@article{article_736645, title={Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu’nun 74. Maddesinin “Güvenli Üçüncü Ülke” Kavramı Bağlamında Genel Değerlendirilmesi}, journal={Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi}, volume={28}, pages={819–855}, year={2020}, DOI={10.15337/suhfd.736645}, author={Özcan, Hüseyin}, keywords={Mülteci, sığınma hakkı, Sığınmacı, Güvenli Üçüncü Ülke, Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 1951 Cenevre Sözleşmesi}, abstract={Güvenli üçüncü ülke ilkesi”, geri gönderme yasağının en popüler istisnası olarak kabul edilmektedir. Güvenli üçüncü ülkeden gelip sığınma talebinde bulunan kişi, sığınma talep ettiği ülkeye giriş yaptığı güvenli üçüncü ülke kategorisine göre ülkeye geri gönderilir. Güvenli üçüncü ülke sorusu ise yaygın olarak, Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 1951 Cenevre Sözleşmesi (1951 tarihli Cenevre Mülteci Sözleşmesi) imzacısı olan ve AİHM’nin yargılama yetkisini tanıyan ülkeler olarak kabul edilmektedir. Türk Hukukunda güvenli üçüncü ülke meselesini Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK) düzenlemektedir. Ancak YUKK, güvenli üçüncü ülkelerin hangileri olduğunu hüküm altına almamakta, bunun yerine bazı kriterler sıralamaktadır. Bu kriterler ise en somut haliyle AB ülkelerini ve bunun haricinde birkaç gelişmiş ülkeyi işaret etmektedir. Türkiye’nin 1951 tarihli Cenevre Mülteci Sözleşmesi’ne coğrafi çekince koymuş olması hasebiyle 74. Maddenin uygulama alanı sorunu ortaya çıkmaktadır. Bu araştırmanın konusu, YUKK’nun 74. Maddesinin sığınma talep sahiplerine uygulanması sorununu ele almaktan ibarettir.}, number={2}, publisher={Selçuk Üniversitesi}