@article{article_779473, title={BAHR-İ TAVÎL LİTERATÜRÜNE EKLER: FEHÎM, YAHYÂ VE ZÂHİRÎ’NİN BAHR-İ TAVÎLLERİ}, journal={Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature}, volume={7}, pages={1–14}, year={2021}, DOI={10.20322/littera.779473}, author={Babaarslan, Giyasi}, keywords={klasik türk edebiyatı, bahr-i tavil, aruz, şiir}, abstract={Bahr-i tavîl terimi, hem bir aruz bahrini hem de bir nazım şeklinin alt formunu karşılamaktadır. Vezin olarak neredeyse hiç <br />tercih edilmese de birçok şairin bahr-i tavîl formunda şiir yazdığı bilinmektedir. Anadolu sahasındaki ilk örneğini XV. yüzyıl <br />şairi Ahmed Paşa’nın kaleme aldığı bahr-i tavîl, nazım ile nesir arasında bir konuma ve köprü niteliğine sahiptir. Tef’ilelerden <br />oluşmasıyla nazma; secilerle yapılan iç kafiyeleriyle de nesre yakınlaşmaktadır. Mısralardaki tef’ile sayısını şairin isteği ve <br />hünerinin belirlediği uzun mısralardan oluşan bahr-i tavîl, divan şairlerinin fark yaratma çabalarının bir tezahürü olarak da <br />değerlendirilebilir. Bu konudaki literatürün genel çerçevesi, araştırmacılar tarafından belirlenmiş; araştırmalar neticesinde <br />Ahmed Paşa, Seyfî, Gelibolulu Âlî, Muhibbî, Birrî, Fedâyî, Fehîm-i Kadîm, Şeyh Gâlib, Bayburtlu Zihnî gibi birçok şairin bahr-i <br />tavîl tarzında şiir yazdığı tespit edilmiştir. Bu çalışmada da Fehîm, Yahyâ ve Zâhirî mahlaslı şairlerin bahr-i tavîlleri <br />yayımlanarak alana katkı yapılmaya çalışılacaktır. Ayrıca divanlarında bahr-i tavîl bulunduğu hâlde literatüre girmemiş iki <br />şairin (Fezâyî ve Kâşif Es’ad) üç bahr-i tavîli de söz konusu edilecektir. <br />Anahtar Kelimeler: Klasik Türk Edebiyatı, bahr-i tavîl, aruz, şiir.}, number={1}, publisher={Bahir SELÇUK}