TY  - JOUR
T1  - P. Ovidius Naso'nun Tanrıları Aşk Elegeia'sı Şiirlerinde Kullanımı
AU  - Özaktürk, Mehmet
PY  - 1990
DA  - August
DO  - 10.37879/belleten.1990.591
JF  - BELLETEN
JO  - TTK BELLETEN
PB  - Türk Tarih Kurumu
WT  - DergiPark
SN  - 0041-4255
SP  - 591
EP  - 602
VL  - 54
IS  - 210
LA  - tr
AB  - Çok tanrılı eski Yunan dinindeki antropomorfik tanrı kavramı iki ana özellik göstermektedir: Tanrı vücudunun insana benzerliği (Epikuros bile "tanrı" konusunda bu düşünceye varmıştır); tanrıların insanlarla ve insan etkinlikleriyle olan ilgisi (bu ilgi ya da bağ, tapınma eylemlerinin ve mitoloji öykülerinin temelini oluşturmaktadır). İnsan ve tanrı arasındaki bu yakınlık daha çok "kahramanlık çağının" bir özelliği olarak görülmüştür. Bu çağda tanrılar insanlarla konuşup görüşerek ilişki kurmakla kalmazlardı, aynı zamanda onların yaşantılarına katılabilirlerdi. Öte yandan ölümlü eşler seçip aileler (küçük aile toplumu) kurabilirlerdi, bunun sonucunda doğacak çocukların ana-babası olabilirlerdi. Böylece tanrılar, ölümsüzlüklerine ve üstün güçlerine karşın, gerçekten farklı bir tür değildi, tersine, bir ölçüde ortak dış görünüşleriyle, bir ölçüde ortak ilgileriyle, duygularıyla ve deneyimleriyle insanlara benzer yaratıklardı.
KW  - P. Ovidius Naso
KW  - Elegeia
KW  - Aşk
KW  - Şiir
KW  - İnsan
KW  - Mitoloji
UR  - https://doi.org/10.37879/belleten.1990.591
L1  - https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/1805823
ER  -