Amaç: Hızla artan yaşlı nüfusta yaşam kalitesinin iyileştirilmesi, iyi sağlık standardı için anahtar rol
oynamaktadır. Araştırmamızda huzurevinde ve kendi evinde yaşayan yaşlıların yaşam kalitelerini
etkileyen faktörler tespit edilmesi hedeflenmiştir.
Materyal ve Metot: Çalışmaya Mart-Kasım 2014 tarihleri arasında Şişli Hamidiye Etfal Hastanesi Aile
Hekimliği Polikliniğine başvuran 65 yaş ve üstü 198 birey ile huzurevinde yaşayan 202 birey olmak üzere
toplam 400 kişi alındı. Araştırmamızda kişilerin sosyodemeografik bilgilerini sorgulayan bir anket formu
ve Dünya Sağlık Örgütü tarafından geliştirilen yaşam kalitesi ölçeği kısa formunun Türkçe versiyonu
uygulandı.
Bulgular: Çalışmamıza 188’i (%47,00) erkek ve 212’si (%53,00) kadın olmak üzere toplam 400 hasta
katıldı. Bunların 202'sini (%50,50) kendi evinde kalan bireyler 198'ini (%49,50) ise huzurevinde kalan
bireylerdi. Hastaların yaş ortalaması kendi evinde kalanlarda 73,266,68 iken huzurevinde kalanlarda
73,197,27 idi. Kendi evinde yaşayanların bedensel, ruhsal, sosyal ilişkiler ve çevre alanı skoru
huzurevinde kalanlardan anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<0,001).
Sonuç: Araştırmamıza göre kendi evinde yaşayanların yaşam kalitesi huzurevinde yaşayanlardan daha
yüksektir. Kendi evinde yaşayan bireylerde ileri yaşın, medeni durumun, yüksek eğitim düzeyi, yüksek
gelir düzeyi, çocuk sahibi olmama; huzurevinde yaşayan bireylerde ise ileri yaşın, kadın cinsiyet ve
kronik hastalık varlığı yaşam kalitesini olumsuz etkilemekteydi
Objectives: Improving
the quality of life for the rapidly growing elderly population plays a key role
in good health standards. This study aims to compare the quality of life of
elderly people living in their home and senior centers, and to determine
socio-demographic factors that could affect their quality of life.
Materials and Methods: In this
study, we enrolled 400 people aged ≥65 years; 198 of them were elderly who
applied for any reason to Etfal Training and Research Hospital Family Medicine
Policlinic, between February-October 2014; and 202 of them were living in
Nursing Homes. The survey questioned socio-demographic features and the Turkish
version of quality of life developed by World Health Organization was applied.
Results: We examined 400 people
[188(47%) males and 212(53%) females]. Of these, 202 (50.50%; average age=73.3±6.7
years) were living in their homes and 198(49.50%; average age: 73.2±7.3 years)
in senior centers. Furthermore, the physical, psychological, social and
environmental field scores of people living in their homes were significantly
higher than those living in senior centers (P < 0.001).
Conclusion: This study
reveals that the quality of life is higher in elderly who live in their homes
than those who live in nursing homes. The older age, marital status, higher
education level, increase in the income, and not having children negatively
affect the quality of life in individuals living in their homes. In elderly people
living in senior centers, advanced age, female gender and having a chronic
illness negatively affect the quality of life.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırmalar |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 18 Sayı: 4 |