Özbeklere karşı yapılan Türbet-i Câm Muharebesi, Safevî ordusunun Çaldıran Muharebesi’nde öğrendiği ateşli silahlara dayalı yeni taktik yöntemleri sahada uyguladığı ilk meydan savaşıdır. Safevî ordusu muharebede “wagenburg” düzenini ilk defa sahada uygulamış ve ateşli silahlardan elde ettiği güçle geleneksel bir orduya karşı galip gelmiştir. Bu bakımdan muharebenin Safevî harp tarihi açısından önemi yadsınamayacak düzeydedir. Safevîler savaşta rakiplerini yenilgiye uğratmış olmalarına rağmen sahada kazandıkları zaferden stratejik bir üstünlük sağlayamamışlardır. Nitekim savaştan sonra Horasan’daki Özbek tehdidini ortadan kaldırmayı uman Safevîler, Özbeklerin bölgedeki saldırılarıyla karşılaşmaya devam ettiler. Bununla beraber Özbekler savaştan sonra Safevî askeri üstünlüğünü kabul etmişler ve Safevî ordusuyla tekrardan bir meydan muharebesine girmekten kaçınmışlardır. Özbeklerin savaştan sonra rekabet tarzında değişikliğe giderek düşmanlarına karşı daha ziyade yıpratma savaşı yöntemleriyle mücadele etmeye başladıkları görülmektedir.
Bu makalede söz konusu muharebenin sebepleri, seyri ve sonuçları askeri bir bakış açısıyla değerlendirilmeye alınmış, bu amaçla Safevîler döneminde yazılmış birincil kaynak niteliğindeki kroniklerden olabildiğince istifade edilmeye çalışılmıştır. Tarihi kaynaklardan elde edilen bilgiler mukayeseli bir yaklaşımla ele alınarak savaşa dair her türlü konunun açıklığa kavuşturulmasına özen gösterilmiş, böylece makalenin ana amacı olan Câm Muharebesi’nin Safevî harp tarihi bakımından öneminin ortaya konulmasına gayret edilmiştir.
Horasan Tahmasb ateşli silahlar wagenburg tabur cengi zarbzen barut korçular
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yeniçağ Askeri Tarih |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 22 Sayı: 36 |