3-6 Yaş Arasındaki Çocukların Dil Gelişimi ve Oyun Oynama Becerileri Üzerinde Televizyon İzleme Alışkanlıklarının Etkisi: Vaka Analizi

Year 2019, Volume: 5 Issue: 2, 187 - 214, 01.12.2019

Özge Oral Uğur Tekin

Abstract

Bu çalışmada, televizyon izleme alışkanlığı, dil gelişimi ve oyun kavramları açıklanarak, televizyon izleme alışkanlığı bulunan çocukların dil gelişimleri ve oyun oynama becerileri arasında bulunan ilişkiye dikkat çekilmiştir. Günümüzde yapılan araştırmalar, televizyon izlemenin çocukların gelişimleri üzerine etkilerinin bulunduğunu ve televizyon izlemenin çocukları hem olumlu hem de olumsuz yönde etkilen bir faktör olduğunu vurgulamaktadır. Bu olgu sunumunda, 3-6 yaş aralığındaki çocukların televizyon izleme alışkanlıklarının hem dil gelişimi hem de oyun oynama becerileri üzerine etkisi incelenmiştir. Çalışmanın katılımcı grubunu, İstanbul ilinin Bakırköy ilçesinde özel bir anaokuluna giden 5 kız, 5 erkek olmak üzere toplam 10 çocuk oluşturmaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemi olgu sunumu şeklinde tasarlanmıştır. Çocukların dil gelişim seviyelerinin belirlenebilmesi için Denver II Gelişim Tarama Testi kullanılmıştır. Ayrıca aileler ile derinlemesine görüşmeler yapılmış ve okul ortamında her bir çocuk tek tek gözlemlenerek değerlendirilmiştir. Araştırmanın bulguları, her bir çocuğun televizyon izleme alışkanlıklarının dil gelişimleri ve oyun oynama becerileri üzerinde etkili olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Uzun saatler televizyon başında vakit geçiren çocukların oyun oyama becerilerinde zorlandıkları, oyun oynarken kendilerini ifade edebilme becerilerinin geriden geldiği bulgularına ulaşılmıştır. Televizyonu kontrollü ve kısa süreli izleyen çocukların ise; kendilerini
ifade edebilme becerilerinde problem olmadığı, televizyonda öğrendikleri
oyunları günlük yaşamlarındaki oyun oynama sistemlerine aktardıkları
bulgularına bulaşılmıştır.

Keywords

Dil gelişimi, oyun, televizyon izleme alışkanlığı

References

• Aydın, Ayhan. (2011). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Pegem. Ayvacı, H. (2010). A Pilot Survey to Improve the Use of Scientific Process Skills of Kindergarten Children. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED). 4(2), 1-24. Akçay, D., Özcebe, H. (2012). Televizyonun Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Saldırganlık Davranışına Etkisi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 55: 82-87. Akınbay, H. (2014). Okul Öncesi Dönemde Oyunun Önemi ve Çocukların Motor Gelişimi Üzerine Etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya. Akkuş, S., Yılmazer, Y., Şahinöz, A., Sucaklı, İ. (2015). 3-60 Ay Arası Çocukların Televizyon İzleme Alışkanlıklarının İncelenmesi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal. 1. 351-365. Bekmezci, H., Özkan, H. (2015). Oyun ve Oyuncağın Çocuk Sağlığına Etkisi, (derl.). İzmir Dr. Behçet Uz. Çocuk Hast. Dergisi 2015; 5(2):81-87 doi:10.5222/buchd.2015.081. Büyükbaykal, G. (2007). Televizyonun Çocuklar Üzerindeki Etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. 24. 31-44. Committee on Public Education Pediatrics (2001). Children, Adolescents, and Television. DOI: 10.1542/peds.107.2.423. Cüceloğlu, D. (2011). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi. Çiçek, A. (2002). 0-6 Yaş Grubu Çocuklarda Dil Gelişimi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. 4(1), 115-124. Demir, S. (2011). Okul Öncesi Dönemde Dil Gelişimi ve Sorunları. Gazi Üniversitesi Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi. 1(1), 38-49. Ertunç, F. (2011). Çocuk Dünyasında Reklamın Rolü: Televizyon Reklamlarında Çocuklara Yönelik Düzenlemeler. Uzmanlık Tezi. T.C. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, Ankara. İmik Tanyıldız, N., Karabulut, N. (2018). Okul Öncesi Eğitime Devam Eden Çocukların Çizgi ve Dizi Filmlere Yönelik Düşüncelerinin İncelenmesi. Uluslararası Beşerî Bilimler ve Eğitim Dergisi. 4(9). 86-102. Katlav, S. (2014). Oyunun Okul Öncesi Çocuklarda 3-5 Yaş Çocuklarının Gelişimine Etkileri. International Journal of Social Science. 28, 253-273. Doi: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2465. Murphy, A. (2009). Oyun Çocuğun Gıdasıdır. İstanbul: Kaknüs. Öztürk, C., Karayağız, G. (2007). Çocuk ve Televizyon. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 10:2. Poyraz, Hatice. (2017). Okul Öncesinde Oyun ve Örnekleri. Ankara: Anı. Pungello, E., Iruka, I., Dotterer, A. Mills-Koonce, R., Reznick, S. (2009). The Effects of Socioeconomic Status, Race, and Parenting on Language Development in Early Childhood. Developmental Psychology. 45(2), 544–557. DOI: 10.1037/a0013917. Yalaz, K., Anlar, B., Bayoğlu, B. (2010). Denver II Gelişimsel Tarama Testi “Türkiye Standardizasyonu. Ankara: Gelişimsel Çocuk Nörolojisi Derneği. Yavuzer, Haluk. (2015). Çocuğunuzun İlk 6 Yılı. İstanbul: Remzi. Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (5. Basım). Ankara: Seçkin. Yin, R. K. (2009). Case Study Research:Design and Methods. 4. Baskı. Thousand Oaks, CA:Sage, 2009,76:136-503.