The main pathology in traumatic anterior instability of the shoulder is a Bankart lesion and capsuloligamentous laxity. Success in the treatment of glenohumeral instability mainly relies on an anatomical attachment of the fibrocartilaginous labrum and restoration of tension of the capsuloligamentous structures. Suture anchors are preferred for the fixation of soft tissues. Excessive capsular laxity can be treated by capsular plication or thermal capsulorrhaphy. Arthroscopy enables examination and repair of the glenohumeral structures, with several advantages over open techniques, including less morbidity and pain, shorter hospitalization, better cosmetic appearance, and a lower complication rate. These advantages have contributed to the growing acceptance of arthroscopic treatment in dealing with traumatic anterior glenohumeral instability. Moreover, its success rate has increased thanks to advances in technology and surgical techniques. Yet, appropriate selection of patients, the quality of capsulolabral structures, coexisting pathologies, and experience on the part of the surgeon are important factors in the success of arthroscopic treatment of anterior shoulder instability. This paper discusses the rationale for a treatment algorithm for arthroscopic applications together with recommendations about anterior instability of the shoulder.
Travmatik anterior omuz instabilitesinde esas patoloji Bankart lezyonu ve kapsüloligamentöz yapıların laksitesidir. Glenohumeral instabilitenin başarılı bir şekilde tedavisi için fibrokartilaj labrumun yerine tutturulması ve kapsüloligamentöz yapılarda uygun bir gerginliğin oluşturulması gerekir. Yumuşak dokuların tespitinde tercih edilen materyal dikiş ankorlarıdır. Aşırı kapsül laksitesinin tedavisinde kapsül plikasyonu veya termal kapsulorafi yapılır. Artroskopi, instabil olan glenohumeral eklemin muayenesi ve tamirine olanak sağlar. Açık yönteme göre morbiditesi daha azdır; ameliyattan sonra hasta daha az ağrı hisseder; hastanede kalma süresi kısadır; kozmetik görünüşü bozmaz ve komplikasyon riski daha azdır. Bu nedenle, travmatik anterior glenohumeral instabilitenin artroskopik olarak tedavisi giderek daha fazla kabul görmektedir. Teknolojinin ilerlemesi ve cerrahi tekniklerin gelişmesine paralel olarak başarı oranı da artmaktadır. Bununla birlikte, anterior omuz instabilitesinin artroskopik tedavisinde, uygun hasta seçimi, kapsülolabral yapıların kalitesi, ek patolojilerin varlığı ve cerrahın deneyimi de önemlidir. Bu yazıda, instabil omzun tedavisinde artroskopi kullanımıyla ilgili tedavi algoritmi ve öneriler ele alınmıştır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Derleme |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 11 Eylül 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 39 |