TEORİK ÇERÇEVEDE GİRİŞİMCİ DAVRANIŞI İLE ÖĞRENİLMİŞ GÜÇLÜLÜK ARASINDAKİ İLİŞKİYE BETİMSEL BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 2, 1 - 20, 01.08.2019

Melike Turhan , Hatice Baysal

Öz

Bu çalışmanın amacı, bireylerin sahip olduğu öğrenilmiş güçlülük düzeylerinin, girişimci davranışı açısından rolünün teorik çerçevede incelenmesini oluşturmaktadır. İnsan sosyal bir canlı olarak doğduğu andan itibaren; hayatın her evresinde sürecin öznesi durumunda bulunmaktadır. Bireyler yaşamları süresince dış çevre ile sürekli etkileşim ve iletişim içerisindedir. Bu süreçte bireyler yaşamları boyunca kendi kontrolleri dışında beklenmedik birçok olay ile karşı karşıya kalabilmektedir. Böyle bir durumda bazı bireyler içsel tepkilerini kullanarak otokontrolü sağlayıp süreç ile baş edebilme yoluna giderken; bazı bireyler de yaşanılan olumsuz sürecin negatif etkisini kabul etme yolunu seçmektedir. Bu davranış farklılaşmasında, kişinin sahip olduğu öğrenilmiş güçlülük becerisi ön plana çıkmaktadır. Bazı bireyler mücadeleci ve otokontrollü davranırken; bazıları ise pes etme ve çaresizlik boyutuna geçebilmektedir. Bireyin sahip olduğu yüksek öğrenilmiş güçlülük becerisi bireye bu süreçte otokontrollü ve süreçle mücadele edebilme gücünü sağlamaktadır. İş yaşamında, özellikle firma sahibi bir girişimci konumunda olanlar için iş hayatı daha karmaşık, riskli ve zor bir hale gelmektedir. Bu yaklaşımla araştırma, bireylerin öğrenilmiş güçlülük beceri düzeyleri ile onların girişimcilik davranışlarını teorik çerçevede değerlendirmektedir. Öğrenilmiş güçlülük kavramı, yapılan alan yazın taraması ve değerlendirmeler sonucu, girişimci davranışı açısından önemli bir etken olarak değerlendirilmesi gereken bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır

Anahtar Kelimeler

Öğrenilmiş Güçlülük, Girişimcilik, Girişimci, Çalışma Hayatı

THE ROLE OF LEARNED RESOURCEFULNESS IN RELATION TO ENTREPRENEURIAL BEHAVIOUR: A THEORETICAL APPROACH

Öz

The aim of this study is to examine, within a theoretical framework, the role of individuals’ learned resourcefulness level in relation to entrepreneurial behaviour. As a social being, man is the subject in each stage of life starting with the birth. Throughout their lives, individuals constantly interact and communicate with the external environment. In their lifetime, they may encounter many incidents occurring out of their control. During such incidents, some individuals may establish self-control by using their intrinsic reactions and deal with the situation, while others may yield to the negative impact of the incident. The individual’s learned resourcefulness skills have a prominent role in this behavioural difference. Whereas some individuals react with self-control and a spirit of struggle, others may give up and find themselves in a state of desperation. High level of learned resourcefulness gives the individual the power to establish self-control and struggle against a negative incident. Professional life can become more complicated, more risky and more difficult for company owners who are in an entrepreneurial position. In this context, the study examines individuals’ learned resourcefulness levels and entrepreneurial behaviours from a theoretical framework. A literature review and the study’s findings suggest that learned resourcefulness is a concept which should be considered as an important factor in relation to entrepreneurial behaviour

Anahtar Kelimeler

Learned Resourcefulness, Entrepreneurship, Entrepreneur, Professional Life

Kaynakça

• Ajzen, I., (1991), “The Theory of Planned Behavior”, Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50 (2), pp.179-211.
• Ajzen, I., (2011), “The Theory of Planned Behaviour: Reactions and Reflections”, Psychology and Health, 26, pp.1113-1127.
• Akbalık, Ö., (2005), “Üniversite Öğrencilerinde Kaygı Belirtileri ve İç-Dış Kontrol Odağı İnancı ile Öğrenilmiş Güçlülük Arasındaki İlişkiler”, Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Diyarbakır.
• Akdeniz, H., (2018), “Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Öğrenilmiş Güçlülük ve Psikolojik Kırılganlık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Sakarya.
• Amanvermez, Y., (2015), “Üniversite Birinci Sınıf Öğrencilerinin Üniversite Yaşamına Uyumlarının Güvengenlik ve Öğrenilmiş Güçlülük Düzeylerine Göre Yordanması”, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Argun, Y., (2005), “Anne Baba ve Öğretmenlerin Öğrenilmiş Güçlülüğü ile Okul Öncesi Çocukların Davranışsal-Duygusal Güçlülüğü ve Kendilik Algısı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İzmir.
• Audretsch, D. B., (2007), “Entrepreneurship Capital and Economic Growth”, Oxford Review of Economic Policy, 23 (1), pp.63-78.
• Ay, İ., (2014), “Üniversite Öğrencilerinin Psikolojik Yardım Gereksinimlerine İlişkin Öznel Faktörlerin İncelenmesi”, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
• Aydın, H., (2007), “Psikiyatri Kliniklerinde Çalışan Hemşirelerin Kişilik Özellikleri ve Stresle Baş Etme Durumları”, Haliç Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Bağdatlı, B., (2016), “Çocuklukta Aile İçi Fiziksel Şiddete Maruz Kalmış ve Kalmamış Ergenlerde, Öğrenilmiş Güçlülük ve Öfke Kontrol Düzeylerinin Karşılaştırılması”, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Baron, R. A. ve Henry, H. A., (2010), “How Entrepreneurs Acquire the Capacity to Excel: Insights from Research on Expert Performance”, Strategic Entrepreneurship Journal, 4 (1), pp.49-65.
• Baum, J. R. ve Locke, E. A., (2004), “The Relationship of Entrepreneurial Traits, Skill and Motivation to Subsequent Venture Growth”, Journal of Applied Psychology, 89 (4), pp.587-598.
• Baum, J. R., Frese, M., Baron, R. A. ve Katz, J. A., (2007), Entrepreneurship as an Area of Psychology Study: An Introduction, In J. R. Baum, M. Frese and R. A. Baron (Eds.), The Psychology of Entrepreneurship (pp. 1-18), Mahwah, NJ, Erlbaum.
• Begley, T. M. ve Boyd, D. P., (1987), “Psychological Characteristics Associated with Performance in Entrepreneurial Firms and Smaller Businesses”, Journal of Business Venturing, 2 (1), pp.79-93.
• Bilgili, H., (2019), “Örgütsel Stres Örgütsel Bağlılık ve Öğrenilmiş Güçlülük İlişkisi Üzerine Bir Araştırma”, Kastamonu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu.
• Bird, B., (1992), “The Operation of Intentions in Time: The Emergence of the New Venture”, Entrepreneurship Theory and Practice, 17 (1), pp.11-20.
• Bird, B., (1993), “Demographic Approaches to Entrepreneurship: The Role of Experience and Background”, Advances in Entrepreneurship, Firm Emergence and Growth, 1 (1), pp.11-48.
• Bird, B., Schjoedt, L. ve Baum, J. R., (2012), “Entrepreneurs’ Behavior: Elucidation and Measurement”, Entrepreneurship Theory and Practice, 36 (5), pp.889-913.
• Biricik, Y. S., (2018), “Akademik Personelin Örgütsel Stres Kaynakları ve Stresle Başa Çıkma Düzeylerinin Öğrenilmiş Güçlülük Yönünden Değerlendirilmesi”, Atatürk Üniversitesi, Kış Sporları ve Spor Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
• Boyraz, G., (2002), “Yetiştirme Yurtlarında ve Anne-Baba Yakınında Kalan Ergenlerde Öğrenilmiş Güçlülük”, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Busenitz, L. W. ve Barney, J. B., (1997), “Differences Between Entrepreneurs and Managers in Large Organizations: Biases and Heuristics in Strategic Decision-Making”, Journal of Business Venturing, 12, pp.9-30.
• Canlı, Ö., (2019), “Öğrenilmiş Güçlülük, Aile Bütünlük Duygusu ve Aile İçi İletişim Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Carland, J. W. III, Carland, J. W., Carland, J. A. ve Pearce, J.W., (1995), “Risk Taking Propensity Among Entrepreneurs, Small Business Owners and Managers”, Journal of Business and Entrepreneurship, 7 (1), pp.15-23.
• Coşkun, Y., (2007), “Ortaöğretim Öğrencilerinin Öğrenilmiş Güçlülükleri ve Aile İçi İlişkileri”, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
• Coşkun, F., (2010), “Üniversite Giriş Sınavına Hazırlanan Adaylarda Umutsuzluk ve Öğrenilmiş Güçlülük”, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Crant, J.M., (1996), “The Proactive Personality Scale as A Predictor of Entrepreneurial Intentions”, Journal of Small Business Management, 34 (3), pp.42-49.
• Çetin, B., (2018), “Otel İşletmelerinde Öğrenilmiş Güçlülük ve İş Stresi İlişkisinde Algılanan Sosyal Desteğin Düzenleyicilik Rolü: Kapadokya Örneği”, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Nevşehir.
• Çil, Ö. E., (2016), “Okul Öncesi Öğretmenlerinin Öz Yeterlik İnançları, Örgütsel Adalet ve Destek Algıları, Öğrenilmiş Güçlülük ve Tükenmişliklerinin İncelenmesi”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Burdur.
• Dağ, İ., (1990), “Kontrol Odağı, Stresle Başa Çıkma Stratejileri ve Psikolojik Belirti Gösterme İlişkileri”, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
• Dayıoğlu, B., (2008), “Üniversite Giriş Sınavına Hazırlanan Adaylarda Psikolojik Sağlamlık: Öğrenilmiş Güçlülük, Algılanan Sosyal Destek ve Cinsiyetin Rolü”, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Demirci, S., (1998), “Düşünme İhtiyacı Ölçeğinin Psikometrik Özellikleri: Düşünme İhtiyacı, Kontrol Odağı ve Öğretilmiş Güçlülük İlişkileri”, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Douglas, E. ve Shepherd, D. A., (2000), “Entrepreneurship as a Utility Maximizing Response”, Journal of Business Venturing, 15, pp.231-251.
• Ergenç, F., (2015), “Hemşirelerde Öğrenilmiş Güçlülük, İş Doyumu ve Stresle Baş Etme Tarzları İlişkisi”, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Ertural, H., (2019), “Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Özsaygısının ve Karar Verme Stillerinin Üst Bilişe ve Öğrenilmiş Güçlülüğe Göre İncelenmesi”, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Gaglio, C. M. ve Katz, J., (2001), “The Psychological Basis of Opportunity Identification: Entrepreneurial Alertness”, Journal of Small Business Economics, 16 (2), pp.95- 111.
• Gatewood, E. J., Shaver, K. G. ve Gartner, W. B., (1995), “A Longitudinal Study of Cognitive Factors Influencing Start-Up Behaviors and Success at Venture Creation”, Journal of Business Venturing, 10 (5), pp.371-391.
• Güloğlu, B., (2006), “Bilişsel Davranışçı Grupla Psikolojik Danışma Programının İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri ve Otomatik Düşünce Biçimleri Üzerindeki Etkisi”, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
• Gültekin, Z., (2011), “Üniversite Öğrencilerinin Algılanan Anne-Baba Reddiyle Baş Etmeleri ile Denetim Odağı, Öğrenilmiş Güçlülük ve Eş Kabul-Reddiyle İlişkisi”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Hisrich, R. D., Langan-Fox, C. ve Grant, S., (2007), “Entrepreneurship Research and Practice: A Call to Action for Psychology”, American Pscyhologist, 62 (6), pp.575-589.
• Kanfer, F. H., (1986), Implications of a Self Regulation Model of Theraphy for Treatment of Addictive Behaviors, In W. R. Miller & N. Heather (Eds.), Treating Addictive Behaviors: Processes of Change (pp. 29-47), New York, Plenum Press.
• Karakoç, M., (2009), “İlköğretim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri ile İş Doyum Seviyeleri Arasındaki İlişki”, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Katman, M., (2017), “Meslek Yüksekokulunda Öğrenim Gören Öğrencilerin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri ile Karar Verme Stillerinin İncelenmesi”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Karaman.
• Kautonen, T., Van Gelderen, M. ve Fink, M., (2013), “Robustness of the Theory of Planned Behavior in Predicting Entrepreneurial Intentions and Actions”, Entrepreneurship Theory and Practice, 39 (3), pp.655-674.
• Kaya, C., (2019), “Lise Öğrencilerinin Tükenmişliğini Yordamada Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyi ve Olumsuz Otomatik Düşüncelerin Rolü”, İstanbul Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Kennett, D. J. ve Ackerman, M., (1995), “Importance of Learned Resourcefulness to Weight Loss and Early Success Durinf Maintenance: Preliminary Evidence”, Patient Education and Counseling, 25 (2), pp.197-203.
• Kennett, D. J. ve Nisbet, C., (1998), “The Influence of Body Mass Index and Learned Resourcefulness Skills on Body Image and Lifestyle Practices”, Patient Education and Counseling, 33 (1), pp.1-12.
• Kickul, J. ve Gundry, L. K., (2002), “Prospecting for Strategic Advantage: The Proactive Entrepreneurial Personality and Small Firm Innovation”, Journal of Business Management, 40, pp.85-97.
• Korunka, C., Frank, H., Lueger, M. ve Mugler, J., (2003), “The Entrepreneurial Personality in the Context of Resources, Environment and the Startup Process-A Configurational Approach”, Entrepreneurship Theory and Practice, 28 (1), pp.23-42.
• Köse, İ., (2018), “Genç Yetişkinlerde Anne Baba Algısı ile Sosyal Kaygı İlişkisinde Öğrenilmiş Güçlülüğün Aracı Etkisi”, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Krueger, N. F. ve Brazeal, D. V., (1994), “Entrepreneurship Potential and Potential Entrepreneurs”, Entrepreneurship Theory and Practice, 18 (3), pp.91-104. Krueger, N. F., (2000)
• “The Cognitive Infrastructure of Opportunity
• Emergence”, Entrepreneurship Theory and Practice, 24 (3), pp.5-23.
• Krueger, N. F., (2003), The Cognitive Psychology of Entrepreneurship, In Acs Z. J. & Audretsch D. B. (Eds.), Handbook of Entrepreneurship Research: An Interdisciplinary Survey and Introduction (pp.105-140), London, Kluwer.
• Krueger, N. F., (2007), “What Lies Beneath? The Experiential Essence of Entrepreneurial Thinking”, Entrepreneurship Theory and Practice, 31 (3), pp.123-138.
• Luca, M. R. ve Cazan, A., (2011), “Involvement in Entrepreneurial Training and Personality”, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 30, pp.1251-1256.
• Luca, M. R., Cazan, A. ve Tomulescu, D., (2013), “Entrepreneurial Personality in Higher Education”, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, pp.1045-1049.
• Mammadova, A., (2016), “Çocuk Cezaevindeki Ergenlerle Ailesiyle Birlikte Kalan Ergenlerin Yaşam Doyumu ile Umutsuzluk ve Öğrenilmiş Güçlülük Düzeylerinin Karşılaştırılması”, Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Mathieu, C. ve St-Jean, E., (2013), “Entrepreneurial Personality: The Role of Narcissism”, Personality and Individual Differences, 55, pp.527-531.
• McClelland, D., (1961), The Achieving Society, Princeton, NJ, Van Nostrand.
• McGrath, R. G. ve MacMillan, I., (2000), The Entrepreneurial Mindset, Boston, Harvard Business School Press.
• McMullen, J. S. ve Shepherd, D. A., (2006), “Entrepreneurial Action and the Role of Uncertainty in the Theory of the Entrepreneur”, Academy of Management Review, 31 (1), pp.132-152.
• Mill, J. S., (1909), Principles of Political Economy with Some of Their Applications to Social Philosophy, London, Longmans, Green and Co.
• Nerenz, D. R. ve Leventhal, H., (1983), Self-Regulation Theoryiİn Chronic İllness, In T. G. Burish & L. A. Bradley (Eds.), Coping with Chronic Disease: Research and Applications (pp. 1-37), New York, Academic Press. Obschonka, M., Hakkarainen, K., Lonka, K., ve Salmela-Aro, K. (2016), “Entrepreneurship as a twenty-first century skill: entrepreneurial alertness and intention in the transition to adulthood”, Small Business Economics, 48 (3), pp.487-501.
• Olmos, R. ve Castillo, M. A., (2015), “Personality Traits Versus Work Values: Comparing Psychological Theories on Entrepreneurial Intention”, Journal of Business Research, 68 (7), pp.1595-1598.
• Öner, N., (2018), “Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü Çalışanlarının Öğrenilmiş Güçlülük ve Duygusal Zekâ Düzeylerinin İncelenmesi”, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Antalya.
• Öztaykutlu, G. G., (2013), “Farklı Eğitim Kurumlarında Çalışan Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Öğrenilmiş Güçlülük Seviyeleri ile Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi”, İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Öztürk, S., (2006), “Öğrenilmiş güçlülük ve çatışma davranışları arasındaki ilişki”, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Öztürk, E., (2018), “Çocuk Evleri Sitesinde Çalışan Bakım Elemanlarının Problem Çözme Becerileri, Öğrenilmiş Güçlülük ve Çocuk Sevme Düzeyleri Arasındaki İlişki (Ankara İli Örneği)”, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Prodan, I. ve Drnovsek, M., (2010), “Conceptualizing Academic-Entrepreneurial Intentions: An Empirical Test”, Technovation, 30, pp.332-347.
• Rauch, A. ve Frese, M., (2007), “Let’s Put the Person Back into Entrepreneurship Research: A Meta-Analysis on the Relationship Between Business Owners’ Personality Traits, Business Creation and Success”, European Journal of Work and Organizational Psychology, 16 (4), pp.353-385.
• Reynolds, P. D., Bygrave, W. D. ve Autio, E., (2004), Global Entrepreneurship Monitor 2003 Executive Report, Babson Park, MA, Babson College.
• Robinson, P. B., Stimpson, D. V., Huefner, J. C. ve Hunt, H. K., (1991), “An Attitude Approach to the Prediction of Entrepreneurship”, Entrepreneurship Theory and Practice, 15 (4), pp.13-32.
• Rosenbaum, M., (1980a), “A Schedule for Assessing Self-Control Behaviors: Preliminary Findings”, Behavioral Therapy, 11 (1), pp.109-121.
• Rosenbaum, M., (1983), Learned Resourcefulness as a Behavioral Repertoire for the Self-Regulation of Internal Events: Issues and Speculations, In M. Rosenbaum, C. M. Franks, & Y. Jaffe (Eds.), Perspectives on Behavior Therapy in the Eighties (pp.54-73), New York, Springer.
• Rosenbaum, M. ve Jaffe, Y., (1983), “Learned Helplessness: The Role of Individual Differences in Learned Resourcefulness”, British Journal of Social Psychology, 22 (3), pp.215- 225.
• Rosenbaum, M. ve Palmon, N., (1984), “Helplessness and Resourcefulness in Coping with Epilepsy”, Journal of Consulting and Clinical Psychology, 52 (2), pp.244-253.
• Rosenbaum, M. ve Ben-Ari Smira, K., (1985), “Learned Helplessness and Learned Resourcefulness: Effects of Non-Contingent Success and Failure on Individuals Differing in Self-Controlskills”, Journal of Personality and Social Psychologhy, 48 (1), pp.198-215.
• Rosenbaum, M., (1988), Learned Resourcefulness, Stress, and Self-Regulation, In S. Fischer & I. Reason (Eds.), Handbook of Life Stress, Cognition, and Health (pp.483-496), Chichester, John Wiley & Sons.
• Rosenbaum, M., (1989), “Self-Control Under Stress: The Role of Learned Resourcefulness”, Advances in Behavioral Research and Therapy, 11 (4), pp.249-258.
• Rosenbaum, M., (1990). The Role of Learned Resourcefulness in the Self Control Health Behavior, In M. Rosenbaum (Ed.), Learned Resourcefulness: On Coping Skills, Self-Control and Adaptive Behavior (pp. 3-30), New York, Springer.
• Rosenbaum, M. ve Ronen, T., (2010), “Developing Learned Resourcefulness in Adolescents to Help Them Reduce Their Aggresive Behavior: Preliminary Findings”, Research on Social Work Practice, 20 (4), pp.410-426.
• Rönnback, B., (1987), “Rosenbaum's Schedule for Assessing Self-Control Behaviors: SCS. Comments, Questions and Data from Swedish Samples”, Scandinavian Journal of Behaviour Therapy, 16 (1), pp.21-30.
• Sarıcı, S., (1999), “Üniversite Öğrencilerinin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri Ben Durumları ve Sosyo-Ekonomik Düzeyleri Aralarındaki İlişkiler”, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
• Schere, J., (1982), “Tolerance of Ambiguity as a Discriminating Variable Between Entrepreneurs and Managers”, Academy of Management Best Paper Proceedings, 42, pp.404- 408.
• Sexton, D. L. ve Bowman, N., (1985), “The Entrepreneur: A Capable Executive and More”, Journal of Business Venturing, 1, pp.129-140.
• Shane, S. ve Venkataraman, S., (2000), “The Promise of Entrepreneurship as a Field of Research”, Academy of Management Review, 25 (1), pp.217-226.
• Shapero, A., (1975), Entrepreneurship and Economic Development, Wisconsin, Project Iseed Ltd, the Center for Venture Management.
• Shaver, K. G. ve Scott, L. R., (1991), “Person, Process, Choice: The Psychology of New Venture Creation”, Entrepreneurship Theory and Practice, 16 (2), pp.23-46.
• Shaver, K. G., (2003), The Social Psychology of Entrepreneurial Behaviour, In Acs, Z. J. & Audretsch, D. B. (Eds.), Handbook of Entrepreneurship Research: An Interdisciplinary Survey and Introduction (pp.331-357), London, Kluwer.
• Shirokova, G., Osiyevskyy, O. ve Bogatyreva, K., (2015), “Exploring the Intention- Behavior Link in Student Entrepreneurship: Moderating Effects of Individual and Environmental Characteristics”, European Management Journal, 34 (4), pp.386-399.
• Siva, N. A., (1991), “İnfertilite'de Stresle Baş Etme, Öğrenilmiş Güçlülük ve Depresyonun İncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi, Nörolojik Bilimler ve Psikiyatri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
• Soylu, P., (2015), “Psikiyatri Kliniğinde Çalışan Hemşirelerin Duygusal Zekâ Düzeyleri ve Stresle Baş Etme Tarzları Arasındaki İlişki”, Mersin Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Mersin.
• Stewart, W. H. ve Roth, P. L., (2001), “Risk Propensity Differences Between Entrepreneurs and Managers: A Meta-Analytic Review”, Journal of Applied Psychology, 86 (1), pp.145-153.
• Sürük, N., (1994), “Üniversite Öğrencilerinin Stresle Başa Çıkma Stratejilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
• Teoh, H. Y. ve Foo, S. L., (1997), “Moderating Effects of Tolerance for Ambiguity and Risk Taking Propensity on the Role Conflict Perceived Performance Relationship: Evidence from Singaporean Entrepreneurs”, Journal of Business Venturing, 12 (1), pp.67-81.
• Timmons, J. A., (1978), “Characteristics and Role Demands of Entrepreneurship”, Entrepreneurship Theory and Practice, 3 (1), pp.5-17.
• Türesin, H., (2012), “Örgüt Çalışanlarının Paternalistik Liderlik Algıları, Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri, İş Tatmin Düzeyleri ve İşten Ayrılma Niyetleri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi”, Celal Bayar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Manisa.
• Türkel, Y. D., (2006), “Çocuk Yetiştirme Stilleri ve Öğrenilmiş Güçlülük Arasındaki İlişki”, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Uğurlu, N., (2003), “Hemşirelerde Kontrol Odağı İnancı ile Stresle Başa Çıkma Stratejileri ve Psikolojik Belirti Gösterme Durumları Arasındaki İlişkiler”, Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
• Van de Ven, A. H., Hudson, R. ve Schroeder, D. M., (1984), “Designing New Business Startups: Entrepreneurial, Organizational and Ecological Considerations”, Journal of Management, 10 (1), pp.87-107.
• Welsch, H. ve Young, E., (1984), “Male and Female Entrepreneurial Characteristics and Behaviour: A Profile of Similarities and Differences”, International Small Business Journal, 2 (4), pp.11-19.
• Yıldırım, A., (2003), “Eğitimi Hemşirelik Olan ve Olmayan Üniversite Öğrencilerinin Stresle Başa Çıkma Düzeylerinin Karşılaştırılması”, Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
• Yıldız, Ç., (1997), “Yüksek ve Düşük Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyine Sahip Bireylerin Başarı ya da Başarısızlık Durumlarına İlişkin Nedensel Yüklemeler”, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Yıldız, F., (2017), “Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi Öğrencilerinin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeylerinin Algılanan Stres Düzeyi ile İlişkisinin ve Etkileyen Diğer Faktörlerin İncelenmesi”, Okan Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Yürür, Ş. ve Keser, A., (2010), “Öğrenilmiş Güçlülük: Öğretmenler Üzerinde Bir Uygulama”, Çalışma İlişkileri Dergisi, 1 (1), ss.59-70.
• Yürür, Ş. (2011). “Öğrenilmiş Güçlülük, Kıdem ve Medeni Durumun Duygusal Tükenmedeki Yeri”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25 (1), ss.107-120.
• Zhao, H. ve Seibert, S. E., (2006), “The Big Five Personality Dimensions and Entrepreneurial Status: A Meta-Analytical Review”, Journal of Applied Psychology, 91 (2), pp.259-271.