BibTex RIS Kaynak Göster

2007-2013 arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi

Yıl 2014, Cilt: 14 Sayı: 2, - , 11.06.2014
https://doi.org/10.17098/amj.76679

Öz

Giriş ve amaç

Türkiye’de altı yıllık tıp eğitiminin ardından ‘tıp doktoru’ ünvanını alan hekimler uzmanlaşmak için 1987 yılından beri yılda iki kez yapılan Tıpta Uzmanlık Sınavında (TUS) başarılı olmak zorundadır.

Sağlıkta dönüşüm projesi, 5947 sayılı tam gün yasası ve hatalı tıbbi uygulama davalarının ve cezaların artması gibi çeşitli faktörlerin etkisiyle hekimlerin TUS tercihleri değişmeye başlamıştır.

Bu araştırmada 2007-2013 yılları arasındaki TUS kadro ve puanlarının incelenmesi ve yıllara ve alanlara göre değişimlerin analiz edilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve yöntem

2007 Nisan -2013 Nisan arasında düzenlenen 13 adet TUS ile ilgili veriler Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi web sitesinden (http://www.osym.gov.tr/) indirildi ve incelendi. Araştırmanın ana sonuç ölçütünü taban puanlar oluşturdu. Analizlerde SPSS 18.0 paket istatistik programı kullanıldı.

Bulgular

Yıllar içerisinde Tıbbi biyokimya ve Tıbbi Mikrobiyoloji puanlarında yükselme olurken Kadın Hastalıkları ve Doğum, Genel Cerrahi ve Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları branşlarının taban puanlarında belirgin düşüşlerin olduğu dikkat çekiciydi. Sağlık Bakanlığı’na ait kurumların ortalama taban puanları 62,3±2,6; üniversitelerin ortalama taban puanları ise 61,8±2,0 olarak saptandı. Kurumlar arasında taban puan ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (t=1,18; p=0,241).

2009 sonrasında cerrahi branşlara göre dahili branşlarda daha az olmakla birlikte yataklı hizmeti olan branşların puanlarında tedrici bir düşüş gözlenirken yataklı hizmeti olmayan branşların puanlarında yıllar içerisinde bir artış olduğu dikkati çekti. Branş grupları arasındaki puan farkı 2007 yılında istatistiksel olarak anlamlı iken (F=4,691; p=0,02) diğer yıllarda anlamsız bulundu (p>0,05).

Sonuç

Yıllar içerisinde TUS’da branş tercihindeki trend değişmektedir. Gelecekte branşlar arasında oluşabilecek dengesizlikten kaynaklanacak sağlık hizmeti sunumunda aksaklıklar olabileceğinden TUS kontenjanlarının ve tercihlerin belirlenmesinin bu trend bilgileri ışığında yapılması uygun olacaktır.

Yıl 2014, Cilt: 14 Sayı: 2, - , 11.06.2014
https://doi.org/10.17098/amj.76679

Öz

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Araştırmalar
Yazarlar

Abdülkadir Kaya

Zekeriya Aktürk Bu kişi benim

Yasemin Çayır Bu kişi benim

Kenan Taştan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 11 Haziran 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 14 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kaya, A., Aktürk, Z., Çayır, Y., Taştan, K. (2014). 2007-2013 arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi. Ankara Medical Journal, 14(2). https://doi.org/10.17098/amj.76679
AMA Kaya A, Aktürk Z, Çayır Y, Taştan K. 2007-2013 arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi. Ankara Med J. Haziran 2014;14(2). doi:10.17098/amj.76679
Chicago Kaya, Abdülkadir, Zekeriya Aktürk, Yasemin Çayır, ve Kenan Taştan. “2007-2013 Arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi”. Ankara Medical Journal 14, sy. 2 (Haziran 2014). https://doi.org/10.17098/amj.76679.
EndNote Kaya A, Aktürk Z, Çayır Y, Taştan K (01 Haziran 2014) 2007-2013 arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi. Ankara Medical Journal 14 2
IEEE A. Kaya, Z. Aktürk, Y. Çayır, ve K. Taştan, “2007-2013 arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi”, Ankara Med J, c. 14, sy. 2, 2014, doi: 10.17098/amj.76679.
ISNAD Kaya, Abdülkadir vd. “2007-2013 Arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi”. Ankara Medical Journal 14/2 (Haziran 2014). https://doi.org/10.17098/amj.76679.
JAMA Kaya A, Aktürk Z, Çayır Y, Taştan K. 2007-2013 arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi. Ankara Med J. 2014;14. doi:10.17098/amj.76679.
MLA Kaya, Abdülkadir vd. “2007-2013 Arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi”. Ankara Medical Journal, c. 14, sy. 2, 2014, doi:10.17098/amj.76679.
Vancouver Kaya A, Aktürk Z, Çayır Y, Taştan K. 2007-2013 arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi. Ankara Med J. 2014;14(2).