TY - JOUR T1 - BULUNMA DURUMU EKİNİN ZAMAN İŞLEVLERİNİN YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇENİN ÖĞRETİMİNDE KULLANIMI AU - Kalfa, Mahir PY - 2020 DA - April JF - Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi JO - TSA PB - Akademisyenler Birliği Derneği WT - DergiPark SN - 1301-370X SP - 223 EP - 230 VL - 24 IS - 1 LA - tr AB - Hâl ekleri bugüne değin geleneksel dil bilgisi çalışmalarında cümlebilgisi içinde işlevleri açısından incelenip değerlendirilmiştir. Zaman yönündencümle içinde aldıkları görevleri değerlendirmek gerekmektedir.Zamanlar konusu geleneksel dil bilgisi çalışmalarında beş temelzaman (aspect) ve yardımcı kipler başlığı altında ele alınmaktadır. Cümlebilgisi konusu içinde yer alan zarf tümleçlerini oluşturan zaman zarflarından“-DA” hâl eki ile kurulanlar incelenecektir. “-DIğIndA, -LIğIMdA” vb. birleşikyapılar, dil seviyeleri göz önünde bulundurularak zaman yönünden elealınacaktır.Bu çalışmada “-DA” bulunma durumu ekinin gün, hafta, ay, mevsim veyıl adlarıyla birlikte kullanımı değerlendirilecektir. “Yazın, kışın; yazda,kışta; ilkbaharda, sonbaharda”, “günde, haftada, ayda, yılda” gibi yapılarincelenecektir.Saatler konusu geleneksel dil bilgisi çalışmalarında genellikle yeralmamaktadır. “Şimdi (saat kaç?)”, “geçmiş ve gelecek (saat kaçta?)” olmaküzere iki grupta incelenebilecek bu zaman konusu, ana dili Türkçe olan bireyleriçin zor görülmese de, işlevsel olarak ele alınmadığı takdirde, bir yabancıiçin oldukça güç bir konudur. Bu konu çalışmamızda bu anlamda değerlendirilecekve örneklerle açıklanacaktır., “-da, -de; -ta, -te” bulunma durumu eklerinin zaman sözcüklerioluşturması ve bu konunun “Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi” içinde A1,A2, B1, B2 ve C1 seviyeleri açısından değerlendirilmesi ve öğretimyöntemlerinden söz edilmesi, doküman incelemesi yoluyla hazırlanan bu çalışmamızınesasını teşkil etmektedir. Sonuç olarak amacımız yazılacak işlevsel dil bilgisikitaplarında konunun bu yönde değerlendirilmesine katkı sağlamaktır. KW - Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi KW - dil bilgisi KW - bulunma durumu eki CR - Referans 1 Ergin, M. (1962). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: İstanbul Matbaası. CR - Referans 2 Gencan, T. N. (2007). Dilbilgisi. Ankara: Tek Ağaç Eylül Yayıncılık. CR - Referans 3 Göksel, A., Kerslake, C. (2005), Turkish, A Comprehensive Grammar, London: Routledge. CR - Referans 4 Karaağaç, G. (2013). Türkçenin Dil Bilgisi. Ankara: Akçağ Yayınları. CR - Referans 5 Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. CR - Referans 6 Sev, G. (2007). Tarihî Türk Lehçelerinde Hâl Ekleri. Ankara: Akçağ Yayınları. CR - Referans 7 Türkçe Sözlük. (2010). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. CR - Referans 8 www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_oneriler_AEeraevesi.pdf CR - Referans 9 Zülfikar, H. (1980). Yabancılar İçin Türkçe Dilbilgisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi. UR - https://dergipark.org.tr/tr/pub/tsadergisi/issue//631381 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1037943 ER -