Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

RUMI’S UNDERSTANDING OF JUSTICE

Yıl 2022, Sayı: 20, 123 - 151, 31.05.2022
https://doi.org/10.33404/anasay.1108051

Öz

Kaynakça

  • Aristoteles (2019). Fizik. Saffet Babür (çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
  • Bircan, H. H. (2001). İslâm felsefesinde mutluluk. İstanbul: İz Yayıncılık
  • Corbin, H. (2001). İslâm felsefesi tarihi. Başlangıçtan İbn Rüşd’ün ölümüne. Hüseyin Hatemi (çev.). İstanbul: İletişim Yayınevi Çalışkan, İ. (2003). Siyasal tefsirin oluşum süreci. Ankara: Ankara Okulu Yayınları
  • Çelebi, N. (1991). Fihi Mafih’i okumak. 2. Milletlerarası Mevlânâ Kongresi, 3-5 Mayıs 1990, Konya, Türkiye Esin, E. (1976). Belh’in kültür ve sanat tarihçesi. Uluslararası İkinci Mevlânâ Semineri, 15-17 Aralık 1976, Konya, Türkiye
  • Fahri, M. (2004). İslâm ahlâk teorileri. Muammer İskenderoğlu ve Atilla Arkan (çev.). İstanbul: Litera Yayıncılık
  • Fârâbî (1997). İdeal devlet. Ahmet Arslan (çev.). Ankara: Vadi Yayınları
  • Fârâbî (1999). Mutluluğun kazanılması. Ahmet Arslan (çev.). Ankara: Vadi Yayınları
  • Fürûzanfer, B. (1997). Mevlânâ Celaleddin. Feridun Nafiz Uzluk (çev.). İstanbul: M.E.B. Yayınları. 2. B
  • Gazâlî (1995). Devlet başkanlarına nasihatler. Osman Şekerci (çev.). İstanbul: Sinan Yayınevi
  • Goichon, A. M. (1993). İbn Sînâ felsefesi ve ortaçağ Avrupa’sındaki etkileri. İsmail Yakıt (çev.). İstanbul: Ötüken Yayınları
  • Gölpınarlı, A. (1999). Mevlânâ Celaleddin. Hayatı, eserleri, felsefesi. İstanbul: İnkılâp Yayınevi
  • Kahveci, N. (1996). İslâm siyaset düşüncesi. Ankara: Türk Demokrasi Vakfı Yayınları Kayaoğlu, İ. (2002). Sultan-Mevlevi ilişkilerine genel bir bakış. 10. Milli Mevlânâ Kongresi, 2-3 Mayıs 2002, Konya, Türkiye Kur‘ân-ı Kerîm meali. (2001). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları Mevlânâ (1985). Fîhi Mâfih. Meliha Ülker Tarıkahya (çev.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
  • Mevlânâ (1985). Mesnevi ve şerhi. 6 C. Abdülbaki Gölpınarlı (çev. ve şerh). 2. B. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
  • Mevlânâ (1994). Mecâlis-i Seb‘a. Abdülbaki Gölpınarlı (çev.). İstanbul: Kent Basımevi
  • Mevlânâ (1999). Mektûbât-Mektuplar. Abdülbaki Gölpınarlı (haz.). İstanbul: İnkılâp Yayınevi
  • Mevlânâ (2003). Mesnevi tercemesi ve şerhi. 5. B. Abdülbaki Gölpınarlı (çev. ve şerh). İstanbul: İnkılâp Yayınevi
  • Mücahid, H. T. (1995). Fârâbî’den Abduh’a siyasi düşünce. Vecdi Akyüz (çev.). İstanbul: İz Yayıncılık
  • Nicholson, R. A. (1978). İslâm sufileri. Ruhi Fığlalı (çev.). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları Ross, D. (2017). Aristoteles. Ahmet Arslan (çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları
  • Schimmel, A. (1999). Ben rüzgârım sen ateş, Mevlânâ Celâleddîn Rûmî. Senail Özkan (çev.). İstanbul: Ötüken Yayınevi
  • Sevgi, A. (1983). Mevlânâ’nın idarecilere tavsiyeleri. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (S. 1): 159-166
  • Sevgi, A. (2002). Mevlânâ ve hürriyet. X. Milli Mevlânâ Kongresi, 2-3 Mayıs 2002, Konya, Türkiye

MEVLÂNÂ'NIN ADALET ANLAYIŞI

Yıl 2022, Sayı: 20, 123 - 151, 31.05.2022
https://doi.org/10.33404/anasay.1108051

Öz

Bu çalışma, Mevlânâ’nın adalet anlayışını anlamaya çalışmaktadır. Klasik kaynaklarda adalet, devletin sahip olduğu mal ve şereflerin yurttaşlar arasında eşit miktarda dağıtılması olarak tanımlanır ve denkleştirici, dağıtıcı ve oranlayıcı adalet olarak üç başlık altında ele alınır. Her yurttaştan eşit miktarda vergi alınması denkleştirici adalet örneğidir. Kazanç miktarlarına göre vergi miktarının oranlanması dağıtıcı adalete örnektir. Yurttaşların kendilerine özgü ekonomik koşullarının dikkate alınarak daha detaylı bir düzenleme yapılması ise oranlayıcı veya analojik adaletin bir örneğidir. Mevlânâ, bu üç tür adalet arasından daha çok analojik veya oranlayıcı adalet türüne yakın durmaktadır. Analojik adalet, hakkaniyet ilkesi olarak da adlandırılır ve hakkın, hak sahibine verilmesini ifade eden hak kavramıyla yakından ilgilidir. Eşitlik ve eşitleyici olmak anlamlarını içeren adalet ise, Mevlânâ’ya göre her insanda ortak olarak bulunan bir duygudur. Bu duygu, Allâh’ın insanı yaratması sürecinde kendisinden bir parça olarak insan ruhuna üflenmiştir. Böylece insan adaletli olanı adaletsiz olandan veya haklıyı haksızdan bir anda, içsel olarak ve aracısız bir biçimde ayırma niteliğine sahiptir. İnsanın doğuştan sahip olduğu bu içsel kaynak, aynı zamanda denetlemeye açıktır.

Kaynakça

  • Aristoteles (2019). Fizik. Saffet Babür (çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
  • Bircan, H. H. (2001). İslâm felsefesinde mutluluk. İstanbul: İz Yayıncılık
  • Corbin, H. (2001). İslâm felsefesi tarihi. Başlangıçtan İbn Rüşd’ün ölümüne. Hüseyin Hatemi (çev.). İstanbul: İletişim Yayınevi Çalışkan, İ. (2003). Siyasal tefsirin oluşum süreci. Ankara: Ankara Okulu Yayınları
  • Çelebi, N. (1991). Fihi Mafih’i okumak. 2. Milletlerarası Mevlânâ Kongresi, 3-5 Mayıs 1990, Konya, Türkiye Esin, E. (1976). Belh’in kültür ve sanat tarihçesi. Uluslararası İkinci Mevlânâ Semineri, 15-17 Aralık 1976, Konya, Türkiye
  • Fahri, M. (2004). İslâm ahlâk teorileri. Muammer İskenderoğlu ve Atilla Arkan (çev.). İstanbul: Litera Yayıncılık
  • Fârâbî (1997). İdeal devlet. Ahmet Arslan (çev.). Ankara: Vadi Yayınları
  • Fârâbî (1999). Mutluluğun kazanılması. Ahmet Arslan (çev.). Ankara: Vadi Yayınları
  • Fürûzanfer, B. (1997). Mevlânâ Celaleddin. Feridun Nafiz Uzluk (çev.). İstanbul: M.E.B. Yayınları. 2. B
  • Gazâlî (1995). Devlet başkanlarına nasihatler. Osman Şekerci (çev.). İstanbul: Sinan Yayınevi
  • Goichon, A. M. (1993). İbn Sînâ felsefesi ve ortaçağ Avrupa’sındaki etkileri. İsmail Yakıt (çev.). İstanbul: Ötüken Yayınları
  • Gölpınarlı, A. (1999). Mevlânâ Celaleddin. Hayatı, eserleri, felsefesi. İstanbul: İnkılâp Yayınevi
  • Kahveci, N. (1996). İslâm siyaset düşüncesi. Ankara: Türk Demokrasi Vakfı Yayınları Kayaoğlu, İ. (2002). Sultan-Mevlevi ilişkilerine genel bir bakış. 10. Milli Mevlânâ Kongresi, 2-3 Mayıs 2002, Konya, Türkiye Kur‘ân-ı Kerîm meali. (2001). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları Mevlânâ (1985). Fîhi Mâfih. Meliha Ülker Tarıkahya (çev.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
  • Mevlânâ (1985). Mesnevi ve şerhi. 6 C. Abdülbaki Gölpınarlı (çev. ve şerh). 2. B. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi
  • Mevlânâ (1994). Mecâlis-i Seb‘a. Abdülbaki Gölpınarlı (çev.). İstanbul: Kent Basımevi
  • Mevlânâ (1999). Mektûbât-Mektuplar. Abdülbaki Gölpınarlı (haz.). İstanbul: İnkılâp Yayınevi
  • Mevlânâ (2003). Mesnevi tercemesi ve şerhi. 5. B. Abdülbaki Gölpınarlı (çev. ve şerh). İstanbul: İnkılâp Yayınevi
  • Mücahid, H. T. (1995). Fârâbî’den Abduh’a siyasi düşünce. Vecdi Akyüz (çev.). İstanbul: İz Yayıncılık
  • Nicholson, R. A. (1978). İslâm sufileri. Ruhi Fığlalı (çev.). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları Ross, D. (2017). Aristoteles. Ahmet Arslan (çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları
  • Schimmel, A. (1999). Ben rüzgârım sen ateş, Mevlânâ Celâleddîn Rûmî. Senail Özkan (çev.). İstanbul: Ötüken Yayınevi
  • Sevgi, A. (1983). Mevlânâ’nın idarecilere tavsiyeleri. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (S. 1): 159-166
  • Sevgi, A. (2002). Mevlânâ ve hürriyet. X. Milli Mevlânâ Kongresi, 2-3 Mayıs 2002, Konya, Türkiye
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm MAKALELER
Yazarlar

Murat Erten 0000-0002-9933-4793

Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 20

Kaynak Göster

APA Erten, M. (2022). MEVLÂNÂ’NIN ADALET ANLAYIŞI. Anasay(20), 123-151. https://doi.org/10.33404/anasay.1108051