Duodenal yaralanmalar, %14-%20 mortalite ve %65 morbidite
oranıyla, cerrahi açıdan çözümü güç bir problemdir. Hafif yaralanmalar primer
olarak onarılabilirken, ciddi yaralanmalarda daha karmaşık ve zaman alıcı
yöntemler kullanılır. Hangi teknik
uygulanırsa uygulansın mortalite ve morbidite oranları yüksekliğini korur.
Eşlik eden organ yaralanmalarının sıklığı ve hemodinaminin bozuk oluşu acil
müdahale gerektirir. Uygun yöntemin seçimi ve operasyonun süresi hayat
kurtarıcıdır. Gecikmiş grade III duodenum yaralanmalarında fibrin doku
yapıştırıcı desteği ve defektin kapatılmasında ePTFE yama kullanımı, bilinen
karmaşık ve zaman alıcı onarım yöntemlerine alternatif olabilir miydi? Deneysel
çalışmamızda bu soruya yanıt arandı.
Ratlarda grade III duodenum yaralanması
oluşturulduktan sonra, 36 adet rat 12’şerli 3 gruba ayrıldı. Onarımlar
yaralanmadan 12 saat sonra yapıldı. I. gruba primer onarım, II. gruba primer
yaklaştırma + fibrin doku yapıştırıcı ile onarım, III. gruba ise ePTFE yama ile
onarım yapıldı. Operasyondan sonraki 14. gün yaşayan ratların hepsi sakrifiye
edilerek, karın içi apse, yapışıklık, patlama basıncı ve histopatolojik olarak
yara iyileşmesi değerlendirildi. Grup I’ de ve grup II’ de ölüm oram %16.7,
grup III' de %8.3 olarak bulundu. Duodenal kaçak ve apse I. grupta %50 oranında
gözlenirken, II. grupta %10 gözlendi. III. grupta ise hiç gözlenmedi.
Dilatasyon I. grupta deneklerin yarısında mevcuttu. II. grupta bir denekte
gözlenirken, III. grupta rastlanmadı. Yapışıklıklar I. grupta diğer iki gruba
oranla anlamlı olarak fazlaydı. II. ve III. gruplarda yapışıklıklar azdı ve
benzerdi. Biyomekanik ölçümlerde, I. gruptaki deneklerin yarısında patlama
onarım bölgesinden oldu. Diğer iki grupta hiçbir denekte onarım bölgesinden
patlama olmadı. Basınç ölçümlerinde I. grubun ortalama patlama basıncı, diğer
iki gruba göre anlamlı olarak düşük bulundu. II. ve III. gruplarda patlama
basıncı ortalamaları benzerdi ve normal ince barsak patlama basıncı ortalamasına
yakındı. Histopatolojik incelemede II. grup en iyi skor ortalamasına sahipti ve
III. grup ile benzerdi. I. grup ise histopatolojik incelemede en kötü skorları
aldı ve diğer iki gruba göre anlamlı olarak iyileşmede gecikme gözlemlendi. Bu
bulgulara göre primer onarımın uygun olmayacağı gecikmiş grade III duodenum
yaralanmalarında, uygulanması zaman alıcı ve karmaşık olan diğer cerrahi onarım yöntemlerine
alternatif olarak, fibrin doku yapıştırıcı ve ePTFE yama kullanımı gelecekte
bir umut olabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2018 |
Gönderilme Tarihi | 15 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 51 Sayı: 1 |