TRANSITION FROM CLASSICAL PUBLIC ADMINISTRATION TO DECENTRALIZATION: AN ASSESSMENT IN THE CONTEXT OF GOVERNANCE

Yıl 2014, Cilt: 2 Sayı: 2, 151 - 171, 01.12.2014

Konur Alp Demir

Öz

Classical public administration system takes forward to public administration system to the new dimension by placing the focus on the human being fact due to the deficiency of classical public administration system and in need of formulizing of the globalization world bringings in the context of a new comprehension which is known as decentralization.
At the point of moving public administration to the new destination, governance phenomenon is a functional means qualification. Therefore, in this context, public administration, which is an executive branch of the state, is needed to reform to a new model. The governance as a transforming element in the public administration functioning system emphasizes to the neology, flexibility of the rules and the changing aspect of the public administration.
The important reasons of emerging governance phenomenon are constituted by the problems which are known as sluggish and overgrown structure of the classical public administration system and there has been a decrease in the administrative performance of it and not to keep pace with current affairs.
In this study, the process and possibility of transition from classical public administration to the decentralization principle will be examined in the context of governance and local governance concepts by using literature review method.

Anahtar Kelimeler

Classical Public Administration, Decentralization, Governance, Local Governance

KLASİK KAMU YÖNETİMİ YAPISINDAN YERELLEŞMEYE GEÇİŞ: YÖNETİŞİM KAPSAMINDA BİR DEĞERLENDİRME

Öz

Klasik kamu yönetimi yapısının yetersiz kaldığı ve küreselleşen dünyanın getirilerinin belirli bir anlayış çerçevesinde formülize edilmesi ihtiyacı kapsamında etkin bir araç olarak ortaya çıkan yönetimde yerelleşme olgusu yönetimin odağına insan unsurunu yerleştirerek kamu yönetimini yeni bir boyuta taşımaktadır. Kamu yönetiminin yeni bir boyuta taşınması noktasında yönetişim olgusu işlevsel bir araç niteliğindedir. Dolayısıyla bu kapsamda devletin yürütme aracı olan kamu yönetiminin yeniden biçimlendirilmesi gerekmektedir. Yönetişim bir değişim aracı olarak kamu yönetiminin işleyişinde yeniliğe, kurallardaki esnekliğe ve yönetimin değişen yüzüne vurgu yapmaktadır. Klasik kamu yönetimi sisteminin aşırı büyümüş ve ağırlaşmış yapısı, yönetsel performansında yaşanan düşüş ve güncel gelişmelere ayak uyduramaması gibi olumsuzluklar yönetişim olgusunun ortaya çıkmasındaki önemli nedenleri oluşturmaktadır. Bu çalışmada literatür taraması yöntemi kullanılarak yönetişim ve yerel yönetişim kavramları kapsamında klasik kamu yönetimi yapısından yerelleşme ilkesine geçiş süreci ve olabilirliği incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Klasik Kamu Yönetimi, Yerelleşme, Yönetişim, Yerel Yönetişim

Kaynakça

• Acar, ibrahim Attila ve ismail Kitapcı. “Bir Mali Yerelleşme Deneyimi Olarak isveç”, Maliye Dergisi, Sayı: 157, Temmuz-Aralık 2009, s. 85-104.
• Acartürk, E. ve Hüseyin Ö. (2004). “Teoride ve Türkiye’de Desantralizasyon”, Kamu Yönetimi, (Editörler: Abdullah Yılmaz ve Mustafa Ökmen), Gazi Kitabevi, Ankara, s. 143-182.
• Arap, S. K. (2004). “Yerel Günden 21 ve Yerel Yönetişim”, Yerel Yönetimler Kongre- si Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma Bildiriler Kitabı, Biga/ Çanakkale 3-4 Aralık 2004, , Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga iktisadi ve idari Bilimler Fakültesi, s.159-171, Biga/Çanakkale.
• Arslan, N. T. (2010). “Klasik - Neo Klasik Dönüşüm Süreci: “Yeni Kamu Yönetimi”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 2, s. 21-38.
• Bozkurt, Ö., Ergun, T., Sezen, S.(ed.) (2008). Kamu Yönetimi Sözlüğü (Fransızca ve İn- gilizce Karşılıklarıyla), 2. Baskı, Türkiye ve Orta Doğu Amme idaresi Enstitüsü Yayını, Yayın No:342, Ankara.
• Canpolat, H. (2010). “Türk Kamu Yönetiminde Değişim: Son Dönem Kamu Yönetimi Reformlarının Küreselleşme ve Yeni Kamu Yönetimi Açısından Değerlendirilmesi”, Küreselleşme Karşısında Kamu Yönetimi Ve Hizmeti, VII. Kamu Yönetimi Foru- mu (VII. KAYFOR) Bildiri Kitabı, Kahramanmaraş Sütçü imam Üniversitesi 2010, Kahramanmaraş, s. 8-17.
• Cheema, G. S. ve Rondinelli, D. A. (2007). “From Government Decentralization to De- centralized Governance”, Decentralizing Governance Emerging Concepts and Pra- ctises, Washington D.C., s. 1-20.
• Çelik, A. (2010). “Küreselleşen Dünyada Yerelleşme Süreci Ve Yerelleşmede Demokra- tik Zeminin Sağlamlaştırılması için E-Katılımcılık Çözümünün Değerlendirilmesi”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 2, 2010, s. 155-168.
• Çevik, H. H. (2012). Kamu Yönetimi Kavramlar-Sorunlar-Tartışmalar, Seçkin Yayıncı- lık, Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Ankara.
• Çevik, H. H. (2010). “Kamu Yönetimi Açısından Son Yüzyılda Devletin Değişen Rolü”, Küreselleşme Karşısında Kamu Yönetimi Ve Hizmeti, VII. Kamu Yönetimi Foru- mu (VII. KAYFOR) Bildiri Kitabı, Kahramanmaraş Sütçü imam Üniversitesi 2010, Kahramanmaraş, s. 38-45.
• Emrealp, S. (2005). Türkiye Yerel gündem 21 programı Yerel Gündem 21 Uygulamaları- na Yönelik Kolaylaştırıcı Bilgiler Elkitabı, IULA-EMME (Uluslararası Yerel Yöne- timler Birliği, Doğu Akdeniz ve Ortadoğu Bölge Teşkilatı) (UCLG-MEWA) Yayını (Şu-ikinci Baskı), ISBN 975-7741-51-5.
• Eryılmaz, B. (2012). Kamu Yönetimi Düşünceler-Yapılar-Fonksiyonlar-Politikalar, Ge- nişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 5. Baskı, Umuttepe Yayınları, Kocaeli.
• Genç, F. N.(2010). “Yeni Kamu Hizmeti Yaklaşımı”, Türk İdare Dergisi, Sayı: 466, Mart, s. 145-160.
• Geray, C. (2001). “Kentleşme Sorunlarının Çözümü Açısından Küreselleşme, Özelleş- tirme, Yerelleşme ve Yerel Yönetimler”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 4, Ekim, s. 7-22.
• Güzelsarı, S. (2003). “Neo-Liberal Politikalar ve Yönetişim Modeli”, Amme İdaresi Der- gisi, Cilt: 36, Sayı: 2, Haziran, s. 17-34.
• Kaufmann, D. ve Kraay, A. (2008). Governance Indicators: Where Are We, Where Should We Be Going?, Policy Research Working Paper, The World Bank Institute Global Governance Group and Development Research Group Macroeconomics and Growth Team, World Bank Research Observer, Volume: 23, Issue: 1, March, s. 1-30.
• (http://elibrary.worldbank.org/doi/pdf/10.1596/1813-9450-4370, Erişim Tarihi: 05.06.2014).
• Kerman, U., Altan, Y., Aktel, M., Lamba, M. (2011). “Yerel Yönetişim ve Kent Konseyle- ri”, Kent Konseyleri Sempozyumu Bildiri Kitabı,Birinci Baskı, Bursa Kent Konseyi Bilimsel Yayınlar Dizisi-1, s. 13-29, 6-7 Mayıs 2011, Bursa.
• Lamba, M. (2012). “Yerel Yönetişimde Farkındalık: Antalya ili Örneği”, Süleyman De- mirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 17, Sayı: 1, s, 495-509.
• Ökmen, M., Baştan, S. ve Yılmaz, A. (2004). “Kamu Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler”, Kamu Yönetimi, (Editörler: Ab- dullah Yılmaz ve Mustafa Ökmen), Gazi Kitabevi, Ankara, s. 23-80.
• Özel, M. (2007). “Bir Yerelleşme Biçimi Olarak Özelleştirme, Rekabetle ilişkisi Ve Yerel Yönetimlerde Uygulamaları”, Akademik Fener Dergisi, (Yeni Adı: Bandırma iiBF Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi), Sayı: 8, 2007, s. 57-81.
• Özer, M.A. (2005). “Günümüzün Yükselen Değeri: Yeni Kamu Yönetimi”, Sayıştay Der- gisi, Sayı: 59, Ekim-Aralık, s. 3-46.
• Palabıyık, H. (2004), “Yönetimden Yönetişime Geçiş ve Ötesi Üzerine Kavramsal Açık- lamalar”, Amme idaresi Dergisi, Cilt: 37, Sayı:1, Mart, s. 63-85.
• Parlak, B. (2011). Kamu Yönetimi Sözlüğü, MKM Yayıncılık, Bursa.
• Rao, V.B. (2008). Public Administration: Steel or Plastic Frame, Kalpaz Publications, (ISBN: 81-7835-561-2), Delhi, India.
• Shah, A. ve Shah, S. (2006). “The New Vision of Local Governance and the Evolving Roles of Local Governments”, Public Sector Governance and Accountability Series Local Governance In Developing Countries, (Edited by Anwar Shah), The Interna- tional Bank for Reconstruction and Development, The World Bank Publications, Washington, DC.
• Sobacı, M. Z. (2007). “Yönetişim Kavramı Ve Türkiye’de Uygulanabilirliği Üzerine De- ğerlendirmeler”, Yönetim Bilimleri Dergisi (Journal of Administrative Sciences), Cilt: 5, Sayı: 1, s. 219-236.
• Şengül, H. T. (1999). “Yerel Yönetim Kuramları: Yönetimden Yönetişime”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 3, Temmuz, s. 3-19.
• Şat, N. (2009). “Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı: Weber Bürokrasisinin Sonu mu?”, Hitit Üniversitesi Sosyal bilimler enstitüsü Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 1, Aralık, s. 93-108.
• TESEV. (2008). “iyi Yönetişim Programı iyi Yönetişim El Kitabı”, (Yayına Hazırlayan: Fikret Toksöz, TESEV), TESEV (Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler Vakfı) Yayın- ları, Birinci Baskı, Haziran.
• Tortop, N., isbir, E. G., Aykaç, B. ve diğerleri. (2012). Yönetim Bilimi, 9. Basım, Nobel Yayınevi, Ankara.
• Turgay, T. (2004). “Kamu ve Özel Kesimde Yönetişim Paradoksları ve Etkileşimli Yö- netişim Modeli”, Yerel Yönetimler Kongresi Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma Bildiriler Kitabı, Biga/Çanakkale 3-4 Aralık 2004, , Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga iktisadi ve idari Bilimler Fakültesi, s.173-186, Biga/ Çanakkale.
• United Nations. (2009). “The Contribution Of The United Nations To The Improvement Of Public Administration A 60-Year History”, Department of Economic and Soci- al Affairs Division for Public Administration and Development Management, (ST/ ESA/PAD/SER.E/115), United Nations Publication Copyright, New York.
• UNDP. (1999). “Decentralization: A Sampling Of Definitions”, UNDP-Government of Germany Evaluation of the UNDP Role in Decentralization and Local Governance, Working Paper, October.
• (http://web.undp.org/evaluation/evaluations/documents/decentralization_working_re- port.PDF, Erişim Tarihi: 09.06.2014).
• Zabcı, F. Ç. (2002). “Dünya Bankası’nın Küresel Pazar için Yeni Stratejisi: Yönetişim”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt: 57, Sayı: 3, s. 151-180.