The frequency of and clinical importance subclinical hepatic encephalopathy in cirrhotic patients

Yıl 2002, Cilt: 1 Sayı: 1, - , 01.04.2002

Ali Hafta Hacer Bozdemir Salih Çolakoğlu Yakup Sarıca

Öz

Background and aim: In this study, the frequency of subclinical hepatic encephalopathy in cirrhotic patients was investigated. Methods: Seventy five cirrhotic patients and 75 healthy controls of the same age, sex and education level were included. In order to diagnose subclinical hepatic encephalopathy, the number connection test-A as a psychometric test, and somatosensory evoked potential, visual evoked potential and Brain-stem auditory-evoked potential as electrophsiological tests were used. Electroencephalography and magnetic resonance imaging procedures were performed on each patient. Results: Abnormal results for number connection test-A, somatosensory evoked potential, brainstem auditory-evoked potantial and visual evoked potential were 23%, 44%, 2.7% and 2.7% respectively. The frequency of abnormality as diagnosed by electroencepholography and magnetic resonance imaging were 5.3% and 32% respectively. The results indicated that subclinical hepatic encephalopathy was potentially present in some cirrhotic patients and that some of them might progress to overt hepatic coma. Conclusions: Periodic follow-up of these patients is necessary due to the negative effects that subclinical hepatic encephalopathy may have on physical tasks such as driving and manual work.

Anahtar Kelimeler

Cirrhosis, subclinic hepatic encephalopathy.

Sirozlu hastalarda subklinik hepatik ensefalopati sıklığı ve klinik önemi

Öz

Giriş ve amaç: Bu çalışmada sirozlu hastalarda subklinik hepatik ensefalopati sıklığı araştırıldı. Gereç ve yöntem: Çalışma 75 sirozlu olgu ile bu olgularla benzer yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyinde olan sağlıklı 75 olguda yapıldı. Subklinik hepatik ensefalopati sıklığını saptamak için psikometrik testlerden Number Connection Test ile elekrofizyolojik testlerden somatosensoriel uyarılmış potansiyel, görsel uyarılmış potansiyel ve beyinsapı uyarılmış potansiyel testleri uygulandı. Ayrıca bu hastalara görüntüleme yöntemlerden elektroensefalografi ve “magnetic rezonans imaging” incelemeleri yapıldı. Bulgular: Psikometrik testlerden Number Connection Test %22, elektrofizyolojik testlerden somatosensoriel uyarılmış potansiyel % 44, beyinsapı uyarılmış potansiyel % 2.7 ve görsel uyarılmış potansiyel % 2.7 olguda anormal bulgu verdi. Görüntüleme yöntemlerinden elektroensefalografi % 5.3 ve magnetic rezonans imaging % 32 olguda anormal bulundu. Bu sonuçlar aşikar ensefalopati olmaksızın sirozlu hastaların bir kısmında subklinik hepatik ensefalopatinin mevcut olduğunu ve bu olguların kolaylıkla karaciğer komasına girebileceklerini düşündürmektedir. Sonuç: Kanımızca özellikle motorlu araç kullanımı, makina işletme gibi ağır sorumluluk gerektiren işlerde çalışan sirozlu hastalarda subklinik hepatik ensefalopatinin araştırılması, tedavi edilmesi ve bu olguların daha yakından izlenmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Siroz, subklinik hepatik ensefalopati.