TY  - JOUR
T1  - GÜNLÜKLERDE YANSITICI DÜŞÜNCELER
AU  - Sağlam, Mehmed Halil
PY  - 2020
DA  - December
DO  - 10.30783/nevsosbilen.764562
JF  - Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi
PB  - Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi
WT  - DergiPark
SN  - 2149-3871
SP  - 591
EP  - 607
VL  - 10
IS  - 2
LA  - tr
AB  - Yansıtıcı düşünce temelde eğitim bilimleriyle ilgili bir kavramdır ve bir öğretim tekniği olarak kullanılmakladır. Bu teknikle kişilerin yaptıklarını değerlendirmeleri, değerlendirmelerinden ders çıkarmaları, sorumluluk üstlenmeleri ve öz eleştiri yapmaları istenmektedir. Yazar ve şairler, bu tekniği günlük ve anı gibi hikâye edici metinlerde sıklıkla kullanmaktadırlar. Dolayısıyla yansıtıcı düşüncenin edebiyat bilimiyle ilişkisi bulunmaktadır. Bu çalışmada günlüklerde yer alan yansıtıcı düşünceler tespit edilmektedir. Yazarlar, yansıtıcı düşüncelerle geçmişlerini sorgulamakta, pişmanlıklarını itiraf etmekte, hayatlarıyla ilgili yeni çıkarımlarda bulunmaktadır. Günlükler bu yönüyle yazarların biyografilerinde yer almayan önemli bilgileri içermektedir. Bu çalışmanın amacı, sanatçıların hayat tecrübelerinden yararlanmak ve onları farklı yönleriyle tanımaktır. Türk edebiyatında günlük türünde kaleme alınmış sınırlı sayıda eser bulunmaktadır. Eleştirmen yönleri ortak olan Nurullah Ataç, Ahmet Hamdi Tanpınar, Oktay Akbal ve Cemil Meriç’in günlükleri bunlar arasında önemli bir yere sahiptir. Yazarlar, günlüklerinde samimi duygularla geçmişlerini sorgulamakta, öz eleştiri yapmakta ve pişmanlıklarını dile getirmektedirler. Çalışmadan çıkan ortak sonuca göre yazarlar, geçmişlerini sorguladıkça ve öz eleştiri yaptıkça yeni ve doğru bilgilere ulaşmaktadırlar. Günlüklerdeki yansıtıcı düşünceler, ayrıca yazarları farklı yönleriyle tanıma fırsatı vermektedir.
KW  - Yansıtıcı Düşünce
KW  - Günlük
KW  - Meriç
KW  - Tanpınar
KW  - Akbal
KW  - Ataç
CR  - Akbal, O. (1983). Yeryüzü Korkusu, İstanbul: Yazko Yayıncılık.
CR  - Akbal, O. (2004). Anılarda Görmek. İstanbul: Alkım Yayınevi.
CR  - Akarsu, B. (2016). Felsefe Terimleri Sözlüğü,  İstanbul: İnkılâp Yayınları.
CR  - Atabaş, H. (2011).  Günce’lerdeki  Nurullah Ataç, Mustafa Şerif Onaran ve İbrahim Çelik (Ed.), Nurullah Ataç (ss.423-460), Ankara:  Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
CR  - Ataç, N. (1998a). Günce II 1953-1955, İstanbul: Can Yayınları.
CR  - Ataç, N. (1998b). Günce II 1956-1957, İstanbul: Can Yayınları.
CR  - Dewey, J. (1933). How We Think: A Restatement of the Relation of Reflective Thinking to the Educative Process. Boston: D. C. Heath and Company lication.
CR  - Emre, İ. (2014). Edebiyat Bilimi Teoriler, Yöntemler, Uygulamalar C.1. Ankara: Anı Yayıncılık.
CR  - Esen, N. (2012). Günlüklerdeki Tanpınar.  Ahmet Hamdi Tanpınar -Tanpınar Zamanı Son Bakışlar (s. 100-106), İstanbul: Kapı Yayınları.
CR  - Ergen, G. (2014). Öğretimde Yeni Yönelimler ve Düşünme Becerileri, Çavuş Şahin ve Salih Zeki Genç (Ed.), Öğretim İlke ve Yöntemleri (247-290), İstanbul: Paradigma Akademi.
CR  - Gökberk, M. (1993). Felsefe Tarihi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
CR  - Günay, M. (2010). Felsefe Tarihinde İnsan Sorunu, Adana: Karahan Yayınları.
CR  - Güneş, F. (2012), Öğrencilerin Düşünme Becerilerini Geliştirme, Türklük Bilimi Araştırmaları, 32. 127-146.
CR  - Hegel, G. W. F. (2011). Tarihte Akıl,  (Çev.) Önay Sözer, İstanbul: Kabalcı Yayınları.
CR  - Heimsoeth, H. (2014). Kant’ın Felsefesi,  (Çev.) Takiyyettin Mengüşoğlu, Ankara: Doğubatı Yayınları.
CR  - Koç, M. (2014). Ahmet Hamdi Tanpınar ve Oğuz Atay’ın Günlükleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Okuma Denemesi.  Marmara Türkiyat Araştırmaları Dergisi 1.(1), 161-177.
CR  - Meriç, C. (1998). Jurnal II Yayına Mahmut Ali Meriç (Haz.),  İstanbul: İletişim Yayınları.
CR  - Osterman, K.F. and Kottkamp, R.B. (1993). Reflective Practice For Educators: Improving Schooling Through Professional Development, Newbury Park, CA: Corwin Press.
UR  - https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.764562
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1188911
ER  -