Kurumsal İletişim Bağlamında Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik İlişkisi

Yıl 2016, Sayı: 26, 133 - 154, 31.12.2016

Süleyman Güven

https://doi.org/10.31123/akil.441385

Cited By: 7

Öz

Kurumlar, hedef kitlelerine ve içinde bulundukları sosyal çevreye karşı sorumluluk

bilinci içerisinde hareket etmelidirler. Günümüz iletişim yönetimi hem hedef kitlelerin

kurumlardan beklentilerinin dikkate alınmasını hem de kurumların bu beklentileri doğal

ve meşru kabul etmelerini gerektirmektedir. Bu çalışmanın amacı, kurumsal sosyal

sorumluluk kavramının etik kavramı ile olan ilişkisini ortaya koymak ve bu faaliyetlerin

kurumsal iletişim sürecindeki önemini belirlemektir. Bu çerçevede, çalışmada kurumsal

sosyal sorumluluk faaliyetlerinin kurumsal iletişim açısından önemli bir araç olduğu

ve kurumların stratejik iletişim yönetiminin bir parçasını oluşturduğu çalışmanın

varsayımını oluşturmaktadır. Çalışmada yöntem olarak literatür taraması kullanılmıştır.

Çalışmada sonuç olarak kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetleri ile etik arasında yakın

bir ilişkinin olduğu ve kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerinin kurumların proaktif

iletişim stratejisinin bir parçası olması gerektiği değerlendirmesine ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal İletişim, Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Etik, İletişim, Halkla İlişkiler

Kaynakça

• Aktan, Coşkun Can ve Börü, Deniz (2007a). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk”. Kurumsal Sosyal Sorumluluk İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. Coşkun Can Aktan (der) içinde. İstanbul: İgiad Yayınları, s. 11-36.
• Aktan, Coşkun Can ve Börü, Deniz (2007b). Kurumsal Sosyal Sorumluk Düşüncesinin Ortaya Çıkışı ve Gelişimi. http://www.canaktan.org/yonetim/kurumsal-sosyalsorum/kurumsal-sosyal/ ortaya-cikis.htm, Erişim Tarihi: 23.06.2015
• Alemdar, Yusuf “İlâhî Din(ler) Mensuplarının Hayırlı Olanlarına Allah’ın Kur’an’da Öngördüğü Ortak İsim: Ümmet-İ Kâime” http://eskidergi.cumhuriyet.edu.tr/makale/344.pdf , Erişim Tarihi 17.12.2015.
• Argüden, Yılmaz (2007). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk” Kurumsal Sosyal Sorumluluk, İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. Coşkun Can Aktan (der) içinde. İstanbul: İgiad Yayınları, s. 37-44. Aslan, Alev (2016). “İnternet ve Reklam”. Reklamı Anlamlandırmak. Seda Çakar Mengü (der) içinde. İstanbul: Der Kitabevi, s. 93-109.
• Aydede, Ceyda (2007). Yükselen Trend: Kurumsal Sosyal Sorumluluk. İstanbul: MediaCat Kitapları.
• Aydemir, Muzaffer (2007). “İşletmelerin İşgörenlere Karşı Sosyal Sorumlulukları ve SA 8000 Standardı”. Kurumsal Sosyal Sorumluluk, İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk. Coşkun Can Aktan (der) içinde. İstanbul: İgiad Yayınları, s. 99-121.
• Baltapeltekoğlu, Filiz (2001). Halkla İlişkiler Nedir?. İstanbul: Beta Basım Yayım.
• Becan, Cihan (2011). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramının Paydaş Teorisi Ve İletişim Yaklaşımı Acısından Değerlendirilmesi: Bankaların Basın Bültenlerine Yönelik Bir İçerik Analizi”. Selçuk İletişim Dergisi, Cilt 7, Sayı 1, 16-35.
• Bıçakçı, Ayşe Banu, (2011). “Halkla İlişkilerde Sosyal Sorumluluk Algısının Ölçümü”. Global Media Journal, Turkish Edition, 1(2), P. 1-30.
• Boulouta, Ioanna; Pitelis, Christos N. (2014). Who Needs CSR? The Impact of Corporate Social Responsibility on National Competitiveness, JBus Ethics, 119:349–364 DOI 10.1007/s10551- 013-1633-2 http://eds.b.ebscohost.com/eds/ pdfviewer/pdfviewer?sid=c357e1cf-fa534edfb406f5 5bab2759aa%40sessionmgr120 &vid=0&hid=103 . 08.12.2015.
• Budak, Gönül ve Budak, Gülay (2014). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler. İstanbul: Nobel, 6. Basım.
• Büte, Mustafa (2011). “Etik İklim, Örgütsel Güven ve Bireysel Performans Arasındaki İlişki”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 25, Sayı: 1, s. 171-192.
• Carroll, Archie B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholders, Business Horizons, http://www.cbe.wwu.edu/dunn/ rprnts.pyramidofcsr.pdf . 25.07.2016.
• Commision of The European Communities (2001). “Green Paper: Promoting a European Framework for Corporate Social Responsibility”. file:///C:/Users/pc/Downloads/DOC-01-9_ EN.pdf. 14.12.2016.
• Çelik, Adnan (2007). “Şirketlerin Sosyal Sorumlulukları”. Kurumsal Sosyal Sorumluluk İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk, Coşkun Can Aktan (der) içinde. İstanbul: İgiad Yayınları, s. 61-84.
• Çetintaş, Buluthan (2014). Kurumsal İletişim Stratejisi ve Kurumsal Bloglar. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Demir, Berna (2013). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Muhasebe”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, Ağustos, Cilt:2 Sayı:3, 225-233.
• Doğan, Serap Yücel ve Varinli, İnci (2010). “İşletmelerde Sosyal Sorumluluk Anlayışı ve Kurumsal İmaj İlişkisi: Banka Müşterilerine Yönelik Bir Araştırma”. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. Güz, Cilt:6, Yıl:6, Sayı:2, 6:1-26.
• Eşmen, Özge (2005). Sosyal Sorumluluk Kavramının Tarihsel Gelişimi ve İşletmelerin Halkla İlişkiler Etkinliklerinde Sosyal Sorumluluğun Önemi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, SBE.
• Gümüş, Murat ve Öksüz, Burcu (2009). “İtibar Sürecinde Kilit Rol: Kurumsal Sosyal Sorumluluk İletişimi”. Journal of Yasar University, 4(14), s. 2129-2150.
• Hart, Stuart L. (2001). İş ve Çevre, “Yeşillenmenin Ötesinde”, Harvard Business Review. Çev: Ahmet Kafdam. İstanbul: MESS Yayınları.
• Kaya, Bayram (2003). Bütünleşik Kurumsal İletişim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Kırel, Çiğdem (2000). Örgütlerde Etik Davranışlar, Yönetimi ve Bir Uygulama Çalışması. Eskişehir: Anadolu Üniv. Yayınları, No: 1211.
• Kleiner, Art (1991). “What Does It Mean to be Green”. Harvard Business Review, 69 (4), p. 38– 47.
• Kotler, Philip ve Lee, Nancy (2006). Kurumsal Sosyal Sorumluluk. Çev: Sibel Kaçamak. İstanbul: MediaCat Yayınları.
• Kurumsal Sosyal Sorumluluk Derneği (2008). “Türkiye’de Sosyal Sorumluluk Değerlendirme Raporu”. http://kssd.org/site/dl/uploads/CSR_Report_in_ Turkish.pdf. 14.12.2016.
• Morsing, Mette; Schultz, Majken ve Nielsen, Kasper Ulf (2008). “The ‘Catch 22’ of Communicating CSR: Findings from a Danish Study”. Journal of Marketing Communications, 14( 2), 97-111.
• Öksüz, Burcu ve Selvi, Özgür (2015). “Tekstil ve Hazır Giyim Sektöründe Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Yeşim Tekstil Örneği” Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Kurumsal İtibar. Mine Demirtaş (der) içinde. İstanbul: Derin Yayınları, s. 55-80.
• Özdemir, Hilal (2009). “Kurumsal Sosyal Sorumluluğun Marka İmajına Etkisi”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Yıl:8 Sayı:15 Bahar, s. 57-72.
• Özgener, Şevki (2000). Ahlâk ve Sosyal Sorumluluk, İmalat Sanayinde Bir Uygulama. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi SBE.
• Özgür, Yaşar (2007). Sosyal Sorumluluk Kampanyaları ve Marka Yönetimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Pazarlama Programı, Tezsiz Yüksek Lisans Projesi, İzmir.
• Pelit, Elbeyi; Keleş, Yasin ve Çakır, Melike (2009). “Otel İşletmelerinde Sosyal Sorumluluk Uygulamalarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”. Yönetim ve Ekonomi, Cilt:16 Sayı:2, s. 19-30.
• Seyfi, Murat ve Güven, Deniz (2015). “Appreciative Inquiry as a means of Intra-Institutional Communication”. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(1), 148- 158.
• Seyfi, Murat ve Güven, Deniz (2016). “The Perception and Awareness Levels of University Students in Turkey Regarding Crisis Situations in Social Media: The University of Marmara Example”. Athens Journal of Mass Media and Communications, 2(4), 269-280.
• Seyfi, Murat (2016). Sivil Toplum Kuruluşlarında Storytelling. İstanbul: Pales Yayınları.
• Torlak, Ömer (2001). Pazarlama Ahlakı. İstanbul: Beta Yayınları.
• Tosun, Kemal (1990). Yönetim ve İşletme Politikası. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları, 1(232), s. 53-106.
• Tümer, Günay ve Küçük, Abdurrahman (1993). Dinler Tarihi, Ankara.
• Tümer, Günay, http://www.islamansiklopedisi.info/dia/ayrmetin.php?idno=d090316. 16.12.2015.
• Uysal, Enver (2008). “Çağımızda Değer Kaymalarının Doğurduğu Sonuçlar ve Etik Kimliğin Korunması”. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 17, Sayı: 1, 67-79.
• Uzun, Ruhdan (2009). İletişim Etiği: Sorunlar ve Sorumluluklar. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Varol, Aslı (2010). “Hedef Kitlelerin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Değerlendirmesi: Üniversite Gençlerine Yönelik Bir Araştırma”. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 1, 49-64.
• Vural, Z. Beril Akıncı ve Coşkun, Gül (2011). “Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik”. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Sayı 1, s. 61-87.
• Yaman, Ertuğrul (2010). Bireysel İletişimden Kurumsal İletişime Kamu Yönetiminde Etkili İletişim Rehberi. Ankara: Gökçe Ofset.
• Yılmaz, Gaye (2008). “Kapitalizmde Zaman-Mekân Sıkışması”. Çalışma ve Toplum Dergisi, 2, s. 155-172.