TY  - JOUR
TT  - Fındıklı Çağlayan Havzasında Bazı Havza Karakteristiklerinin Coğrafi Bilgi Sistemleri İle Tespit Edilmesi
AU  - Yüksek, Turan
AU  - Özçelik, Ali Erdem
AU  - Verep, Bülent
PY  - 2019
DA  - December
Y2  - 2019
DO  - 10.35229/jaes.648366
JF  - Journal of Anatolian Environmental and Animal Sciences
JO  - JAES
PB  - Bülent VEREP
WT  - DergiPark
SN  - 2548-0006
SP  - 532
EP  - 538
VL  - 4
IS  - 3
LA  - tr
KW  - Bakı
KW  - Çağlayan havzası
KW  - CBS
KW  - Havza karakteristikleri
KW  - jeolojik formasyon
N2  - Ekolojikdengeye dayanan sürdürülebilir bir arazi yönetimi için ülkemiz havzalarına aithavza karakteristiklerinin doğru biçimde belirlenmesi ve planlamacılarındikkatine sunulması oldukça önemlidir. Bu amaçla Fındıklı çağlayan havzasınaait bazı havza karakteristikleri ve arazilerin yükselti basamakları, eğimgurupları ile orman toplumlarının yükselti ve bakı göre dağılımları CoğrafiBilgi Sistemi (CBS) yardımıyla ortaya konulmuştur.Araştırmasonucuna göre Çağlayan havzasının alanı 17403.6 ha, havza ana dere uzunluğu30.5 km, havzanın ortalama eğimi %36.2’dir. Havza içinde en fazla arazı %13,54ile 2401-2700 m yükselti basamağında, en az arazi ise % 0.58 ile 3001-3300 myükselti basamağında bulunmaktadır. Havzagenelindeki arazilerin % 62.26’sı gölgeli bakılar (doğu, kuzey, kuzeydoğu vekuzeybatı, %37.74’ü güneşli bakılar (güney, güneydoğu, güneybatı ve batı)üzerindedir. Çağlayan havzasında en geniş alanda %46.42 ile Kumlu tüf-Andezit-Bazalt lav ve piroklastları kayaç gurubu egemendir.Bu formasyonu % 36.96 ilegranit-mikrogranit ve granadiorit kayaç gurubu takip etmektedir. Havza genelindeki arazilerin % 41.54’ü orman, % 29.72’siorman toprağı, % 15,39’u mera, % 0.27’si su ve %13.09’u ziraat arazilerindenoluşmaktadır.
CR  - Atasoy, A. & Özşahin, E. (2013). Yükseltiye Bağlı Olarak Nüfus Değişir mi? Hatay Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (26), 92-108.
CR  - Balcı, N. (1996). Toprak Koruması, İ. Ü. Yayın No: 394, Orman Fakültesi Yayın No: 439, İstanbul.
CR  - Bilgin, A. (1989). Yerleşme alanlarının seçiminde jeomorfoloji. Jeomorfoloji Dergisi, 17, 35-42.
CR  - Boyraz, Z.&Budak, E. (2017). Doğal afetlerin ayvalı (Darende/ Malatya) yerleşmesi üzerindeki etkileri. ZfWT 9, (3), 7-23.
CR  - Elibüyük, M. & Yılmaz, E. (2010). Türkiye’nin coğrafi bölge ve bölümlerine göre yükselti basamakları ve eğim grupları. Coğrafi Bilimler Dergisi, 8(1), 27-55.
CR  - Erdaş, O. (1997). Orman Yolları, Cilt-I, KTÜ Orman Fakültesi Yayın No: 25, Trabzon.
CR  - Esen, F. & Avcı, V. (2017). Tunceli İli'nde Topoğrafik Faktörlere Göre (Yükselti, Eğim, Bakı) Yerleşmelerin ve Nüfusun Dağılışı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(51), 376-389.
CR  - Gedikli, B.(2018). Approaches to climate change in spatial planning and design: international and Turkish experiences. METU JFA 35(1), 89-109.
CR  - Karagel, H.&Karagel, D.Ü. (2010). Devrek ilçesinde yerleşmelerin kuruluş yeri seçiminde etkili olan coğrafi faktörler. e-journal of New World Sciences Academy, 5(2), 4A0022,76-97.
CR  - Özdemir, M.A. (1996). Türkiye’de büyük yerleşme alanlarının seçiminde jeomorfolojik esaslar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8, (2), 209-222.
CR  - Skaugset, A.& Wemple, B.  (1996). The response of forest roads on steep, landslıde-prone terrain in western Oregon to the february 1996 storm. Erişim tarihi: 27 Ekim, 2019, https://andrewsforest.oregonstate.edu/sites/default/files/lter/pubs/pdf/pub2593.pdf
CR  - Şahin, K.& Kaya, M. (2011). Yerleşmeler üzerinde bakı faktörünün etkisi: Sinop şehri örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(19), 379-387.
CR  - Taş, E. (2016). Coğrafi bilgi sistemleri yardımıyla havza karakteristiklerinin belirlenmesi: Afyonkarahisar Çay deresi havzası. International Academic Research Congress, 3-5 Kasım, 2016, Antalya, Trabzon, Türkiye, 603-610.
CR  - Tüzün, G. (2010). Havza planlama ve yönetiminde yöntem arayışı: Meriç-Ergene havzası örneği. YTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 108s.
CR  - Yalçınlar, İ. (1967). Türkiye’de bazı şehirlerin kuruluş ve gelişmesinde jeomorfolojik temeller, İ.Ü. Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 16, 53-66.
CR  - Yüksek, T. & Yüksek, F. (2003). Pazar deresi yağış havzasında dağınık yerleşim sonucu ortaya çıkan bazı önemli çevre sorunları ve çözüm önerileri. Doğu Karadeniz Bölgesinde Kırsal Alanda Ulaşım, Yerleşim Sorunları ve Çözüm Önerileri Sempozyumu, 18-20 Aralık, 2003, Trabzon, Türkiye, 133-146.
CR  - Yüksek, T. (2009a). Effect of visitor activities on surface soil environmental conditions and aboveground herbaceous biomass in ayder natural park. CLEAN-  Soil, Air, Water, 37(2), 170-175.
CR  - Yüksek, T. (2009b). Effects of land use management on surface soil properties, erosion indices and green tea yield in humid blacksea region. Fresenius Environmental Bulletin (FEB), 18(5b), 848-857.
CR  - Yüksek, T. (2017). Rize ili arazi kullanım durumu, bazı ormancılık çalışmaları ve yağışların zamansal dağılımının genel bir değerlendirilmesi. Anadolu Çevre ve Hayvancılık Bilimleri Dergisi 2(3), 59-66.
CR  - Yüksek, T.& Yüksek, F. (2009). Clear-cutting effects of alder (Alnus glutinosa L. subsp. barbata) coppice on surface soil properties and aboveground herbaceous plant biomass. Communications in Soil Science and Plant Analysis, 40(15), 2562-2578.
CR  - Yüksek, T.,  Göl, C., Yüksek, F., & Yüksel, E.E. (2009). The effects of land-use changes on soil properties: the conversion of alder coppice to tea plantations in the humid northern blacksea region. African Journal of Agricultural Research, 4, (7), 665-674.
UR  - https://doi.org/10.35229/jaes.648366
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/890332
ER  -