Background and aims: Bougie dilatation is effective treatment for benign esophageal strictures, and should be utilized as primary therapy for most strictures. We aimed to evaluate the effectiveness of Savary- Gilliard bougie dilators according to the etiology of benign esophageal strictures such as peptic anastomotic, and postradiotherapy. Materials and methods: Between May 1995 and March 1999, 21 patients were followed in the "Therapeutic Endoscopy Group" and underwent a total of 97 dilatation sessions. The anastomotic group was composed of nine patients (8M, IF) (mean 64 years, range 16-68), the peptic group of eight patients (5M, 3F) (mean 39.2 years, range 15-65), and the postradiotherapy group of four patients (1M,3F) (mean 62.5 years, range 51-76). Dilation of 15mm was considered successful. Periodic dilation index was estimated by rating total dilation number to follow up time (months). Results: There was no difference between these group with respect to age, sex, localization, symptoms recurrence frequency, total dilatation number and dilatation number per month. When the anastomotic group (6/9, 66.7%) was compared with the peptic group (5/8, 62.5%), the success of the Savary-Gilliard bougie dilators was significantly different (p=0.04). Conclusion: In view of the varied etiology of benign esophageal strictures, esophageal dilation should be chosen as first therapy.
Benign esophageal strictures bougie dilation endoscopic therapy.
Giriş ve amaç: Buji dilatasyon tedavisi benign özofagus darlıkları için etkin ve birçok darlık için birinci basamak tedavidir. Bu çalışmanın amacı benign özofagus darlıklarının etyolojilerine göre Savary-Gilliard buji dilatasyonunun etkinliğini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Mayıs 95-Mart 99 yılları arasında Terapötik Endoskopi Grubu'nda takip edilen ve toplam 97 seans dilatasyon uygulanan 21 hastanın sonuçlarını değerlendirdik. Bu hastaların 9'u (8E,1K) cerrahi sonrası darlık (ort. 64 yaş, erim 16-68 yaş), 8'i (5E,3K) peptik darlık (ort.39.2 yaş,erim 15-65 yaş), 4'ü (1E,3K) radyoterapi sonrası darlık (ort.62.5 yaş,erim 51-76 yaş) şeklindeydi. Ondört mm'ye kadar dilatasyonu yeterli olarak kabul ettik. Periyodik dilatasyon indeksini; dilatasyon sayısını takip edilen süreye (ay olarak) oranlayarak hesapladık. Bulgular: Gruplar arasında yaş, cinsiyet, lokalizasyon, semptomların tekrarlama sıklığı, toplam dilatasyon sayısı ve periyodik dilatasyon indeksi açısından fark yoktu. Yalnızca dilatasyon tedavisinin başarısı açısından cerrahi sonrası darlıkla peptik darlık arasında istatistiki olarak anlamlı bir fark saptandı (p=0.04). Sonuç: Benign özofagus darlıklarının tedavisinde etyolojisine bakılmaksızın disfajinin sağaltımı asıl amaçtır. Her ne kadar peptik darlıklar güç dilate edilseler de seçilecek ilk tedavi dilatasyon olmalıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2003 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2003 Cilt: 2 Sayı: 1 |
test-5