KRİZLER ÇAĞINDA OECD ÜLKELERİNDE TASARRUF, DOĞRUDAN YABANCI SERMAYE YATIRIMLARI VE EKONOMİK BÜYÜME: 2000-2020 DÖNEMİ

Yıl 2023, Cilt: 24 Sayı: 1, 91 - 115, 27.03.2023

Fatma Arslan Oytun Meçik

https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1166402

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada, OECD üyesi olan 19 ülkede yaşanan krizlerde tasarruf, doğrudan yabancı sermaye yatırımları ve ekonomik büyümedeki değişimler araştırılmıştır. Çalışmada Dünya Bankası’nın gelire göre gruplandırdığı ülkeler bazında OECD ülkeleri dört gelir grubuna ayrılmış ve 2000-2020 döneminde yaşanan krizlerin tasarruf, doğrudan yabancı sermaye yatırımları ve ekonomik büyüme üzerindeki davranışları incelenmiştir. İncelemeye alınan 19 ülke arasında, ABD'nin öne çıktığı görülmektedir. ABD’nin büyüme oranı ve doğrudan yabancı sermaye yatırımları bakımından göreli yüksek değerlere sahip olsa da tasarruf oranının düşük ülkeler arasında olduğu görülmüştür. Genel olarak, OECD üyesi ülkeler genelinde krizler; büyüme ve doğrudan yabancı sermaye yatırımlarda değişim yaşanmakta, tasarruf oranlarında ise aynı etki görülmemektedir.

Anahtar Kelimeler

Ekonomik Büyüme, Kriz, OECD, Tasarruf, Yatırım

SAVINGS, FOREIGN DIRECT INVESTMENTS AND ECONOMIC GROWTH IN OECD COUNTRIES IN THE AGE OF CRISIS: 2000-2020 PERIOD

Öz

In this study, the changes in savings, foreign direct investment and economic growth in 19 OECD member countries were investigated. In the study, OECD countries were divided into four income groups on the basis of countries grouped by the World Bank according to income, and the behaviors of the crises experienced in the 2000-2020 period on savings, foreign direct investment and economic growth were examined. It is seen that the USA stands out among the 19 countries examined. Although the US has relative high values in terms of the growth rate and direct foreign capital investments, the savings rate has been found to be among the low countries. In general, crises across OECD member countries; there is a change in growth and foreign direct investment investments, while the same effect is not observed in savings rates.

Anahtar Kelimeler

Economic Growth, Crisis, OECD, Savings, Investment

Kaynakça

• Anıl, N. (2016). 2008-2011 İzlanda finansal krizi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ordu Üniversitesi, Ordu.
• Bayrak, C. (2016). Latin Amerika’nın Üç Büyük Ekonomisi ve Ekonomik Krizleri [Blog Yazısı]. https://www.academia.edu/34321206/Latin_Amerikan%C4%B1n_%C3%9C%C3%A7_B%C3%BCy%C3%BCk_Ekonomisi_ve_Ekonomik_Krizleri_pdf adresinden erişildi.
• Bayraktar, T. (2019). Türkiye’de tasarruf açığı ve tasarruf açığının giderilmesine yönelik politikalar (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
• Bektaş, Ç. & Saraç, Ö. (2021). Maastricht Kriterleri Avrupa Birliği’nin geleceğinin teminatı mı? Almanya-Britanya-İspanya-Yunanistan analizi (1998-2018). Sosyoekonomi, 29(47), 383-406. doi: 10.17233/sosyoekonomi.2021.01.19
• Bouis, R. (2021). Household dDeleveraging and saving rates: A Cross-Country Analysis. IMF Working Papers içinde. https://books.google.com.tr/books?id=WzBREAAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=tr#v=onepage&q&f=false adresinden erişildi.
• Bozkurt, K., Tekin, H. A. & Ünlü, N. (2020). Innovation of foreign direct ınvestments of OECD countries. Journal of Current Researches on Social Sciences, 10(3), 487-502. doi: 10.26579/jocress.368
• Butelmann, A. & Gallego, F. (2001). Ahorro de los hogares en Chile: evidencia microeconómica. Economía chilena, 3-48.
• Çavaş, M. (2022). Bireysel Yatırım Araçları. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Dornbusch, R., Fischer, S. ve Startz, R. (2016). Makroiktisat (Çev: S. Ak). İstanbul: Literatür Yayıncılık, Dağıtım, Pazarlama, San ve Tic. Ltd. Şti. (Kitabın orijinal basımı 1980).
• Eğilmez, M. (2021). Makroekonomi (15. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Inter American Development Bank. (2015). A comparison of saving rates: micro evidence from seventeen Latin American and Caribbean countries.
• Karakurt, A. (2010). Küresel kriz ortamında yatırım teşvikleri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(02), 143-163. doi: 10.1501/SBFder_0000002164
• Kavcıoğlu, Ş. (2014). Avrupa Birliği’nde euro krizi ve Türkiye ekonomisine etkileri. Maliye ve Finans Yazıları, 1(101), 15-37. doi: 10.33203/mfy.519244
• Keynes, J. M. (1936). The General Theory of Employment Interest and Money. Londra.
• Keynes, J. M. (1961). Çalışma faiz ve para hakkında genel teori. (Çev: A. Erginay). Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 16(1). doi: 10.1501/Hukfak_0000001496
• Krugman, P. & Wells, R. (2013). Makro İktisat (Çev: F. Oğuz, M. M. Arslan, K. A. Akkemik, K. Göksal). Ankara: Palme Yayıncılık. (Kitabın orijinal basımı 2009).
• Lu, K. & Biglaiser, G. (2019). The politics of Chinese foreign direct investment in the USA. Journal of Asian and African Studies, 55(2), 1-19. doi: 10.1177/0021909619874816
• Mazlum, E. C. (2020). Tasarrufların Belirleyicileri: Gelişmekte Olan Ülkeler Üzerine Bir Ekonometrik Analiz (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• OECD Statistics, https://stats.oecd.org adresinden erişildi.
• Oğuztürk, B. S. (2011). Güney Kore’nin kalkınmasında inovasyonun rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 3(5), 48-53.
• Orhangazi, Ö. (2020). Türkiye Ekonomisinin Yapısı (1.Baskı). Ankara: İmge Kitabevi Yayıncılık.
• Özkıvrak, Ö. (2019). OECD Ülkelerinde Refah Devletinin Yeniden Dağıtıcı Rolü Teori ve Uygulama (1.Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Sevgin, H. & Kundakcı, N. (2017). TOPSIS ve MOORA yöntemleri ile Avrupa Birliği’ne üye olan ülkelerin ve Türkiye’nin ekonomik göstergelere göre sıralanması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(3), 87-108. doi: 10.18037/ausbd.417281
• Smith, A. (2014). Milletlerin Zenginliği. (Çev: H. Derin). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. (Kitabın orijinal basımı 1776).
• Solow, R. M. (1956). A contribution to the theory of economic growth. The Quarterly Journal Of Economics, 70(1), 65-94. doi: 10.2307/1884513
• Soylu, Ö. B. (2020). Türkiye ekonomisinde COVID-19’un sektörel etkileri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 7(6), 169-185.
• Şanlısoy, S. (2020). Türkiye’de politik istikrarsızlık ile ekonomik büyüme ilişkisi: bir nedensellik analizi. Bilig, (92), 85-114. doi: 10.12995/bilig.9204
• Şanlıoğlu, Ö. (2005). Almanya'da ekonomik durgunluğun sebepleri ve geleceği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(1), 349-368.
• The World Bank, https://databank.worldbank.org/home adresinden erişildi.
• Türe, H., Koçak, D. & Doğan, S. (2016). Multimoora yöntemi ile ülke riski değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(3), 824-844.
• Türkiye Ekonomi Kurumu. (2012). Türkiye'de özel tasarrufları belirleyen unsurlar.
• Yıldırım, Y. (2019). Krizden demokratik çıkış: İzlanda siyasetinde 2008-2017 arası gelişmeler. Sosyoekonomi, 27(39), 187-203. doi: 10.17233/sosyoekonomi.2019.01.11
• Yılmaz, Ö. & Şahin, A. (2020). Japonya’da deflasyon döneminde işsizlik ve işsizlikle mücadele. Lectio Socialis, 4(1), 25-40.