Yeşil Bankacılık ve Yeşil Krediler: Antalya’daki 4-5 Yıldızlı Otel İşletmelerinin Bakış Açıları Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2015, Cilt: 26 Sayı: 1, 80 - 96, 28.12.2015

Ozan Güler , Ekrem Tufan

https://doi.org/10.17123/atad.vol26iss196140

Cited By: 6

Öz

Doğal çevre ve kaynakları koruyan yatırımların desteklenmesi için ayrılan özellikli kaynaklardan biri olan yeşil kredilere otel işletmelerinin bakış açılarının araştırıldığı bu çalışmada, amaçlı örnekleme tekniği kullanılarak 142 finans müdüründen anket formu aracılığıyla veri toplanmıştır. İşletmelerin yeşil yatırımlardan bekledikleri getirileri araştıran nitel çalışmalardan yararlanılarak geliştirilen 16 performans göstergesinin, otellerin mevcut ve yeşil kredi kullanma durumlarına göre değişimi araştırılmıştır. Temel istatistiklerin yanı sıra, araştırmada eşleştirilmiş t-Testi, açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcıların mevcut durumda “sosyal”, “ekonomik” ve “maliyet kontrolü” faktörleri altında algıladıkları performans göstergelerini, yeşil kredi kullanmaları durumda “sosyal ve ekonomik” ve “maliyet kontrol” olarak iki faktör altında algıladıkları anlaşılmıştır. Ayrıca, yeşil kredi kullanma durumunda en olumlu performans değişiminin “rekabet avantajı elde etme”, “maliyet kontrolü” ve “sosyal itibar” göstergelerinde gerçekleştiği buna karşın “kurumsal ekonomik
itibar” ve “borçları ödeme gücü”nün yeşil kredi kullanma durumuna göre istatistiksel olarak anlamlı değişiklik göstermediği ortaya çıkmıştır.

 

ABSTRACT
This study delves into hotels’ perspective on green credits that are one of the specialized funds to support investments saving natural environment and resources. Data has been collected through questionnaires from 142 financial managements by using purposing sampling method. 16 performance criteria developed from hotels’ expectations of green investment, has been evaluated by the participants considering their hotels’ current and possible usage of green credit situation. In addition to basic statistics, paired sample t-Test, explanatory and confirmative factor analyses are applied. As a result of the study, it has been understood that, while in the current situation of the hotels, performance indicators have been perceived under three factors, which are “social”, “economic” and “cost control”, same indicators are perceived under two factors those are “social and economic” and “cost control” in presumption of using green credit. Moreover, the most significant positive performance differentiation has been observed among the “to get advantage of competiveness”, “cost control” and “social reputation” indicators, in presumption of using green credit. The indicators “corporative economical reputation” and “capacity to pay debt” however, show no significant differentiation in terms of using green credit.

Anahtar Kelimeler

Yeşil bankacılık, Yeşil kredi, Otel performansları, Turizm, Antalya

Kaynakça

• Aaboen L., Lindelöf, P., Koch. V.C. ve Löfsten, H. (2006). Corporate Governance and Performance of Small High-Tech Firms in Sweden, Technovation, 26: 955-968.
• Agarwal, R. ve Elston, J. A. (2001). Bank–Firm Relationships, Financing and Firm Performance in Germany, Economics Letters, 72: 225-232.
• Aizawa, M. ve Yang, C. (2010). Green Credit, Green Stimulus, Green Revolution? China’s Mobilization of Banks for Environmental Cleanup, Journal of Environment and Development, 19: 119-144.
• Akgüç, Ö. (1998). Finansal Yönetim. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
• Akış, S. (1999). Sürdürülebilir Turizm ve Türkiye, Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 10: 36-46.
• Berns, M., Townend, A., Khayat, Z., Balagopal, B., Reeves, M., Hopkins, M. ve Kruschwitz, N. (2009). The Business Of Sustainability: What It Means to Managers Now, MIT Sloan Management Review, 51-1: 6-20.
• Bouma, J. J., Jeucken, M. ve Klinkers, L. (2001). Sustainable Banking: The Greening of Finance. Sheffield. Greenleaf Publishing and Deloitte&Touche.
• Campello, M. (2006). Debt Financing: Does it Boost or Hurt Firm Performance in Product Markets?, Journal of Financial Economics, 82: 135-172.
• Ceylan, A. ve Korkmaz, T. (2008). Finansal Yönetim. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Cowton, C. J. ve Thompson P. (2000). Do Codes Make a Difference? The Case of Bank Lending and The Environment, Journal of Business Ethics, 24: 165-178.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli Istatistik - Spss ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Faulk, S. (2000). A Survey of Environmental Management by Hotels And Related Tourism Business. Prensentation Paper for Oikos PhD Summer Academy.
• Ferri, G. ve Messori, M. (2000). Bank-Firm Relationships and Allocative Efficiency in Northeastern and Central Italy and in the South, Journal of Banking & Finance, 24: 1067-1095.
• Forsyth, T. (1997). Environmental Responsibility and Business Regulation: The Case of Sustainable Tourism, Geographical Journal, 163: 270-280.
• Garrod, B. ve Fyall, A. (1998). Beyond the Rhetoric of Sustainable Tourism?, Tourism Management, 19: 199-212.
• Graci, S. ve Dodds, R. (2008). Why Go Green? The Business Case for Environmental Commitment in the Canadian Hotel Industry, Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 19: 251-270.
• Haralambopoulos, D. A. ve Polatidis, H. (2003). Renewable Energy Projects: Structuring a Multicriteria Group Decision-Making Framework, Renewable Energy, 28: 961-973.
• Heinkel, R., Kraus, A. ve Zechner, J. (2001). The Effect of Green Investment on Corporate Behavior, The Journal of Financial and Quantitative Analysis, 36-4: 431-449.
• Hooks, M. L. (2003), The Impact of Firm Size on Bank Debt Use, Review of Financial Economics, 12: 173-189.
• İslamoğlu, H. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İzmit: Beta Yayınevi.
• Kassinis, G. I. ve Soteriou, A. C. (2003). Greening the Service Profit Chain. The Impact of Environmental, Management Practices, Production and Operations Management, 12: 386-403.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Krivogorsky V., Grudnitski, G. ve Dick, W. (2009). Bank Debt and Performance of Continental European Firms, http://ssrn.com/abstract=1209022. Erişim tarihi: 15 Mart 2014.
• Kurt, H. (2009). Finansal Kurumlar İçin Çevre ve Sürdürülebilir Bankacılık, Bankacılar Dergisi, 70: 70-80.
• Kuş, E. (2009). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri, Nicel mi? Nitel mi.? Ankara: Anı Yayıncılık.
• Lee, J. S., Hsu, L. T., Han, H. ve Kim, Y. (2010). Understanding How Consumers View Green Hotels: How a Hotel’s Green Image Can Influence Behavioural Intentions, Journal of Sustainable Tourism, 18: 901-904.
• Modinos, M. (2000). Sustainability and Regional Development: The Case of the Tourism Sector in Southern Europe, Global Nest: The Int. Journal, 2-3: 301-310.
• Moreno, C. E., Lorento, C. J. ve Jimenez, D. B. (2004). Environmental Strategies in Spanish Hotels: Contextual Factors and Performance, The Service Industries Journal, 24: 101-130.
• Ogawa, K., Sterken, E., ve Tokutsu, I. (2007). Why do Japanese Firms Prefer Multiple Bank Relationship? Some Evidence From Firm-Level Data, Economic Systems, 31: 49-70.
• Özdamar, K. (2011). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Parasuraman, A., Zeithalm, V. A. ve Berry, L. L. (1985). A Conceptual Model of Service Quality and Its Implications for Future Research, Journal of Marketing, 49-4: 41-50.
• Penny, W. Y. K. (2007), The Use of Environmental Management As A Facilities Management Tool in The Macao Hotel Sector, Facilities Review, 25: 286-295.
• Phillips, P. P. ve Phillips, J. J. (2011). Şirketler İçin Yeşil Karne, Sürdürülebilir Girişimlerde Yatırım Getirisi Nasıl Ölçülür? İstanbul: Soyak Holding.
• Revilla, G., Dodd, H. T., ve Hoover, C. L. (2001). Environmental Tactics Used by Hotel Companies in Mexico, International Journal of Hospitality & Tourism Administration, 3: 111-127.
• Sahoo, P. ve Nayak, B. P. (2008). Green Banking in India, Indian Economic Journal, 1: 1-22.
• Scholtens, B. (2006). Finance As a Driver of Corporate Social Responsibility, Journal of Business Ethics, 68: 19-33.
• Shen, H. C. ve Wang, A. C. (2005). Does Bank Relationship Matter for a Firm’s Investment and Financial Constraints? The Case of Taiwan, Pacific-Basin Finance Journal, 13: 163-184.
• Sullivan, N. ve O’Dwyer, B. (2009). Stakeholder Perspectives on a Financial Sector Legitimation Process: The Case of NGOs and the Equator Principles, Accounting, Auditing & Accountability Journal, 22: 553-587.
• Swarbrooke, J. (1999). Sustainable Tourism Management. New York: CABI Yayınları.
• Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş, Temel Ilkeler ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
• Thompson, P. (1998). Assesing the Environmental Risk Exposure of UK Banks, International Journal of Bank Marketing, 16: 129-139.
• Tzschentke, N., Kirk, D., ve Lynch, P. A. (2004). Reasons for Going Green in Service Accommodation Establishments, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 16: 116-124.
• IFC (Uluslararası Finans Kuruluşu) (2007). “Sustainability” www.ifc.org, Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
• Usta, Ö. (2005). İşletme Finansı ve Finansal Yönetim. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Usta, Ö. (2008). Turizm, Genel ve Yapısal Yaklaşım. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Weber, O. (2005). Sustainability Benchmarking of European Banks and Financial Service Organizations, Corporate Social Responsibilty and Environmental Management, 12: 73-87.
• White, M. A. (1996). Environmental Finance: Value and Risk in an Age of Ecology, Business Strategy and The Environment, 5: 198-206.
• Yao, J. ve Ouyang, H. (2007). Dark-Side Evidence on Bank–Firm Relationship in Japan, Japan and The World Economy, 19: 198-213.
• Yılmaz, D. Ö. (2007). Genel Turizm, Turizmde Temel Kavramlar ve İlkeler. İçinde İçöz, O. (Editör) : 1-19 Ankara: Turhan Yayınevi.