Subakromiyal sıkışma sendromunda iki farklı egzersiz programının ağrı üzerine etkilerinin karşılaştırılması
Öz
Amaç: Akut veya subakut subakromiyal sıkışma sendromunda (SSS) 90° altında ve üstünde yapılan iki farklı egzersiz programının ağrı üzerine etkinliği karşılaştırıldı.
Çalışma planı: Çalışmada, akut veya subakut SSS tanısı konan 30 hasta (23 kadın, 7 erkek; ort. yaş 52; dağılım 34-70) rastlantısal yöntemle eşit sayıda iki gruba ayrıldı. Grup 1’e 90 derecenin altında, grup 2’ye ise 90° ve üstünde egzersiz programı uygulandı. Standard egzersiz programına ek olarak, iki gruba da transkutanöz elektrik sinir uyarımı, kesikli ultrason ve buz uygulandı; steroid olmayan antienflamatuvar ilaç verildi. Tedavi süresi iki hafta (10 seans) idi. Ağrının değerlendirilmesinde Constant ağrı skoru, görsel analog skala (GAS) ve yüz skalası kullanıldı. Hastaların psikolojik durumları Beck Depresyon Ölçeği ile değerlendirildi. Hasta/terapist memnuniyeti ölçüldü. Değerlendirmeler başlangıç, 2. ve 16. haftalarda yapıldı.
Sonuçlar: Constant ağrı skoru, GAS skoru ve yüz skalasında 2. hafta ve 16. hafta sonunda iki grupta da anlamlı iyileşme görüldü. Yüz skalasında grup 2’de 2-16. haftalar arasındaki değişim anlamlı bulunmadı. Beck Depresyon Ölçeği’ndeki düzelme iki grupta da anlamlıydı. Hasta memnuniyetindeki değişimler iki grupta da anlamlıyken, fizyoterapist memnuniyetinde 2-16. haftalar arasındaki artış sadece grup 1’de anlamlıydı. Gruplararası karşılaştırmalarda, Constant ağrı skorundaki değişimler anlamlı fark göstermedi. Grup 1’de 2. haftada GAS skoru, 16. haftada yüz skalası skoru anlamlı olarak daha iyi bulundu. Beck depresyon değerlendirmesi ve hasta/fizyoterapist memnuniyeti iki grupta benzer bulundu.
Çıkarımlar: Subakromiyal sıkışma sendromunda egzersizlerin 90 derecenin altında uygulanması (ağrısız hareket açıklığ) GAS ve yüz skorlarında ek düşüşlere yol açmıştır.
Comparison of the effects of two different exercise programs on pain in subacromial impingement syndrome
Öz
Objectives: We compared the effects of two different exercise programs below or above 90 degrees on pain in subacromial impingement syndrome (SIS).
Methods: Thirty patients (23 females, 7 males; mean age 52 years; range 34-70) with acute or subacute SIS were randomly assigned to two groups, equal in number, to receive an exercise program below (group 1) or above (group 2) 90°, respectively. In addition to the standard exercise program, transcutaneous electrical nerve stimulation, intermittent ultrasound, and cold pack were applied, and a nonsteroidal anti-inflammatory drug was given. Treatment lasted two weeks (10 sessions). Pain was assessed using the Constant score, a visual analog scale (VAS), and face score, and psychologic state was assessed with the Beck Depression Inventory. Satisfaction levels of the patients and the therapist were measured. Assessments were made before, and 2 and 16 weeks after treatment.
Results: Both groups had significant improvements in the Constant score, VAS score, and face score at 2 and 16 weeks. Change in the face score between 2 and 16 weeks was not significant in group 2. Improvements in the Beck Depression Inventory were significant in both groups. While patient satisfaction significantly increased in both groups, increase in the therapist’s satisfaction between 2 and 16 weeks was significant only in group 1. The two groups did not differ with respect to changes in the Constant score, whereas VAS score at 2 weeks and face score at 16 weeks were significantly better in group 1. The two groups were similar with respect to improvements in the Beck Depression Inventory and patient/ therapist satisfaction.
Conclusion: The exercise program below 90 degrees (painfree range of motion) resulted in additional improvements in VAS and face scores in SIS.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Ocak 2010 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 43 Sayı: 6 |