Tarihî Seyir İçerisinde Türk Dilinin Serüveni

Yıl 2003, Cilt: 19 Sayı: 56, 878 - 913, 01.07.2003

Ali Tuna

Öz

Dil, insanların meramlarını anlatmak için kullandıkları bir sesli işaretler sistemidir. Elle, başla, gözle ve kaşla işaretler yaparak insanlar bazı duygularını, düşünce ve dileklerini anlatırlar. Fakat insanların en mükemmel anlatma vasıtası dilleridir. İnsanlık tarihine baktığımızda her toplumun kendine özgü bir dilleri olduğu görülmektedir. Türklerin kullandığı Türkçe ise çok uzun geçmişe sahip olmakla birlikte bugün hala varlığını sürdüren büyük bir dildir.

Anahtar Kelimeler

Türk Dili, İletişim, Türkçe

Kaynakça

• Banguoğlu, Tahsin, Türkçenin Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara 1990.
• Tuna, Osman Nedim, Sümer ve Türk Dillerinin Tarihî İlgisi ve Türk Dilinin Yaşı Meselesi, Ankara 1997.
• Sayılı, Aydın, Mısırlılarda ve Mezopotamyalılarda Matematik, Astronomi ve Tıp, Ankara 1991.
• Sayılı, Aydın, Bilim ve Öğretim Dili Olarak Türkçe, Bilim Kültür ve öğretim Dili Olarak Türkçe, Ankara 1978.
• Landsberger, Benno, Sümerler, Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, Cilt: I, Sayı 5, Ankara 1942, s.93-95.
• Kemali, Ali, Erzincan, 2. Baskı, İstanbul 1992.
• Tuna, Osman Nedim, Sümer ve Türk Dillerinin Tarihi İlgisi İle Türk Dilinin Yaşı Meselesi, Ankara 1990.
• Halloran, John A., Sumerian Lexicon, 3. Versiyon.
• Ercilasun, Ahmet B., Tarihten Geleceğe Türk Dili, Türk Dili, Sayı:569, Mayıs 1999, s.355-362.
• Günaltay, Şemseddin, İran Tarihi, I. Cilt, Eski Çağlardan İskender’in Asya Seferine Kadar, Ankara 1987.
• İsti’lâmî, Muhammed-i ,Çağdaş İran Edebiyatı Hakkında Bir İnceleme, Çeviren: Prof. Dr. Mehmet Kanar.
• Semere, Yedullah, Azfa Farsi Amuzeş-i Zeban, Çeviren: Ali Tuna, Tahran Üniversitesi.
• Karat, Enver Ziya, Osmanlı Tarihinde Türk Dili Sorunu, Bilim Kültür ve Öğretim Dili Olarak Türkçe, Ankara 1978.
• Grousset, Rene, Bozkır İmparatorluğu, Çeviren: Dr. M. Reşat Üzmen, İstanbul 1993.
• Şiratori, Kurakiçi, Sur l'origine des Hiong-nou, J.A., 1923.
• Şiratori, Kurakiçi, Über die Sprachen der Hiung-Nu und der Tung-hu Stömme, Bulletin de l'Academie İmperiale des Sciences, XVII/2, 1902.
• Orkun, Hüseyin Namık, Eski Türk Yazıtları, Ankara 1987.
• Riyahi, Muhammed Emin., Osmanlı Topraklarında Fars Dili ve Edebiyatı, Çeviren: Mehmet Kanar, İstanbul 1995.
• Tokmak, A. Naci, Türkçe - Farsça Ortak Deyimler Sözlüğü.
• Karal, Enver Ziya, Osmanlı Tarihinde Türk Dili Sorunu, Bilim Kültür ve Öğretim Dili Olarak Türkçe, Ankara 1978.
• Atay, Falih Rıfkı, Çankaya, İstanbul 1969.
• Meriç Cemil, Umrandan Uygarlığa, İstanbul 1996.
• Ayvazoğlu, Beşir, Türkün Kültür Coğrafyasında Bir Gezinti, İstanbul 1991.
• Kayayerli, Müjdat, Balkan Türkolojisi neden önemli?, Ay Gazetesi.
• Sinanoğlu, Oktay, Bir New York Rüyası “Bye-Bye” Türkçe.
• Meriç, Cemil, Sosyoloji Notları ve Konferanslar, İstanbul 1995.
• Kocatürk, Utkan, Atatürk’ün Fikir ve Düşünceleri, Ankara 1999.
• Çaycı, Abdurrahman, Gazi Mustafa Kemal Atatürk, Millî Bağımsızlık ve Çağdaşlaşma Ölmeği (Hayatı ve Eseri), Ankara 2002.
• Türk Tarih Kurumu, Harf Devriminin 50. Yılı Sempozyumu, Ankara 1981.
• Avcı, Cemal, III. Dönem Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin Yapısı ve Faaliyetleri (1927-1931), Ankara 2000.
• Korkmaz, Zeynep, Atatürkçü Düşüncede Türk Dilinin Yeri, Atatürkçü Düşünce El Kitabı, Ankara 1998.
• Türk Dili Kurultayı Müzakere Zabıtları; Türk Dili, Belleten, 1933.
• Tan, Nail, Cumhuriyet Dönemi Kültür Çalışmalarının Dünü, Bugünü, Yarını (Bir Kültür Politikası Oluşumu), Ankara 2003.
• Safa, Peyami, Objektif 1 Osmanlıca, Türkçe Uydurmaca, Dilimize İftira Edenler, İstanbul 1990.