Öz
Total kalça artroplastisi (TKA) gelişimsel kalça çıkığı veya displazisine bağlı olarak gelişen kalça osteoartritinin seçkin tedavi yöntemidir. Ancak, kalça çıkığı veya displazisi çeşitli derecelerde kemik ve yumuşak doku sorunları nedeniyle TKA’yı teknik olarak zorlaştırır. Diğer taraftan, bu hastalar genellikle gençtir ve protezin dayanıklılığı önemli bir sorundur. Bu hastalarda kemik yapısı ve stoğunun uygunluğuna göre çimentolu veya çimentosuz komponentler kullanılabilir. Hastalar genellikle genç olduklarından çimentosuz komponentler daha çok tercih edilir. Asetabuler komponenti kemik stoğu izin verdiğince anatomik yerine yerleştirmek TKA’nın uzun dayanımı ve daha iyi fonksiyonel sonuçlar için önemlidir. Asetabuler komponentte yeterli stabiliteyi sağlamak için yapısal greft uygulaması, kontrollü medial duvar perforasyonu (medializasyon) veya asetabuler komponenti hafif yükseğe yerleştirme (high hip center) yöntemleri kullanılabilir. Femoral tarafta anatomi izin verirse kısaltmasız olarak veya gereğinde kısaltma yöntemleri kullanılarak femoral komponent uygulanabilir. Bu yazıda kalça displazisinin asetabuler ve femoral deformite sınıflamasına göre rekonstrüksiyon seçenekleri tartışılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Öz
Total hip arthroplasty (THA) is the preferred treatment for patients with severe arthritis of the hip secondary to developmental hip dislocation or dysplasia. However, THA may be difficult due to bone and soft tissue problems that arise from hip dislocation or dysplasia. Another problem is that patients are usually young, which may affect the long-term survival of the prosthesis. Either cemented or uncemented components can be used depending on bone structure and bone stock. Uncemented components are more preferable because of the young age of the patients. From a biomechanical standpoint, the placement of the acetabular component in its true anatomical location is the main goal for survival and better functional results of THA. To ascertain the stability of the acetabular component, superior grafting, controlled medial wall perforation (medialization), or giving the position of a high hip center may be used. On the femoral side, various femoral components may be used with or without a shortening osteotomy. In this article, reconstruction options for developmental hip dysplasia are discussed depending on acetabular and femoral features of the deformity.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 18 Nisan 2007 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2007 Cilt: 41 |
