The Analysis of Organizational Values of Public and Foundation Universities

Yıl 2020, , 481 - 515, 31.01.2020

Fidel Ateş , Burhanettin Dönmez

https://doi.org/10.18039/ajesi.682053

Cited By: 1

Öz

The aim of this study is to determine differences and similarities between the institutional values of state and foundation universities. Three state (ODTU, Ankara, Hacettepe) and three foundation universities (Bilkent, Atılım, Başkent) within Ankara were included in the study. For determining the universities included in the study developmental level and foundation dates were taken into consideration. The data of the study were obtained through face to face interviews, observation, and document analysis. In the study purposive sampling method was preferred. To determine the people who might provide more detailed information snowball sampling method was also applied. Within the study, face to face interviews were conducted with 83 people working at the state and foundation universities through semi-structured interview forms. In determining the sampling sufficiency, data saturation was taken into account. The data were analysed through descriptive and content analysis methods. To conclude, some similarities and differences between institutional values of state and foundation universities. According to the data obtained in the study, developing the democratic sense in higher education, increasing the autonomy of the universities might contribute universities to develop their own culture and identity.

Anahtar Kelimeler

State universities, foundation universities, institutional culture, , institutional values

Devlet ve Vakıf Üniversitelerinin Kurumsal Değerlerinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmanın amacı devlet ve vakıf üniversitelerinin kurumsal değerleri arasındaki benzerlik ve farklılıkları belirlemektir. Araştırma kapsamına Ankara ili sınırları içerisinde yer alan üç devlet (ODTU, Ankara, Hacettepe) ve üç vakıf (Bilkent, Atılım, Başkent) üniversitesi alınmıştır. Araştırma kapsamına alınan üniversitelerin belirlenmesinde gelişmişlik düzeyi ve kuruluş tarihleri belirleyici unsur olmuştur. Araştırmada veriler yüz yüze görüşme, gözlem ve doküman incelemesi yapılarak toplanmıştır. Araştırmada amaçlı örnekleme tekniği tercih edilmiştir. Yapılan görüşmelerden daha detaylı bilgi alınabilecek kişilerin belirlenebilmesi için kartopu örnekleme tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırma kapsamında devlet ve vakıf üniversitelerinde çalışan 83 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşme formu yardımıyla yüz yüze görüşme yapılmıştır. Örneklem yeterliliğini belirlemede veri doygunluğu dikkate alınmıştır. Veriler betimsel ve içerik analizi yöntemleri ile analiz edilmiştir. Sonuç olarak devlet ve vakıf üniversitelerinin kurumsal değerleri arasında bazı benzerlik ve farklılıklar belirlenmiştir. Araştırmada ulaşılan bulgularda dikkate alındığında, yükseköğretimde demokratik anlayışın gelişmesi, üniversite özerkliğinin artması, üniversitelerin kendi kimliklerini ve kültürlerini oluşturmalarına önemli katkılarda bulunabilir.

Anahtar Kelimeler

Devlet üniversiteleri, vakıf üniversiteleri, örgüt kültürü, kurumsal kültür, kurumsal değerler

Kaynakça

• Alasuutari, P. (2010). The rise and relevance of qualitative research. International Journal of Social Research Methodology, 13(2), 139-155. Allard, I. V. (2010). Examining the relationship between organizational culture and performance: moderators of culture gap. Doctorate Thesis, Northcentral University, Arizona.
• Amis, J. M. and Silk, M. L. (2008). The philosophy and politics of quality in qualitative organizational research. Organizational Research Methods, 11(3), 456-480.
• Ankara Üniversitesi (2014-2018). Stratejik plan. https://www.ankara.edu.tr/ankara-ARWU, http://www.shanghairanking.com/.
• Atabek, G. Ş., ve Atabek, Ü. (2015). Türk üniversitelerinin imaji: Üniversitelerin basin reklamlari üzerine bir çalişma. Eğitim ve Bilim, 40(180).
• Atılım Üniversitesi (2015-2019). Stratejik plan, http://atilim.edu.tr/shares/atilim/files/2015-2019_Stratejik_Plan.pdf.
• Balyer, A., ve Gündüz, Y. (2011). Türk yükseköğretim yönetim sisteminde YÖK ile yaşanan paradigmatik dönüşüm: Vakıf üniversiteleri çelişkisi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31(2), 69-84
• Başkent Üniversitesi (2016-2019). Stratejik plan, https://www.baskent.edu.tr/belgeler/ stratejik_plan/Stratejik_Plan.pdf.
• Bektaş, F. (2010). Örgütsel imaj ve örgüt kültürü: Öğretmen adayı örnekleminde nedensel bir araştırma. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi, 1(2), 5-18.
• Berberoğlu, G. (1990). Örgüt kültürü ve yönetsel etkinliğe katkısı. Anadolu Üniversitesi İİBF Dergisi, 8 (1-2).
• Berg, B.L. (2001). Research methods for the social sciences (4th Edition). USA:ALLYN and BACON.
• Bingöl, B. (2012). Üniversite özerkliğinin değişen tanımı ve üniversitelerin yeniden yapılandırılması. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(2), 39-75.
• Bülbül, T. ve Tunç, B. (2011). Yeni üniversite. İstanbul: Kriter Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., E. K. Çakmak. Akgün, Ö. E., Ş. Karadeniz ve Demirel F. (2011). Bilimsel araştirma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: PegemAkademi.
• Bogdan, R.C. and Biklen, S.K. (2007). Qualitative research for education: An introduction to theories and methods (5th Editon). USA: Pearson International Edition.
• Cho, J. and Trent, A. (2006). Validity in qualitative research revisited. Qualitative Research, 6(3), 319-340.
• Denison, D. R. (1996). What is the difference between organizational culture and organizational climate? a native's point of view on a decade of paradigm wars. Academy of management review, 21(3), 619-54.
• Dey, I. (2005). Qualitative data analysis: A user-friendly guide for social scientists. Newyork: Routledge.
• Dolgun, U. (2010). Yirmi birinci yüzyılda yükseköğretimin yeni misyonu. Sosyoloji Konferansları, (42), 15-39.
• Elton, L. (1981). Can universities change? Studies in higher education, 6(1), 23-33.
• Erdem, A. R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(4), 55-72.
• Erdem, A. R. (2007). Eğitim fakültesi kültürünün önemli bir öğesi: Değerler (Pamukkale üniversitesi eğitim fakültesi örneği). Eurasian Journal of Educational Research (EJER), 26, 95-108.
• Erdem, A. R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: Değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(4), 55-72.
• Eşki, H. (2015). Stratejik yönetim ve örgüt kültürü: İlişkisel bir analiz. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (24).
• Garcia, J. F., and Henry, M. (1993). University Co-operation between Europe and Latin America. European journal of education, 28(1), 85-98.
• Gelo, O., Braakmann, D., and Benetka, G. (2008). Quantitative and qualitative research: Beyond the debate. Integrative Psychological and Behavioral Science, 42(3), 266-290.
• Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu (Çev. Ed.), Ankara: Nobel Yayınları.
• Guba, E.G. and Lincoln, S.Y. (2005). Paradigmatic controversies and emerging confluences, in N.K.
• Denzin and Y.S. Lincoln (Eds.), Qualitative research (3th Edition) (pp.191-216). USA: Sage.
• Hasanoğlu, M. (2004). Türk kamu yönetiminde örgüt kültürü ve önemi. Sayıştay Dergisi, 52, 43-60.
• Hacettepe Üniversitesi (2013-2017). Stratejik Plan, http://www.sgdb.hacettepe.edu.tr/raporlar_stratejik_plan.shtml.
• Hatch, J.A. (2002). The dynamics of organizational culture. Academy of Management Review, 18(4), 657-693.
• Horsburgh, D. (2003). Evaluation of qualitative research. Journal of Clinical Nursing, 12(2), 307-312.
• Hoy, W.K. and Miskel, C.G. (2010). Educational administration. S. Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Jacob, E. (1988). Clarifying qualitative research: A focus on traditions. Educational Researcher, 17(1), 16-24.
• Küçükkancabaş, S. (2011). Understanding university choice decisions of Turkish students. Yayınlanmamış doktora tezi, Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul.
• Leiden, http://www.leidenranking.com/
• Leisyte, L., Enders, J., and De Boer, H. (2009). The balance between teaching and research in Dutch and English universities in the context of university governance reforms. Higher Education, 58(5), 619-635.
• Lodico, M.G. D.T. Spaulding, and Voegtle, K.H. (2006). Methods in educational research: From theory to practice. San Francisco: Jossey-Bass.
• Lunenberg, F.C. and Ornstein, A.C. (2012). Educational administration (6th Edition). USA: Wadsworth CENGAGE Learning.
• Maanen, V. J. (1979). Reclaiming qualitative methods for organizational research: A preface. Administrative Science Quarterly, 24(4), 520-526.
• Mack, N., Woosong, C., Maqueen, K.M., G.Guest and Namey, E. (2005). Qualitative research methods: A data collector’s field guide. USA: Family Health International.
• Maykut, P.S., and Morehouse, R. (1994). Beginning qualitative research: A philosophic and practical guide (vol.6). Washington DC: Falmer Press.
• Menduhoğlu, H.B. (2009). Yönetim düşüncesinin evrimi ve yönetişim. H.B. Menduhoğlu ve K. Yılmaz (Ed.), Yönetimde yeni yaklaşımlar. Ankara: Pegem Akademi.
• Meserve, G. M. (2006). The development and validation of a values-based organizational cultural framework useful to higher education institutions. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Capella University.
• Miles, M. B. and Huberman, A. M. (1994). An expanded sourcebook, Qualitative data analysis (2nd Edition). USA: Sage.
• Morey, A. I. (2004). Globalization and the emergence of for-profit higher education. Higher education, 48(1), 131-150.
• Morse, J.M., Barrett, M., Mayan, M., Olson, K., and Spiers, J.(2002). Verification strategies for establishing reliability and validity in qualitative research. International Journal of Qualitative Methods,1(2),15-40.
• Murat, G. ve Açıkgöz, B. (2007). Yöneticilerin örgüt kültürü algilamalarina ilişkin bir analiz: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi örneği. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 1-20.
• ODTU (2018-2022). Stratejik plan, http://sp.metu.edu.tr/
• Onwuegbuzie, A.J. (2002). A conceptual framework for assessing legitimation in qualitative research. Eric Number: ED471659.
• Özdem, G. (2011). Yükseköğretim kurumlarının stratejik planlarında yer alan vizyon ve misyon ifadelerinin analizi. Educational Sciences: Theory and Practice, 11(4), 1869-1894.
• Özden, Y. (2010). Eğitimde yeni değerler (8. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Özer, Y.E. (2011). Girişimci üniversite modeli ve Türkiye. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, XXX (2), 85-100.
• Patton, M.Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3th Edition). USA:Sage.
• Poortman, C.L. and Schildkamp, K. (2012). Alternative quality standards in qualitative research? Quality and Quantity, 46(6), 1727-1751.
• Pushnykh, V., and Chemeris, V. (2006). Study of a Russian University’s organisational culture in transition from planned to market economy. Tertiary education and Management, 12(2), 161-182. QS, http://www.qs.com/
• Rizescu, M. (2011). Organizational culture influences on the organizationals’ functionality. Land Forces Academy Review, 16(1), 75.
• Sargut, A.S. (2010). Kültürlerarası farklılaşma ve yönetim. Ankara: İmge Yayınevi.
• Sckerl, J. A. M. L. (2002). Organizational culture in higher education effectiveness: A case study of a Midwest university in change. Yayınlanmamış doktora tezi, University of South Dakota.
• Schein, E. H. (2004). Organizational culture and leadership (Jossey-Bass business and management series). Jossey Bass Incorporated.
• Smart, J. C., Kuh, G. D. and Tierney, W. G. (1997). The roles of institutional cultures and decision approaches in promoting organizational effectiveness in two-year colleges. The Journal of Higher Education, 68(3), 256-281.
• Smircich, L. (1983). Concepts of culture and organizational analysis. Administrative Science Quarterly, 339-359.
• Stake, R.E. (2010). Qualitative research: Studying how things work. Newyork: The Guilford Press.
• Strauss, A.L. and J. M. Corbin (1998). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory (2nd Edition). Newyork: Sage Publications.
• Şişli, G. (2012). Kurum kültürü ve kurumsal imaj ilişkisi devlet ve vakif üniversiteleri üzerinde bir uygulama, Yayınlanmamış doktora tezi, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Manisa.
• Şişman, M. (2011). Örgütler ve kültürler (3. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Şişman, M. ve Turan, S. (2001). Eğitimde toplam kalite yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Talas, C. (1966). Üniversite toplum ve politika. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 21(03).
• Terhart E. (1985). The adventures of interpretation: Approaches to validity. Curriculum Inquiry, 15(4), 451-464.
• Times, https://www.timeshighereducation.com/
• Tracy, S. J. (2013). Qualitative research methods: Collecting evidence, crafting analysis, communicating impact. UK: Wiley-Blackwell.
• URAP, http://tr.urapcenter.org/2017/
• Watras, J. (2009). Historical perspectives toward qualitative research. Journal of Ethnographic and Qualitative Research, 4(1), 1-8.
• Webometrics, http://www.webometrics.info
• Willis, J. W. (2007). Foundations of qualitative research. USA: Sage.
• Wilkinson, D. (1994, September). Transforming the social order: The role of the university in social change. In Sociological Forum, 9(3), 325-341.
• Woods, P. (2006). Succesful writing for qualitative researchers (2nd Edition). Newyork: Sage Publications.
• Vallett, C. M. (2010). Exploring the relationship between organizational virtuousness and culture in continuing higher education. The Journal of Continuing Higher Education, 58(3), 130-142.
• Vurgun, L., ve Öztop, S. (2011). Yönetim ve örgüt kültüründe değerlerin önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3).
• Yılmaz, K. (2010). Değerlerle yönetim. H. B. Menduhoğlu ve K. Yılmaz (Ed.) Yönetimde yeni yaklaşımlar (229-242). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Yıldırım A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yılmaz, K. (2008). Eğitim yönetiminde değerler. Ankara: PegemAkademi.
• Yuan, G., L. Dong (2006). On value and culture. frontiers of philosophy in China, 1(2), 237- 244.
• Yücebaş, M. (2011). İdeolojik bir süreç olarak operasyonel üniversiteden girişimci üniversiteye: Yeni üniversitenin reklam imgeleri. İletişim: Araştırmaları, 5(1), 39-74.
• Zheng, W., Qu, Q. and Yang, B. (2009). Toward a theory of organizational cultural evolution. Human Resource Development Review, 8(2), 151-173.