Çocuklardaki dengesiz önkol cisim kırıklarında kapalı veya mini açık yerleştirme ile intramedüller çivilemenin klinik sonuçları
Öz
Key words: Bone wires; child; fracture fixation, intramedullary/methods; radius fractures/surgery; ulna fractures/surgery.
Amaç: Çocuklarda dengesiz önkol cisim kırıklarının intramedüller çivi ile tedavisinde mini insizyonla açık ve kapalı yerleştirme uygulamalarının sonuçları karşılaştırıldı.
Çalışma planı: Dengesiz önkol 1/3 orta cisim kırığı nedeniyle intramedüller çivileme yöntemi ile tedavi edilen 45 çocuk hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. İntramedüller çivileme öncesinde, bu hastaların 24’üne (grup 1; 5 kız, 19 erkek; ort. yaş 10; dağılım 5-14) mini insizyonla açık yerleştirme; 21’ine (grup 2; 5 kız, 16 erkek; ort. yaş 11.5; dağılım 8-13) kapalı yerleştirme uygulandı. Grup 1’de 16 kırık kapalı, yedisi Gustilo-Anderson tip 1, biri tip 2 açık kırık iken, grup 2’de 15’i kapalı, altısı tip 1 açık kırıktı. Yaralanmadan cerrahi girişime kadar geçen süre grup 1’de 5 gün (dağılım 1-20 gün), grup 2’de 3.1 gün (dağılım 1-5 gün) idi. Bütün hastalarda Rush çivisi veya Kirschner teli kullanıldı. Grup 1’deki hastaların hepsinde hem radius hem ulna tespit edilirken, grup 2’de üç hastada sadece ulna, 18 hastada her iki kemik birden tespit edildi. İşlevsel sonuçlar Price ve ark.nın ölçütlerine göre değerlendirildi. Ortalama takip süresi grup 1’de 33 ay (dağılım 12-89 ay), grup 2’de 37 ay (dağılım 14-52 ay) idi.
Sonuçlar: Grup 1’de ortalama 7.1±1.0 haftada (dağılım 6-9 hafta), grup 2’de ortalama 6.5±1.0 haftada (dağılım 6-10 hafta) kaynama sağlandı. Çivilerin çıkarılma süreleri grup 1’de ortalama 7.2±1.7 hafta (dağılım 6-10 hafta), grup 2’de ortalama 8.1±0.4 hafta (dağılım 8-10 hafta) idi. Ortalama kaynama süresi (p=0.036) ve çivilerin çıkarılma süresi (p=0.002) açısından iki grup arasında anlamlı fark görüldü. Price ve ark.nın ölçütlerine göre, grup 1’de 19 hastada mükemmel (%79.2), beş hastada (%20.8) iyi; grup 2’de 18 hastada (%85.7) mükemmel, üç hastada (%14.3) iyi sonuç alındı. Grupların işlevsel sonuçları arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Komplikasyonlar iki grupta benzerlik gösterdi: Grup 1’de bir önemli (%4.2), yedi hafif (%29.2) komplikasyon görülürken, grup 2’de bir önemli (%4.8), sekiz hafif (%38.1) komplikasyon görüldü. Hiçbir olguda üst ekstremite uzunluk eşitsizliği, epifizyel hasar, açısal ya da rotasyonel deformite, sinositoz, dirsek ve önkol hareket açıklıklarında kısıtlılık gibi komplikasyonlar görülmedi.
Çıkarımlar: Çocuklarda dengesiz önkol cisim kırıklarının intramedüller çivi ile tedavisinde, kapalı yerleştirme veya mini insizyonla açık yerleştirme tekniklerinde işlevsel sonuçların ve komplikasyonların benzer olduğu görülmektedir.
Clinical results of intramedullary nailing following closed or mini open reduction in pediatric unstable diaphyseal forearm fractures
Öz
Objectives: We compared the clinical results of open reduction with a mini incision and closed reduction in pediatric unstable diaphyseal forearm fractures treated with intramedullary nailing.
Methods: We retrospectively evaluated 45 children who were treated with intramedullary nailing for unstable middle third diaphyseal forearm fractures. Before intramedullary nailing, 24 patients (group 1; 5 girls, 19 boys; mean age 10 years; range 5 to 14 years) underwent open reduction with a mini incision, and 21 patients (group 2; 5 girls, 16 boys; mean age 11.5 years; range 8 to 13 years) underwent closed reduction. There were 16 closed, seven Gustilo-Anderson type 1, and one type 2 open fractures in group 1, and 15 closed and six type 1 open fractures in group 2. The mean time to surgery was 5 days (range 1 to 20 days) in group 1, and 3.1 days (range 1 to 5 days) in group 2. Rush rods or Kirschner wires were used for fixation. In group 1, both radius and ulna were fixed in all the patients, whereas fixation involved both bones in 18 patients, and only ulna in three patients in group 2. Functional results were evaluated according to the criteria of Price et al. The mean follow-up period was 33 months (range 12 to 89 months) in group 1, and 37 months (range 14 to 52 months) in group 2.
Results: Union was obtained in a mean of 7.1±1.0 weeks (range 6 to 9 weeks) in group 1, and 6.5±1.0 weeks (range 6 to 10 weeks) in group 2. The implants were removed after a mean of 7.2±1.7 weeks (range 6 to 10 weeks) in group 1, and 8.1±0.4 weeks (range 8 to 10 weeks) in group 2. The two groups differed significantly with respect to union and implant removal times (p=0.036 and p=0.002, respectively). According to the criteria of Price et al., the results were excellent in 19 patients (79.2%) and 18 patients (85.7%), and good in five patients (20.8%) and three patients (14.3%) in group 1 and 2, respectively. There was no significant difference between the functional results of the two groups (p>0.05). Complications showed a similar profile in the two groups, being one major (4.2%) and seven minor (29.2%) in group 1, one major (4.8%) and eight minor (38.1%) in group 2. None of the patients had complications such as limb-length discrepancy, epiphyseal damage, angular or rotational deformity, synostosis, or limited elbow or forearm range of motion.
Conclusion: Closed reduction or open reduction with a mini incision before intramedullary nailing yield similar functional results, with a similar complication profile in the treatment of pediatric unstable diaphyseal forearm fractures.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Orijinal Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Mayıs 2010 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 44 Sayı: 1 |