TY - JOUR T1 - Masalların Eğitimsel İşlevleri AU - Gedik, Seda PY - 2020 DA - May Y2 - 2019 JF - Journal of Social Sciences And Education JO - JOSSE PB - Bilgiçağı Eğitim Danışmanlık ve Yayıncılık Sanayi Ticaret Limited Şirketi WT - DergiPark SN - 2651-3935 SP - 356 EP - 367 VL - 3 IS - 1 LA - tr AB - Kahramanları çoğunlukla olağanüstüvarlıklar olan, hayal unsuru olaylarla örülü, kendine has dilsel yapıözelliklerine sahip sözlü kültür ürünlerinden olan masallar tarih boyuncainsanoğlunun hayatında önemli rol oynamıştır. Masallar; tekerlemeler baştaolmak üzere bilmece, mani vb. dilsel gelişimi destekleyen sözlü kültürürünlerini kapsadığı için çocukların dilsel gelişiminin sağlanmasında vedesteklenmesinde oldukça etkilidir. Ayrıca masallar, çocukların hayal gücünügeliştirerek onların kendi sınırsız dünyalarından gerçek hayata geçişlerindeköprü vazifesi görmektedir. Bilişsel gelişimleri desteklenen çocuklar, masallarsayesinde kurmaca ve gerçek arasındaki geçişi daha sağlıklıgerçekleştirebilmektedirler. Bunun yanı sıra masallar, son yıllarda üzerindeoldukça fazla durulan ve müfredata eklenen değerler eğitiminin soyut düşünmebecerisinin geliştiği birinci ve ikinci kademedeki öğrencilerdeiçselleştirilmesinde etkilidir. Masallar sayesinde çocukların, kötüdavranışların cezalandırıldığını, iyi davranışların ise ödüllendirildiğinigörmeleri sağlanır. Kuşaklar arasında kültürel aktarım da yine masallararacılığıyla gerçekleştirilmektedir. Bu çalışmanın amacı; bilişsel, dilsel,kültürel ve ruhsal gelişim açısından oldukça önemli olan masal türününözellikle ortaokul Türkçe ders kitaplarında daha çok yer almasının hem kültürelaktarımın hem bilişsel ve dilsel gelişimin sağlamasında önemli olduğununörneklerle ortaya konulmasıdır. KW - Masal KW - Türkçe KW - Eğitim KW - Dilsel KW - Bilişsel CR - Akdeniz, S. (2007). “Bir ‘Masal Metinleri İnceleme Modeli’ Önerisi ve Uygulaması”. II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu (Gelişmeleri Sorunlar ve Önerileri) Bildiri Kitabı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi. ss. 179-187. CR - Arıcı, A. F. (2012). Masalın Sesi. Ankara: Pegem Akademi. CR - Assmann, J. (1997). Kültürel Bellek. Çev. Tekin, Ayşe. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. CR - Ayhan, M. S. ve Arslan, M. (2014). “Edebi Metin Olarak Masalların Yabancılara Türkçe Öğretiminde Dilsel ve Kişisel Becerilerinin Gelişimine Etkisi”. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Yıl: 7. Sayı: 2. ss. 543-559. CR - Baş, B. (2006). 1985-2005 Yılları Arasında Çocuk Edebiyatı Sahasında Yazılmış Tahkiyeli Metinlerin Sözvarlığı Üzerine Bir Araştırma. Ankara: Gazi Üniversitesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). CR - Baş, B. (2015). Türkçe Öğretimi Açısından Çocuk Edebiyatı. Ankara: Pegem Akademi. CR - Boratav, P.N. (1969). Az Gittik Uz Gittik. Ankara: Bilgi Yayınevi. CR - Dilidüzgün, S. (2003). Çağdaş Çocuk Yazını. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları. CR - Duymaz, A. (2002). İrfanı Arzulayan Sözler Tekerlemeler. Ankara: Akçağ Yayınları. CR - Gökşen, E. N. (1975). Örnekleriyle Çocuk Edebiyatımız. İstanbul: Otağ Matbaası. CR - Görgü, A. T. (2007). “Masalların Çocuğun Bilişsel ve Duyuşsal Gelişimine Katkısı”. II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu (Gelişmeleri Sorunlar ve Önerileri) Bildiri Kitabı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi. ss. 537 - 544. CR - Helimeoğlu Yavuz, M. (2009). Masallar ve Eğitimsel İşlevleri. İstanbul: Cumhuriyet Kitapları. CR - İşeri, K. (1996). “Dilin Kazanımı ve Yabancı Dil Öğretimi”.Dil Dergisi . Sayı: 43. ss. 21-27. CR - Karatay, H. (2007). “Dil Edinimi ve Değer Öğretimi Sürecinde Masalın Önemi ve İşlevi”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. S. 5 (3). ss. 463-475. CR - Kavcar, C. (1996). Anadili Eğitimi. Tömer Ana Dili. ss.1-4. CR - Kunos, I. (1925). Türk Halk Edebiyatı. İstanbul. CR - Mert, E. L. (2012). “Anadili Eğitimi – Öğretimi Sürecindeki Çocuk Yazını Ürünlerinden Yararlanma ve Masal Türüne Yönelik Bazı Belirlemeler”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı: 31, ss. 1-12. CR - Öncül, R. (2000). Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. CR - Sanders, B. (2013). Öküzün A’sı (Elektronik Çağda Yazılı Kültürün Çöküşü ve Şiddetin Yükselişi). Çev. Tahir, Şehnaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. CR - Sever, S. (2000). “Çocuk Kitaplarında Dilsel ve Görsel Duyarlık”. I. Ulusal Çocuk Kitapları Sempozyumu Bildiri Kitabı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi. ss. 631-647. CR - Tosunoğlu, M. ve Melanlıoğlu, D. (2007). “Türk Topluluklarında Söylenen Tekerlemelerin Çocuk Gelişimindeki Yeri ve Önemi”. II. Ulusal Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu (Gelişmeleri Sorunlar ve Önerileri) Bildiri Kitabı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Yayın No: 203. ss. 333-338. CR - Tüm, G. (2010). “Atasözlerinin Değişik Kültür ve Dilleri Anlamadaki Rolü”. Turkish Studies İnternational Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 5(4): 663-678. CR - Tuncer, H. ve Yardımcı, M. (2002). Eğitim Fakülteleri İçin Çocuk Edebiyatı. İzmir: Ürün Yayınları. CR - Tür, G. ve Turla, A. (1999). Okul Öncesinde Çocuk Edebiyatı ve Kitap. İstanbul: Ya-pa Yayınları. CR - Turan, Ş. (2002). Türk Kültür Tarihi (Türk Kültüründen Türkiye Kültürüne ve Evrenselliğe). Ankara: Bilgi Yayınevi. CR - Türkeş Günay, U. (2011). Elazığ Masalları ve Propp Metodu. Ankara: Akçağ Yayınları. UR - https://dergipark.org.tr/tr/pub/josse/issue//650236 L1 - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1118833 ER -