names, scientific names, eponyms, synonyms,
and etymology 3. CRC Press., Boca Raton, Florida.
Quattrocchi, U. (2012). CRC world dictionary of medicinal and poisonous plants: common names, scientific names,
eponyms, synonyms, and etymology 5. CRC press., Boca Raton, Florida.
Schultze-Motel, W. (1962). Carex aladagensis, eine neue Segge aus Kleinasien. Willdenowia (H. 1), 91-95.
Smith, W. ve Anthon, C. (edlr.). (1886). A dictionary of Greek and Roman antiquities. Harper and brothers, Newyork. Stearn, W. T. (1973). Botanical latin (ed. 2). Newton Abbot, UK.
The International Plant Names Index (IPNI). (2008): http://www.ipni.org (erişim tarihi: 10. 01. 2019).
The Plant List Version 1.1 (2013): http://www.theplantlist.org/tpl1.1/search?q=carex (erişim tarihi: 10.01.2019). Tutin, T. G., Heywood, V. H., Burges, N. A., Moore, D. M., Valentine, D. H., Walters, S. M., & Webb, D. A. (1980).
Flora Europaea. 5, Cambridge University Press. Cambridge
Wiktionary (2004): https://en.wiktionary.org/wiki/ (erişim tarihi: 10. 01. 2019).
Woodhouse, S. C. (1910). English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, Routledge & Kegan Paul
Limited, London.
Yavuz, M. (2016). Bazı Liken Cins (Genus) İsimlerinin Etimolojisi Üzerine, Avrasya Terim Dergisi, 4(2), 18-26.
UR  - https://doi.org/10.35163/bagbahce.613725
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/797644
ER  -