The Views of Turkish Education Lecturers on Technological Competencies

Yıl 2022, Cilt: 10 Sayı: 1, 177 - 198, 28.01.2022

Osman Kürşat Yorgancı

https://doi.org/10.16916/aded.1050519

Öz

The aim of this research is to determine the views of Turkish education lecturers on technology competencies. The opinions of the lecturers were gotten on Google Forms through "Teacher Trainers Technology Competencies Questionnaire" created by the researcher. The questionnaire consists of two separate parts which are personal information and questions. The study was carried out via a survey design which is one of the quantitative research methods. The study data was collected from the opinions of 88 Turkish education instructors from 38 different universities. The data was analyzed by using the descriptive analysis technique. The answers “yes”, “no” and “partially”, which mean the presence, absence or partial presence of qualifications, were presented and evaluated with frequencies and percentages by converting them into numerical expressions. It has been found out that Turkish education lecturers thought that they were partly sufficient in the items “5.1. I design instruction using technology to meet the needs of different students.”, “6.2. I become a model for teacher candidates by using various technological evaluation applications.”, “8.1. I become a model for teacher candidates to communicate with other cultures and regions and establish global connections by using technology.”, “10.2. I participate in continuous professional development and communication activities that support my technology knowledge and skills.”, “11.2. I interact with professional organizations that advocate the use of technology in education.” and “11.3. I influence the thoughts and decisions of teacher candidates regarding technology integration.”; and insufficient in the items “8.2. I design instructional content in which prospective teachers can collaborate with students from different cultures and experiences using technology.” and “8.3. I discuss strategies that prospective teachers may need for regions and cultures with different levels of technological connectivity.” and sufficient in the other items of the questionnaire which consists of 12 main and 41 sub-items and thus different suggestions were proposed based on the obtained results.  

Anahtar Kelimeler

Turkish education, lecturers, technology, technological competencies

Türkçe Eğitimi Öğretim Elemanlarının Teknoloji Yeterliliklerine Yönelik Görüşleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, Türkçe eğitimi öğretim elemanlarının teknoloji yeterliliklerine dair görüşlerini belirlemektir. Öğretim elemanlarının görüşleri araştırmacı tarafından oluşturulan “Öğretmen Eğiticileri Teknoloji Yeterlilikleri Anketi” ile Google Formlar üzerinden alınmıştır. Anket, kişisel bilgilerle soruların yer aldığı iki ayrı bölümden oluşmaktadır. Çalışma nicel araştırma yöntemlerinden tarama deseniyle yürütülmüştür. Çalışma verileri 38 farklı üniversitenin 88 Türkçe eğitimi öğretim elemanından alınan görüşlerden elde edilmiştir. Veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Yeterliliklerin varlığı, yokluğu veya kısmen varlığı anlamına gelen “evet”, “hayır” ve “kısmen” yanıtları sayısal ifadelere dönüştürülerek frekans ve yüzdeler ile sunulmuş ve değerlendirilmiştir. Türkçe eğitimi öğretim elemanlarının 12 ana, 41 alt maddeden oluşan anketin “5.1. Farklı öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılayabilmek için teknoloji kullanarak öğretim tasarlarım.”, “6.2. Çeşitli teknolojik değerlendirme uygulamaları kullanarak öğretmen adaylarına model olurum.”, “8.1. Öğretmen adaylarına teknoloji kullanarak diğer kültür ve bölgelerle iletişime geçip küresel bağlantılar kurması için model olurum.”, “10.2. Teknoloji bilgi ve becerilerimi destekleyen sürekli mesleki gelişim ve iletişim faaliyetlerine katılırım.”, “11.2. Eğitimde teknoloji kullanımını savunan profesyonel kuruluşlarla etkileşim kurarım.” ve “11.3. Teknoloji entegrasyonuyla ilgili olarak öğretmen adaylarının düşünce ve kararlarını etkilerim.” maddelerinde kısmen yeterli; “8.2. Öğretmen adaylarının farklı kültürlere ve deneyimlere sahip öğrencilerle teknoloji kullanarak iş birliği yapabilecekleri öğretim içerikleri tasarlarım.” ve “8.3. Farklı düzeylerde teknolojik bağlantı ağına sahip bölge ve kültürler için öğretmen adaylarının ihtiyaç duyabilecekleri stratejileri ele alırım.” maddelerinde yetersiz; diğer maddelerde ise yeterli olduklarını düşündükleri sonucuna ulaşılmış, elde edilen sonuçlardan hareketle çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türkçe eğitimi, öğretim elemanları, teknoloji, teknoloji yeterlilikleri

Kaynakça

• Aksu, M. B., Çivitçi, A., ve Duy, B. (2008). Yükseköğretim öğrencilerinin öğretim elemanlarının ders uygulamaları ve sınıf içi davranışlarına ilişkin görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(16), 17-42.
• Başıbüyük, B. (2015). Öğretim elemanlarının teknolojik pedagojik alan bilgisi öz yeterlilik algılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları.
• Brinkley-Etzkorn, K. E. (2018). Learning to teach online: Measuring the influence of faculty development training on teaching effectiveness through a TPACK lens. The Internet and Higher Education, 38, 28-35.
• Çakan, Ş.N. (2021). Öğretim elemanlarının teknolojik pedagojik alan bilgisi yeterlilik düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
• Çakır, H. ve Önal, N. (2015). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının teknolojik pedagojik içerik bilgilerine ilişkin özgüven algıları. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 12-2(24), 117-131.
• Çam, Ş. S. (2018) Öğretim elemanlarının teknolojik pedagojik alan bilgilerinin geliştirilmesi için bir mesleki gelişim program önerisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Elçi, A. ve Vural, M. (Mayıs, 2017). Öğretim elemanı 4.0: Öğretim elemanının değişen rolü ve teknoloji ile zenginleştirilmiş öğrenme. Mediterranean International Conference on Social Sciences by UDG Mediterranean Economy, Culture, Architecture and Security, Podgorica.
• Foulger, T. S., Graziano, K. J., Schmidt-Crawford, D., & Slykhuis, D. A. (2017). Teacher educator technology competencies. Journal of Technology and Teacher Education, 25(4), 413-448.
• Kabaran, H. (2016). Öğretim elemanlarının teknolojik pedagojik alan becerileri (TPAB) ile öğretme stilleri arasındaki değişkenlerin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
• Kabaran, H. ve Aykaç, N. (2018). Öğretim elemanlarının teknolojik pedagojik alan bilgilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi: Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi örneği. Yükseköğretim Dergisi, 8(3), 322-333.
• Keleş, E. ve Turan Güntepe, E. (2018). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının teknolojiyi öğrenme - öğretme sürecine entegrasyonu. Sakarya University Journal of Education, 8(3), 142-157.
• Odabaşı, F., Fırat, M., İzmirli, S., Çankaya, S. ve Mısırlı, A. (2010). Küreselleşen dünyada akademisyen olmak. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(3), 127-142.
• Pierson, M. (1999). Technology practice as a function of pedegogical expertise (Yayımlanmamış doktora Tezi). Arizona State University, Arizona.
• Turan, Z., Küçük, S. ve Gündoğdu, K. (2013). Öğretmen eğitiminde bilişim teknolojilerinin kullanımı: Mevcut ve beklenen durum. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1), 1-9.
• U.S. Department of Education, Office of Educational Technology, (2017). Reimagining the Role of Technology in Education: 2017 National Education Technology Plan Update, Washington, D.C.
• Yarar, G.(2019). İngilizce öğretim elemanlarının teknolojik pedagojik alan bilgisi yeterliliklerinin sınıf yönetim profilleri açısından incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yılmaz, G. K. (2015). Türkiye’deki teknolojik pedagojik alan bilgisi çalışmalarının analizi: bir meta-sentez çalışması. Eğitim ve Bilim, 40(178), 103-122.