RETRACTION: VIRTUAL COMMUNITY (From Historical and Sociological Reality to Virtuality of the Digital Age: Virtualization of the Community)

Yıl 2020, , 333 - 354, 06.05.2020

Saniye Vatandaş

https://doi.org/10.31463/aicusbed.674956

Öz

‘Community’ is the social unit in which man, who is a social being, has been present since the first days of human history. It is generally the family, village, neighborhood and relatives. However, new communities and identities, which are increasingly dominated by global elements, are constantly emerging in the world. They are usually formations that give the impression of factitious and false communities. The virtual community is the most well-known one among these formations. However, they cannot take the place of traditional communities. In this new environment, the people entering into new forms of relationship constitute an alternative virtual culture by identifying their own rules and behavior within these virtual groups. The boundaries or content of this culture is determined by the members of the virtual community. The cultural elements that are determined are transmitted to the members of the virtual community through a language peculiar to the internet. This research aims to determine the conditions under which virtual communities are formed, what the characteristics of the general course of the formation process are and what their functions are. The existing literature has been examined in detail in the context of the issue.

Öz
‘Cemaat’ sosyal bir varlık olan insanın insanlık tarihinin ilk günlerinden itibaren kendisini içinde bulunduğu sosyal birimdir. Çoğunlukla da ailedir, köydür, mahalledir, akraba topluluklarıdır. Fakat her geçen gün daha fazlasıyla küresel unsurların hâkimiyeti altına giren dünyada sürekli olarak yeni topluluklar ve kimlikler oluşmaktadır. Bunlar çoğu durumda, yapmacık, sahte topluluk duygusu veren oluşumlardır. Sanal cemaat ise bu oluşumların en bilinenidir. Fakat ne var ki bunlar geleneksel cemaatlerin yerini dolduramamaktadırlar. Yeni ilişki biçimlerine giren
insanlar, bu yeni ortamda kendilerine ait kuralları ve bu sanal gruplar içerisindeki davranış şekillerini belirleyerek alternatif bir sanal kültür oluşturuyorlar. Bu kültürün sınırlarını ya da içeriğini de sanal cemaat üyeleri belirlemektedir. Belirlenen kültürel unsurlar internetin kendine özgü dili aracılığıyla sanal cemaat üyelerineaktarılmaktadır. Bu araştırma, sanal cemaatlerin hangi şartlarda doğduğunu, oluşum sürecinin genel gidişatının özelliklerinin neler olduğunu, işlevinin neler olduğunu belirlemek amacındadır. Konu bağlamında detaylı bir şekilde mevcut literatür
incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Cemaat, Sanal Cemaat, Sanallaşma, Kültür, Sanal

This article was retracted on August 07, 2021.
Bu makale 07-08-2021 tarihinde geri çekildi.

Anahtar Kelimeler

Community, Virtual Community, Virtualization, Culture, Virtual

Kaynakça

• Akkaş, İ. (2015). Sanal cemaatler. İstanbul: Doğu Kütüphanesi.
• Anderson, B. (2004). Hayali cemaatler milliyetçiliğin kökenleri ve yayılması, (Çev: İ. Savaşır). İstanbul: Metis Yayınları.
• Barry, W. & Gulia, M. (1997). Virtual communities as communities, net surfers doıı’t ride alone. Communities in cyberspace. (Edt. M. A. Smith & P. Kollock). London: Routledge, ( 167-193).
• Baudrillard, J. (1998). Kusursuz cinayet. (Çev: N. Sevil). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2003). Modernlik ve müphemlik. (Çev: İ. Türkmen). İstanbuul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2011). Postmodern etik, (Çev: A. Türker). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. Sosyolojik Düşünmek, (Tercüme: Abdullah Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bozkurt, V. (2006). Endüstriyel ve post-endüstriyel dönüşüm. Bursa: Ekin Yayınları.
• Castells, M. (2008). Enformasyon çağı: ekonomi, toplum ve kültür / kimliğin gücü. (Çev: E. Kılıç). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Ergur, A. (1998). Nergis harikalar diyarında: sanal gerçekliğin ideolojik bağlamı. Toplum ve Bilim. (79) (Kış 1998). (138-159).
• Gates, B. (1998). Bill Gates’in çok özel günlüğü, (Çev. F. Altuniç). İstanbul: Aksoy Yayıncılık.
• Geser, H. (2002). Towards a (meta-)sociology of the digital sphere’, ın: sociology in switzerland: towards cyberspace and vireal social relations. Online publications. Zuerich. http://socio.ch/intcom/t_hgeser13.pdf, 2002.
• Gibson, W.. (1998). Neuromancer, (Çev. M. Altınbaş). İstanbul: Sarmal Yayınları.
• Haberli, M. (2014). Sanal din, İstanbul: Açılım Kitap Yayınları.
• Habermas, J. (2003). Kamusallığın yapısal dönüşümü, (Çev: T. Bora, M. Sancar). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Hebdige, D. (1995). Kitlelerin ardından. (Çev: A. Yılmaz), (Edt: S. Hall - M. Jacgues), Yeni Zamanlar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (75¬-94).
• Hebdige, D. (1995). Kitlelerin ardından. (Çev: A. Yılmaz), (Edt: S. Hall - M. Jacgues), Yeni Zamanlar. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Hesse, B. W. (1995). Curb cuts in the virtual community: telework and persons with disabilities. Proceedings of the 28th annual hawaii ınternational conference of system sciences.
• İnsel, A. (1996). Çözülme devrinde cemaat kimlikleri ve neo- feodal devlet. Birikim, Eylül 1996, (89), (7-14).
• Kırık, H. (2005). Kamusal alan ve demokrasi, İstanbul: Salyangoz Yayınları.
• Komito, L. (1998). The net as a foraging society: flexible communities. The Information Society, 14 (2), (97-106).
• Maffesoli, M. (1996). The time of the tribes. London: Sage Publications.
• Oral, B. (2005). Internet ve eğitim. Internet ve Toplum (Ed: A. Tarcan). Ankara: Anı yayınları, (90–116).
• Oskay, Ü. (1993). XIX yüzyıldan günümüze kitle iletişiminin kültürel işlevleri - kuramsal bir yaklaşım-. İstanbul: Der yayınları, İstanbul.
• Poster, M. (1997). Cyberdemocracy Internet and the Public Sphere, Internet Culture, (Ed. David Porter). London: Routledge. (201-223)
• Robins, K. (1999). İmaj: görmenin kültür ve politikası, (Çev: N. Türkoğlu). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Sennett, R. (2012). Karakter aşınması. (Çev: Barış Yıldırım). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Van Dijk, J. (2012). The network society social aspects of new media. London: Sage Publications